< terug
de raaf
Starend door de
ijle lucht
bereikte mijn blik
het uiteinde van mijn arm.
de aldaar gepositioneerde
hand bloedde nog steeds
tevergeefs had ik
daags voordien
de scherven van ons
nu
gedefragmenteerde
leven
proberen
op te pikken.
Met alle consequenties vandien.
Je hield nauwelijks
van de spiegel die ik ons voorhield
en versplinterde hem dan maar gauw
tegen onze grauw ondergaande zon.
Ik daarentegen zal er
altijd zijn
immer de scherven oppikkend
als iemand anders je hart breekt
noem mij maar je raaf
ik noem je eeuwig de mijne.
('till death does us part)
feedback van andere lezers- RolandBergeys
Hoop dat zij dat ook graag leest, het is wel heel mooi geschreven. stormvonk: bedankt - gono
Met welk recht noem je haar eeuwig de jouwe? stormvonk: scheepsrecht :) - feniks
Een gedicht met inhoud, zowel naar taal als naar emotie. En zo hoort het ook.
En ach, je mag noemen wie en wat je wil... ;-) stormvonk: :) - ERWEE
Witte raaf! stormvonk: Het tijdschrift of tvformat, inleving is het kenmerk van een witte raaf hé, en het niet behoren tot...
grtz Dave - aquaangel
ge-weldig
een herkenning ook wel
zij het andersom.. xxbedankt stormvonk: Ik hoop niet te veel herkenning, ok
liefs - Auda
onvoorwaardelijk...zo hoort het... ('immer de scherven oppikkend' is wel wat zwaar, je hebt ook al eens 'altijd' gebruikt, is het enige vers waar ik bleef hangen...) stormvonk: Je hebt gelijk maar ik dacht oppakkend is niet het woord, allusie aan de raaf hé. Bedankt voor je fb, ik zal er nog eens over denken
grtz Dave - SabineLuypaert
aiai splinters en fragmenten :-d stormvonk: :)- - Oscar_Childe
Heb wat moeite met 'de aldaar gepositioneerde' dat klinkt nogal zwaar op de hand (mss gewoon 'de hand daar'), voorts een mooi gedicht
j. e stormvonk: Het is ook nogal zwaar hé - Mistaker
Erg mooi, ben gek op raven...
Groet,
Greta stormvonk: bedankt, ik ook - iterums
Scherven brengen toch geluk.
Moet het niet zijn: (till death do us apart) stormvonk: aha, gij opmerkzame mens....
groet
|