|
< terug
Dwaze milde wilde verstrooide hippie Mamie
Ik had erop moeten bedacht zijn, in een omgeving waar mensen niet liegen.
Spreken over gigantische inspanningen om de buitenwereld te bedriegen
Ontzaglijke trucs voor de schijn van normaal zijn
Met enkel… de kinderen als onwillige getuigen.
Stop met rijmen en doe normaal
In de volle zaal
zei ik mijn buurjongen:
Besef jij wat ik mijn kinderen heb aangedaan?
verwachtend….bij zo'n lief iemand als jij zal het allemaal wel meevallen…
Nee. Hij schoof zijn stoel achteruit en zei: 'Ja, ik weet het. Ik ken mijn eigen moeder, het loeder.'
Ik ging heel stil naar huis en belde in de ochtend mijn zoon.
Popelend vertelde ik dat verhaal
verwachtte hunkerend zonder omhaal: 'Mams, jij bent de liefste moeder van de hele wereld!'
Nee.
Rijdend achter het stuur staarde hij en pas na een lange pauze: 'Moest ik niet hebben meegemaakt wat ik meemaakte, dan zou ik geen fractie geleerd hebben van wat ik nu leerde.'
Mijmerend over zo veel zorgen zwoegen en werken
Praktische dingen die honderd keer meer inspanningen vergen
dan voor wie 'normaal' heet.
Kijken, studeren, trucs beheren, leren van wie als evidentie weet.
Zo veel tranen: 'Geef mij geen raad! Raad zijn slechts woorden. Geef mij daad!'
Stop dit stomme gerijm
Laat ons samen normaal zijn!
Mij krijg je niet klein.
Kinderen helpen met administratie, verhuis en grote kuis. Ik geef hen mijn geld en mijn huis.
Zij kleden mij corrigeren mij, slaan hun armen om mij heen.
En toch, o toch: door zo véél fouten en haperingen
is er geen enkel kind van mij
dat niet door en door weet
dat ze het beter doen, beter kunnen, beter zijn en sterker
dan een Mamie die eigenlijk toch wel een goeie dokter is.
Is het eerlijk dat ik voor een vreemdsoortig pleegkind de eerste ben waar hij woest op raast, mij dwaas noemt en verfoeit?
Een Kind met 'stoornis' op zijn kop, volledig in het slop
de strop om zijn strot
in een verwaarloosd kot
schuldig aan alles
want grondig gestoord
iedere zelfwaarde
nauwkeurig vermoord
Hij haat mij en weet zich beter
dan kwetsbare hippie mamie
die de juiste toon niet vindt
zonder hulp van een kind
Nee, eerlijk is het NIET!
Maar wel… gezond.
Moonchild, Blessed Be!
feedback van andere lezers- GoNo2
truc-mv= trucs
Magdalena: Foei! aan mezelf en snel verbeterd!
xxx - jan
je bent een lieve vrouw Karine!
XXXX
Magdalena: een man als Jan geeft wat een kind niet kan
:):):)
THANKS! - b_engel
meer dan uitstekend.
Zo openhartig en eerlijk!
Mijn verdere reactie (waarvoor hier te weinig plaats) kan je lezen bij verhalen in "normaal - abnormaal"
Magdalena: kinderen zijn soms heel confronterend hé?
Ik heb normaal-abnormaal gelezen en vond het héél goed!
XXX - krisdl
Heel mooi neergeschreven.
Magdalena: Dank je Kris!
xxx - miepe
ik vind sommige dingen héél raak geschreven
een flard hier en daar grappige waarheid
maar aan de tekst zou ik nog een béétje hebben gewerkt
nu ja, spontaan moest het ook klinken en dat doet het wel
Magdalena: Je hebt gelijk, maar... nu heb ik geen tijd en geen goestiong meer
morgen begint de werkweek weer
XXXX - Mistaker
Het is een echte 'recht uit het hart-tekst.'
Liefs,
Greta
Magdalena: Ja, dat is waar. Ik ben blij dat mijn kinderen mij overduidelijk graag zien, want de kritiek die je soms incasseert, wordt eigenlijk alleen humor en tederheid als de gemoedelijke liefde er is
XXXX - Ghislaine
Mijn kids hebben het niet zo op een gestrafte mamie. Ze zijn nog boos. Het zal wel aan mij liggen zeker. Ik mag nochtans veel voor ik hun liefde zou verliezen, zolang ik de kat maar niet in de ijskast opsluit is het voor mijn autistische zoon goed. Ongelukken gebeuren hé met nieuwsgierige huisdieren
Magdalena: grinnik Ghislaine, dit is schaterlachen!
Ik denk dat de tijd een handje helpt: mijn kinderen zijn alle drie al volwassen, de jongste is 21.
XXXX
|
