|
< terug
Ode aan de herfst
Gij prachtig celebrale herfst
die neemt ons wat de lente gaf
geeft in kleur wat de winter u zal ontnemen,
noem ik u nu droef?
U blaast gure winden ver ons heen,
waar uw broer zomer warme blies
edoch, verkwikkend vindt men uw lucht
noem ik u dus gezond?
Onder mijn voeten is slijk alom,
waar uw zus lente zacht gras gaf
delft gij met hart en ziel hun graf,
noem ik u nu wreed?
Maar als ik wandelend door uw bossen dans,
op een bont gekleurd bladertapijt met
mijn dochterlief, en zotte hond,
met paddestoelen voor lampions,
wijl kikkers walsend reigers
ontwijken,
dan noem ik u mijn geliefde!
(Zult gij mij nu ook liefhebben)
feedback van andere lezers- dichtduvel
Prachtige ode, eidoch vindt men, Jef
stormvonk: grtz Dave - gono
Wat is celebraal?
stormvonk: googelen hé :) - commissarisV
Je blaast gure winden over ons heen? :)
stormvonk: woesh - RolandBergeys
U blaast (voor de rest gebruik je u).
Wel mooi.
stormvonk: weer eens terecht, niet doorgedreven taalgebruik, wijt het aan de lenteloomheid... - duivelstrikje
leuk idee om zo een prachtige ode
aan de herfst te schrijven
stormvonk: dank je - Auda
Dat zullen we!
'die neemt wat ons de lente gaf' klinkt ritmisch beter in de oren (de mijne dan toch ;))
Om het geven te niet moeten hernemen, zou je ook derde vers een lichte wijziging kunnen aanbrengen (in kleur heeft)
stormvonk: Ik ga er over nadenken, bedankt - drebddronefish
Machtig woordgebruik en daarmee geef je de herfst, O zo gehaat, terug een plaats...
stormvonk: merci - rinka
ik vind het tweede en derde vers nu niet meer correct, spijtig
de ons staat er raar, ik volg niet (of ik lees het verkeerd)
maar verder wel bijzonder goed gedaan, mooie structuur
schitterend einde!
(wijl kikkers walsend reigers ontwijken, heerlijk)
stormvonk: bedankt - Mistaker
Ik ben gek op de herfst en dit gedicht (lekker lang gelukkig, als ik een haiku/senryu ontwaar gaat er een schok door me heen) doet dit prachtige jaargetijde alle eer aan Dave.
Groet,
Greta
stormvonk: bedankt
|
