writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Laatste Avondmaal

door GoNo2


Ze lust hem rauw. Ze heeft er genoeg van, liefde maakt blind, maar door 't leven gaan als blinde is geen optie. Hij is haar geleidehond, die haar meesleurt, willekeurig. Zijn wil is wet, want hij is zo intelligent. Hij ziet haar graag, doodgraag. Ja hoor, hij is een meester die z'n slaafje graag ziet. Hij manipuleert haar, dag en nacht. Ze kan niet meer, is doodop. Ze kijkt naar haar pasgeboren zoontje. Die kleine spruit is zich van geen kwaad bewust. Lijkt hij op de vader, vraagt ze zich af. Jezus Christus, laat het niet waar zijn. Ook dat nog !
Ze lust hem rauw. Staat in de keuken, achter het fornuis. Stoofvlees op grootmoeders wijze, z'n lievelingsgerecht. Met frietjes, niet te hard gebakken, niet te vettig. De tafel is reeds gedekt, vork en mes netjes geschikt. Één centimeter van de tafelrand. Zo hoort het, zegt hij. De etiquette schrijft het voor. En er moet orde zijn in 't leven, geen chaos. Krant netjes opengevouwen op pagina 33. Beursberichten, aandelenkoersen, waar ze geen bal van verstaat. En zoals ieder avond zal hij een monoloog afsteken. Over de wereldeconomie, die naar de verdoemenis gaat omdat men de grenzen openzet voor al die leeg-en klaplopers. Was ze maar in Polen gebleven, maar nu zou het veranderen. Haar koffers stonden klaar, in de kelder, achter een stapel lege kartonnen dozen. Uit het zicht.
Stoofvlees ruikt heerlijk, na drie jaar is ze er in geslaagd om het klaar te maken zoals z'n mama het deed.
Na het eten komt er de obligate seks. Lekker eten windt hem op. Ruwe seks, harde seks. Verscheurende seks. Daar wordt je een vrouw van, zegt hij meesmuilend.
Ze kijkt naar haar zoontje, hij lijkt op z'n vader. Dezelfde cynische mond, dezelfde gelaatstrekken.
Ze neemt het chefmes, begint het zorgvuldig te slijpen. Vlijmscherp. Zoals de wonden haar toegebracht in die drie jaar van samenzijn. Straks dat zoontje van hem z'n papje nog geven. En voor die lieve man van haar z'n stoofvlees, vier stukjes vlees, met een lepel jus.
Hun beider laatste avondmaal...

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • Magdalena
    Ik vraag me af, zouden er mensen bestaan die haar niet begrijpen?

    De titel is wel misleidend, ik dacht dat het over hét befaamde Laatste Avondmaal ging gaan en was heel nieuwsgierig wat je daarvan zou gemaakt hebben :)

    Dat je heel boeiend en meeslepend schrijft hoef ik niet te herhalen hé?

    XXX
    GoNo2: Bedankt voor je fb. Dit Laatste Avondmaal eindigt op dezelfde manier als....
  • tessy
    Krijg hier toch koude rillingen van hoor.
    Wel realistisch geschreven, als men iemand blijft vernederen kunnen vroeg of laat de stoppen doorslaan.
    GoNo2: Als je koude rillingen krijgt, ben ik goed bezig hé?
  • yellow
    Ik vind het weer knap neergzet maar de religie mengen en dan nog het laatste avondmaal, dat vind ik een beetje raar en niet mijn ding, ik zeg gewoon eerlijk mijn gedacht, ik vind het wel weer bijzonder origineel geschreven,
    Marc
  • strandjutter
    Er zit een kortfilm in. Ik zie het roeren in de pot en het minitieus dekken van de eettafel voor me en dat snerpend geluid van het slijpen van het mes - met flashbacks naar zijn beuken waar zij enkele pijnlijke grimassen bij trekt, zijn tirades waar zij als een bang vogeltje naar luistert,...Iets om over na te denken. Sterk dus. gr, Jutter
  • Mephistopheles
    Kort en krachtig.
    gr.
    GoNo2: Dankuwel !
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .