|
< terug
40 " Waarom stinkt geld zo?"vroeg Heinrich Himmler.
Harry en Franz lieten zich de koffie met gebak smaken. Himmler stak nog een sigaret op zonder zich te bekommeren dat beide heren aan het eten waren. De gewezen kippenfokker wilde zich een man die z'n wereld kende tonen, maar vergat daarbij de meest elementaire regels van de beleefdheid. Niet dat het veel uitmaakte voor Harry en Franz.
" Zo, mijne Herren, laat ons overgaan tot de orde van de dag"sprak Himmler.
" Franz, noteer wat de Reichfuhrer zegt, ik bedoel alleen de belangrijke punten.."zei Harry met een knipoog naar Franz.
" Mag ik er u op wijzen dat dit een werkvergadering is om de grote lijnen van ons beleid uit te tekenen, de details zullen later in een document worden gegoten. Maar wat er nu op tafel komt is strikt geheim, zo geheim dat er maar een tiental personen op de hoogte zijn." Himmler was de knipoog van Harry niet ontgaan en was een beetje in z'n wiek geschoten. Hij leed een beetje aan een minderwaardigheidscomplex, wegens de eeuwige vergelijking met een kieken.
Heinrich had gedurende zijn jeugd een slechte gezondheid. De compensatie voor zijn lichamelijke zwakte bestond uit hard studeren. Hij behaalde het diploma aan het gymnasium van Landshut. Hij toonde op het gymnasium een grote belangstelling voor geschiedenis, oude talen en godsdienst. Tijdens de laatste weken op het gymnasium brak de Eerste Wereldoorlog uit en Heinrich droomde van een carrière als marineofficier. Vanwege zijn bijziendheid werd hij bij de keuring geweigerd. Om maar te zeggen dat er feitelijk geen enkele reden was om een minderwaardigheidscomplex te hebben. Adolf Hitler was zelfs nog erger, die had helemaal niets terecht gebracht van z'n studies. Was zelfs geweigerd aan de kunstacademie. Had het niet verder gebracht dan korporaal in de Eerste Wereldoorlog. Maar had wel een IJzeren Kruis wegens moed en opoffering in de wacht gesleept. Iets waar hij geweldig veel belang aan hechtte. Hoe de geschiedenis toch een loopje kan nemen met het mensdom. En deze mannen hadden het lot van miljoenen mensen in hun handen.
" Ons beleid, uitgetekend door onze geliefde Fuhrer, bestaat er in om Duitsland te herbewapenen. Maar daarvoor hebben we investeerders nodig, banken, industrieëlen, zakenmannen, die hun steentje willen bijdragen tot de heropbouw van het Derde Rijk. De Fuhrer is van oordeel dat de herstelbetalingen van de Eerste Wereldoorlog moeten opgeschort worden en dat al onze energie moet gaan naar de werkloosheid en het herstellen van het gezag van deze rechtmatige verkozen regering. De Fuhrer wil vrede en een stabiel land. Dit zal Europa ook ten goede komen."
Harry had er zo z'n bedenkingen bij. Franz daarentegen liet zich meeslepen door de gloed van Himmlers betoog. Raar volkje, die Duitsers. Maar ergens moest Harry toch toegeven dat Himmler en hun Fuhrer een punt hadden. Een stabiel Duitsland kon alleen maar vrede brengen en de economie laten draaien. En waar de economie draait wordt er geld verdiend. Massa's geld.
" Zodus Harry, ge ziet dat de Fuhrer en ik je nodig hebben". Hij zei het op een haast vaderlijke toon. Hoewel ze even oud waren. Maar macht doet wijsheid uitstralen. Wat Harry niet wist, was dat hij maar een radertje was in het grote geheel. Een pion waarmee geschoven werd. Himmler wist ook wel dat hij niet op één paard moest wedden. En in Duitsland zaten nogal wat bedrijven met Amerikaanse roots. En in de beheerraden van de meeste banken zaten er wel Joodse aandeelhouders. Die kregen allemaal een vrijgeleide om Duitsland levend te verlaten. Maar als het op geld verdienen aankomt, verloochent men z'n afkomst en 't is goed om met de duivel zaken te doen. Toch van op afstand.
" Weet ge waarom geld zo stinkt? Omdat het te veel door Joodse handen gegaan is !" Himmler moest lachen met z'n eigen mop. Dezelfde mop die hij al tientallen keren verteld had, zelfs de Fuhrer had er mee gelachen. Wat bewees dat het een goeie was.
Harry en Franz vonden hem ook goed. Feitelijk viel die kiekenfokker nog goed mee, bedacht Harry zich. Hij had een apart gevoel voor humor, dat wel. En z'n monologen waren ietske te lang, maar voor de rest.....
©GoNo
feedback van andere lezers- jack
Heel goed geschreven, dit stuk. En de achtergondinformatie over H&H maakt t des te interessanter!
GoNo2: Dankuwel ! - tessy
Ik vind de achtergrondinformatie ook altijd interessant in dit verhaal.
GoNo2: Dankuwel ! - henny
Helemaal met mijn voorgangers eens. Veel dingen wist ik niet en zo worden we toch meer wijzer over de geschiedenis.
GoNo2: Dankuwel ! - Mistaker
Informatief en onderhoudend.
Groet,
Greta
GoNo2: Dankuwel ! - Mephistopheles
Hitler die lacht? Had hij dan toch een gevoel voor humor?
GoNo2: Jazeker !
|
