< terug
De zee
Lopend langs de vloedlijn geniet ze van de zilte zeelucht
En het zwoele zomerbriesje wat met haar haren speelt
Op de achtergrond de zee die zachtjes ruist
terwijl hij langzaam kleine golfjes tegen de vloedlijn duwt
De zon vol rond met rood oranje
Zingende meeuwen in de lucht.
Bij elke stap die ze zet plaatst ze denkbeelding een slechte herrinnering.
De zilte zeelucht diep inademend met de neus
uitademend met het briesje mee.
Haar stappen worden zwaarder en dieper.
Zand wat zijn weg vindt tussen de tenen.
Ze loopt en loopt
de stappen worden zwaarder
Ze wordt moe
Ze staat stil en kijkt achterom
De voetstappen mooi in het zand gedrukt
Het heeft iets eenzaams
alleen haar stappen
Maar een mooi gezicht met dat laaste beetje zon.
De zee wordt wat onstuimiger
de golven krachtiger.
Een golf overspoeld haar voetsporen
sommige zijn nog zichtbaar
Totdat die zelfde golf
zijn weg weer terugvindt naar de zee
Haar voetsporen niet meer zichtbaar
zo snel.
Alsof ze daar nooit gelopen heeft
Alsof ze bij iedere stap die ze bewust heeft gezet
niets gevoeld heb
Diep in haar.
Ze loopt de zee in
kijkend naar de zon die verdwijnt achter de horizon.
Die aan de andere kant van de wereld opkomt
om daar te stralen voor een ander
Terwijl de zee wordt gevuld met haar tranen
feedback van andere lezers- tessy
Mooi hoor, graag gelezen secret: Dank je wel Tessy
Fijne avond
Klein vraagje hoort dit niet bij dichten net als verhaal de boom? - Magdalena
mild mooi weemoedig
de zee kan veel tranen aan
xxxx secret: Dank je wel
Ja de tranen vallen ook niet op in de watermassa
liefs - Ghislaine
Hoofdpersonage met weinig inhoud. Verantwoordelijk voor daden en opdrachten worden gevoeld. Indien dit achterwege blijft is het beter van af te haken of er nooit aan te beginnen. secret: Dank je
hoofdpersonga inderdaad weinig inhoud
twijfelde of ik dit bij dichten moest zeten
maar soms te lang voor dicht
fijne zondag verders
liefs - jan
de zee werkt inspirerend!
grts secret: Dank je Jan ik heb hem bij gedichten gezet
vindt ik hem beter bij passen.
En de zee is net als de emoties van de mens toch
Soms zo rustig maar soms heel woest
liefs
|