writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Deel 2/ 35 " Welcome to My World"zei Rex grijnslachend tegen de spiegel.

door GoNo2

Rex was aangekomen bij hotel Astoria. De nachtportier opende met een brede zwaai de glazen deur.
Hij knipoogde naar Rex. Ze waren goed bevriend geraakt met elkaar, hadden dezelfde nazi-sympathieën en dweepten met A.Hitler.
Hotel Astoria droeg discretie hoog in het vaandel, maar achter de schermen was het een bolwerk van
Duitse spionnen en collaborateurs. Er waren er een massa, die maar wat graag zouden hebben dat Duitsland ons landje zou bezetten en grote kuis hielden. En 't waren niet allemaal opportunisten. Verre van. Want de werkloosheid was massaal en de opéénvolgende regeringen deden er niets aan. Een groot deel van de bevolking was misnoegd omdat hun koopkracht
er niet op vooruitging, ondanks de vele beloftes.

Rex ging naar de bar, vroeg een zwarte koffie en nam de tijd om de krant door te bladeren. 't Was allemaal Hitler dat de klok sloeg. Leopold III zou de troon bestijgen. Zoveel te beter, dacht Rex. Toch al ene Duitser die het heft in handen zou nemen. Van Leopold III was geweten dat hij een zekere bewondering had voor A.Hitler voor de manier waarop hij z'n land uit het slop aan het halen was. Hij moest toegeven dat die Hitler met z'n grote mond wel een hele natie kon begeesteren. Dat was wat anders dan die saaie politiekers in het koninkrijkje dat zich België noemde.
Z'n zwarte koffie deed hem goed. 't Was stil en de grote bar was omzeggens leeg, buiten een koppeltje dat geheimzinnig zat te doen. Hij kende ze. Franse spionnen van de ambassade. Deden zo hun best om niet op te vallen, dat ze ontegensprekelijk in 't oog vielen. Het wemelde hier van spionnen allerhande, maar dat was in iedere grote havenstad zo.
Hij stond op, nam de krant onder z'n arm en liep naar de lift. Een Daelemans uit 1924. De lift bracht hem naar de derde verdieping. Hij liep de lange gang door, het leek wel een gang van de Titanic, dat in 1912 tijdens z'n maidentrip zonk. Om maar te zeggen dat ze even luxueus aandeed. Kamer 11 was de zijne en lag pal naast kamer 15. Kamer 13 bestond niet wegens algemeen bijgeloof. Rex moest daar eens goed mee lachen. Er had ooit eens iemand gezegd tegen hem dat hij ging komen spoken aan z'n bed. Rex had de kerel in een laken gewikkeld en door het raam gekieperd van de eerste verdieping met de woorden: " Spoken kunnen vliegen, begin maar al te oefenen !"
De man was een beetje ongelukkig tegen een lataarnpaal terechtgekomen en leed sedertdien aan geheugenverlies, wat goed uitkwam voor Rex en z'n spitsbroeders. Hij legde z'n wapen op het nachtkastje en haalde een kleine camera, een Coronet Midget Camera, van Britse makelij uit z'n binnenzak. Het cameraatje was niet groter dan z'n handpalm.
Uitermate geschikt voor de beoogde doeleinden. Hij stak het nachtlampje aan en legde zich op het bed. De kamer straalde rust uit en hij moest oppassen dat hij niet in slaap viel. Maar lang zou hij niet moeten wachten. Kamer 15 was de kamer van Jean de la Tour. Hij hoorde gegiechel in de gang, de deur van kamer 15 werd voorzichtig opengedaan, om zeker niet op te vallen. Tijd om in actie te komen, besloot Rex. Hij deed de kleerkast open en installeerde zich aan het afluisterapparaat. 't Zou nog boeiend kunnen worden. En een uurtje de seksuele escapades van een Fransman volgen, dat was niet te versmaden voor hem. Hij meldde dat ook met uitvoerige beschrijvingen in z'n rapporten. Er was een groot schrijver aan hem verloren gegaan, meende hij. Hij hoorde het water lopen van het bad, dat was een streep door z'n rekening. Microfoontjes en water zijn geen goed huwelijk, in die tijd toch niet. Och, feitelijk speelde dat weinig rol, z'n opdracht bestond uit iets helemaal anders dan wat gekreun en gesteun van twee tortelduifjes die in hun ongeluk gingen lopen. Hij hoorde Jean de la Tour aan Elise vragen of nog een glaasje champagne moest hebben. Het antwoord zou voor altijd een open vraag blijven....
" Welcome to My World"zei Rex grijnslachend tegen de spiegel in de kleerkast.


©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • killea
    Excellent Noel
    xx
    j
    GoNo2: Thanks
  • tessy
    Ik ben nieuwsgierig naar wat Rex wil van dit koppel.
    GoNo2: Ja ? Zal ik verder schrijven of stop ik er mee?
  • henny
    Spannend!
    GoNo2: Dankuwel !
  • Peerke
    Knap geschreven weer hoor! Je bent lekker productief.

    Peerke
    GoNo2: GoNo Productions hé....
  • Mistaker
    Gers!

    Groet,
    Greta
    GoNo2: Dankuwel !
  • Magdalena
    ben heel benieuwd!
    GoNo2: Ja ?
  • Mephistopheles
    Mijn nieuwsgierigheid is gewekt!
    GoNo2: Dankuwel!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .