Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (28)
Ik bestelde wat te drinken bij de barman, die zoals gebruikelijk slechtgeluimd was, en nam vervolgens plaats aan het linkeruiteinde van de toog, vanwaar je over het algemeen een overzichtelijk uitzicht op de zaak had. Enkele zware hoofden hingen moedeloos en afwezig boven een glas bier, nog anderen waren er al ruimschoots in verdronken. Wat zich daartussen bevond, bleef allicht beter in het ongewisse.
Ik nam een slok van het glas dat ik besteld had en kreeg er al snel spijt van. Het was lauw en het smaakte naar afwaswater. 'Dat bier is niet te drinken, Fred,' zei ik terwijl ik het glas van me afschoof, 'volgens mij heeft iemand erin gepist.'
'Kom je het me weer lastig maken?' bromde hij, 'moet jij nu altijd moeilijk kunnen doen? Vind je dat zo plezant? Als mijn bier je niet aanstaat dan rot je maar op!'
'Als ik nog een slok van dat bier van jou neem dan zal dat rotten geen probleem zijn denk ik. Geef me maar wat anders.'
'Maar je betaalt wel voor deze eerste,' waarschuwde hij.
Ik bestelde Duvel en wachtte tot het verzoek ingewilligd werd. Eens hij aangesneld kwam met een flesje en een glas in zijn handen zette hij het neer op de toog. Daarna nam hij terug plaats op zijn barkruk die hij steeds voor zichzelf hield. Als het cliënteel er eentje tekort had, dan had het pech. Zijn troon stond hij nooit af.
'Kan je het glas vullen voor me ook?' vroeg ik eens hij rustig gezeteld was.
'Wat?' Hij boog zich voorover, recht naar me toe.
'Of je dat glas kan vullen voor me ook?'
Zijn ogen werden groot en dreigend, met een vlaag van irritatie die zich over de gehele oppervlakte uitspreidde. 'Kan jij dat zelf niet?' vroeg hij tenslotte.
'Neen,' zei ik.
Tegen zijn zin begon hij mijn glas te vullen, zijn handeling vluchtig en gehaast, zich weinig bekommerend om zijn aanpak. Hij vergat het glas schuin te houden en goot het flesje veel te snel leeg. Meer dan de helft was schuim, en het liep over.
'Verdomme, Fred,' zei ik, 'je hebt het verprutst. Geef me maar een nieuwe.'
'Als jij denkt dat ik de godganse dag naar je pijpen ga dansen dan ben je mis!' brulde hij, 'je drinkt deze maar leeg!'
Fred kon maar zelden kritiek verdragen, zeker als hij dronken was, en dat was hij geregeld. Hij zoop jenever alsof het plat water was. Zijn hele wezen wentelde erin. De wijze waarop hij stapte. De manier hoe hij zijn armen bewoog. Het doffe, rommelige geluid van zijn keelgat dat steeds op onhandige wijze van zijn tong rolde. Alles wat hij deed was onderhevig aan jenever, alsof het een soort levenselixir voor hem was, iets dat hem schijnbaar in leven leek te houden terwijl het in werkelijkheid alleen maar het aura van de dood in zijn botten kraste.
Na een poosje ging het schuimen liggen en kon ik van mijn glas drinken. Het smaakte gelukkig niet meer naar afwaswater, maar het was nog steeds lauw.
'Deze is ook lauw, Fred.'
'Je gaat me niet nog eens doen rechtstaan,' gromde hij, 'prop het dan maar in je reet!'
Ik nam plaats op het terras en probeerde de lauwe rotzooi naar binnen te krijgen. Frank zat een stoel verder, zijn hoofd voorover gebogen, ogen gesloten, murmelend in zichzelf, in een soort slaapachtige trance. Er stond een pak frieten op het tafeltje waar hij gezeteld was, en het zag er onaangeraakt uit. Een heuse maaltijd, maar de mayonaise zag er niet best uit. Je had al een verdraaid stevige maag moeten hebben als je het vreten van die zooi wilde overleven. Ik vroeg me af hoe lang het daar al stond, en eveneens wat het in hemelsnaam was wat Frank in zichzelf zat te murmelen want ik verstond er geen woord van. Het duurde echter niet lang vooraleer hij wakker schoot uit zijn pratende slaaptoestand. Hij keek me aan met een nogal verbaasde, geschrokken uitdrukking eens hij me opmerkte.
'Hoe lang zit je daar al?' vroeg hij, alsof hij zich zorgen maakte dat ik iets gezien of gehoord had wat niet voor mijn zintuigen bestemd was.
'Lang genoeg om te weten dat jij praat in je slaap.'
'Heus?' vroeg hij, wederom met een geschrokken uitdrukking in zijn slaperige gezicht. 'Wat heb ik dan gezegd?'
'Misschien is het maar best dat ik je dat niet zeg,' antwoordde ik met een geheimzinnig grijns, 'je kampt met een aantal ziekelijke fantasietjes, Frank.'
'Je houdt me voor de gek, hé?'
Hij ging rechtop zitten en wreef enkele malen met zijn vingers door zijn ogen, als koste het hem de grootste inspanning ter wereld om zich te ontdoen van het slaapzand dat steeds in zijn ogen gegrift stond.
'Van waar komt dat pak frieten?' vroeg ik met een hoofdknikje in de richting van het gespreksonderwerp.
'Die heb ik gisteren gekocht na sluitingsuur, maar ik was in slaap gevallen nog voor ik er iets van at.'
'Heb je hier op het terras geslapen?'
Hij knikte. Dus die frieten stonden er al minstens twaalf uur. Dat verklaarde in elk geval die mayonaise.
feedback van andere lezers- GoNo2
Graag gelezen !
Mephistopheles: Dankuwel! - Peerke
Ik ook. Nu ff een patatje halen
Mephistopheles: Niet in je vingers snijden tijdens het schillen, hé? - jack
Jep, ik krijg er ook honger van.
Je schrijft lekker gezapig, fijn om te lezen. En wat meer is: het blijft interessant!
Erg humoristische omschrijvingen ook weer.
Mephistopheles: Als de kwaadaardige groene mannetjes die onder mijn bed wonen me vannacht niet te pakken krijgen dan schrijf ik morgen gezapig verder.
geZAPig?? *grin* - tessy
Ik heb morgen tijd en zin om verder te lezen, dus hoop ik dat de groene mannetjes je niet te pakken krijgen. :-)
Mephistopheles: Ze hebben me niet te pakken gekregen, maar ik had tijgebrek gisteren. Vandaag komt hij erop,
Gr. - killea
read with great pleasure, Bert
xxx
j
Mephistopheles: Thanks!!
xxx - Rob
Dat je van een lauwe Duvel nuchter blijft vind ik op zich al knap.
Mephistopheles: Eentje lukt nog wel, maar als het er te veel worden...
Gr. - Magdalena
grinnik
zomaar nog eens een stukje gelezen
verdikke vlot geschreven!
xxx
Mephistopheles: Vind dit persoonlijk niet zo'n goed stukje, maar gesteld dat ik tegen dan nog niet gek geworden ben van al dat getyp herschrijf ik het nog wel eens.
Heb je mailtje gelezen trouwens. Ga straks antwoorden. Niet veel thuis geweest.
Gr. - Mistaker
Nooit weg, lekkere friet.
Groet,
Greta
Mephistopheles: Als dat pakje daar een ganse nacht gestaan heeft dan lijkt het me toch geen begerenswaardige maaltijd meer.
Gr. - jan
alsof ik er zelf bij ben zzzzzzzzzzzzzz
grts
Mephistopheles: Last van de slaapziekte, Jan?
grts. - henny
Heel goed deeltje. Proost!
Mephistopheles: Gezondheid! - arwenn
gatverdamme, die frieten zullen er inderdaad ontzettend smerig uit hebben gezien.
En dat soort geintjes als mensen die praten in hun slaap en dan zeggen dat ze allemaal geheimen hebben opgebiecht ken ik. Altijd leuk, hihi^^
XX'
Mephistopheles: Ze vragen erom ook, hé, in dat geval? - koyaanisqatsi
Tijdens mijn legerdienst leefde er een 'boeffer' in de kazerne die de resten van zijn frietpakken in zijn kleerkast bewaarde, om ze naar believen nadien op de verwarming 'op te warmen'...
Moest direct aan de vent denken... Verdomme, d'r zijn toch "straffe" gasten in het leven...
Mephistopheles: Lijkt me geen vijfsterrenmaaltijd - manono
Hilarische toestanden
Mephistopheles: dankuwel, een mengeling van fictie en waarheid is het hele verhaal. De realiteit is een onuitputtelijke inspiratiebron
|
