Volg ons op facebook
|
< terug
zalf en handoplegging
En toen was er een kerk vol met jonge kinderen.
Ze werden gezalfd en ze kregen de hand van meter en peter op hun schouder.
Ja, er waren nogal gevallen bij, zelf iemand uit een motorclub maar hij was peter
en hij legde graag die hand op de schouder, ook een zwarte dame zag ik daar, vol met kleuren
en een hoed die het gewaad van de priester overtrof in het kleuren van de ruimte.
'De hand opleggen, dat doen jullie ouders al 12 jaar lang, jullie peters en meters
en al wie lief heeft.'
'Ze zitten in met jullie kinderen, ze willen jullie steunen in het begaan
van de soms moeilijke levensweg.' Hier had ik enkele bedenkingen want wie kent er geen geval
van ouders die 'geen' liefde kunnen geven en dan maar meedoen aan dit feest
enkel voor het imago en voor de grote sier.
Zo had ik 2 diensten, eentje op zaterdag en eentje op zondag en je zag de priesters lachen
en de onderbisschop, ze lachten hun tanden bloot want de kerk zat vol en het zijn niet allemaal pedofielen, neen… Het viel me op hoe gemeend en hoe innig deze mensen die kudde wilden leiden.
De onderbisschop was zeer vlot en vroeg de kinderen of ze niet nerveus waren en hoe ze tegenover
het verlaten van de basisschool stonden en op het einde van de speech richtte hij zich tot de ouders.
'Beste ouders, blijf beschermen, blijf openstaan en vooral, wat er ook gebeurt, trek alstublieft nooit jullie handen weg want deze jongvolwassen mensen, ze hebben jullie nodig…trek alstublieft nooit jullie handen weg.'
Ik was ontroerd, kreeg bijna de tranen in mijn ogen, het was een communiefeestje maar de boodschap draag ik in mijn hart.
feedback van andere lezers- jan
mijn vader heb ik al vroeg verloren, ik was negen en het is waar,
je hebt ze zo hard nodig maar dat besef je pas als ze er niet meer zijn...
grts
yellow: Ik op 12 jaar, het is voor mij niet echt een missen omdat ik niet echt een hechte band had met hem, de vaderband is zeer belangrijk, ik probeer zeer goed mijn best te doen, zal nooit de hand wegtrekken,
groetjes en bedankt,
Marc - tessy
Een heel mooie boodschap, ik kan me je ontroering goed inbeelden.
yellow: bedankt tessy, groetjes,
Marc - miepe
ô wat griezel ik van het hele "kerkgebeuren"
de boodschappen en bedoelingen mogen nog zo mooi klinken, ik heb er echt een afkeer. Het lijkt zelfs natuurlijk, want ik krijg kippevel en mijn haar komt recht en mijn tenen krullen en mijn nagles groeien en mijn hoektanden priemen en...
gek hé?
misschien had de stijl/ritme een ietsepietsje vlotter kunnen zijn.
yellow: hmmm, ja, in verhalen ben ik niet echt sterk, ik moet dat nog wat leren, de kerk, ja, je bent er voor of tegen hé :)
voor mij geeft niet de kerk maar wel de bedoeling erachter meerwaarde en ja, ik geloof wel dat er een God is, het is namelijk niet hij die deze wereld vol onrecht steekt, wel de mensen zelf maar ik heb hier niet de bedoeling om te prediken ;) maar ik begrijp je wel, ik schreef bij de gedichten wel al wat senryu's hoor, kijk maar eens :), het staat elke keer naast de titel,
groetjes,
Marc
( de Rooms-katholieke kerk op zichzelf vind ik niet meer bij de tijd en in Rome baden ze teveel in luxe om nog over Jezus te kunnen spreken, dat wilde ik nog even kwijt) - Magdalena
ik hou van getuigenissen van ontroering
er bestaan inderdaad missen die dat 'ietsje meer' hebben waar je de vinger niet kunt op leggen maar die recht naar je hart gaan
en het is mooi als dat gebeurt terwijl aan kinderen een mooi leven wordt toegewenst in alle oprechtheid
heel graag gelezen
XXXX
yellow: dank voor deze mooie fb Magdalena,
Marc
xxx
|
