|
< terug
Sophie & Philemon
Philemon en Sophie zaten aan de grote eikenhouten tafel bij de pastoor thuis. Zuster Mathilde, van de Orde van de Arme Zusters van Betlehem, die zestien kloosters en evenveel boerderijen met land beheerden, was al jaren in dienst bij meneer pastoor. Ze droeg hem als het ware op handen en soms ook op voeten. Dat was meestal als hij wat te diep in het glas gekeken had, na de vele huisbezoeken die hij aflegde. Kwestie van het sociaal contact niet te verliezen met z'n beminde parochianen.
Zuster Mathilde bracht koffie en zelfgebakken zandkoekjes. Sophie en Philemon had men wijsgemaakt dat pastoor Van Buldergem hen wou spreken over de jaarlijkse ommegang, die dit jaar in het teken stond van de H.Maagd Maria, Moeder Gods en nog wat van die veelzeggende titels.
De pastoor liet nog even op zich wachten, want was bezig de biecht af te nemen van Gertrude Vissers, een pilaarbijtster eerste klas van 82 lentes. Die had iedere week zoveel te biechten dat alle heiligen in de hemel forfait gaven, als ze haar nog maar zagen zitten in de biechtstoel. De pastoor kon dat niet, gezien z'n status van zieleherder. Maar zo kwam hij ook alle roddeltjes en nieuwtjes te weten over z'n parochiekiekens, pardon, hanen, parochianen bedoel ik.
Sophie voelde zich niet op haar gemak, Philemon daarentegen trok zich niets aan van de plek waar hij momenteel zat. Het leek wel of het beeld van de H.Maagd naar Sophie alleen keek. Ze werd overstelpt door een onweerstaanbare devotie en vouwde haar handen op haar schoot. Ze prevelde een stil gebed.
Philemon die het allemaal zag gebeuren dacht er het zijne van en kreeg al visioenen van een Sophie die ten hemel opsteeg, maar door haar kingsize boezem onherroepelijk naar beneden donderde. Waarbij twee beteuterde engelen, die haar moesten begeleiden onverwijld het hazenpad kozen om zich aan te melden bij de personeelsdienst van de NV Satanicus. Te veel kan te veel zijn hé?
En zo kwam het dat beiden daar al een dik uur zaten te wachten op zijne heiligheid pastoor Van Buldergem. Ze hadden nog geen woord tegen elkaar gesproken en als het de bedoeling was dat ze nader zouden kennismaken, was het tijdstip en de plaats verkeerd gekozen. Die plaasteren beelden van al die heiligen die op hen neerkeken, waren niet bepaald de meest voor de handliggende ooggetuigen die men zich zou wensen. Als men al ooggetuigen wilde bij een intiem gesprek.
Af en toe kwam zuster Mathilde eens kijken of ze er nog zaten en telkens zei ze dat de pastoor ieder moment kon komen. Waren de koffie en de koekjes lekker? Jaja, ze had die zelf gemaakt en blablabla.
En lust Philemon soms een sigaartje? Philemon zei nooit nee tegen een sigaartje, als er maar een borreltje bij was. Wilde Philemon soms een borreltje? Ja, natuurlijk, wat had je gedacht.
Zuster Mathilde schonk een borreltje in en gaf hem een sigaartje uit het sigarenkistje dat op tafel stond.
Ze steeg drie plaatsen in Philemon z'n hitparade, waarbij ze op dezelfde hoogte kwam als Soeur Sourire, die een hit had met "Dominique". Zachtjes floot Philemon het liedje van die beroemde zuster. Wat hem een dodelijke blik opbracht vanwege Sophie. Zoiets deed men niet in gezelschap van al die martelaren en heiligen. 't Zou Philemon worst wezen, hij genoot van z'n sigaartje en borreltje. De zuster had de fles graanjenever op tafel laten staan. Was het met voorbedacht rade of was het pure vergetelheid? Het feit was wel dat Philemon zeker geen toelating zou vragen om ze in z'n keelgat te kieperen. Een kat moet men niet bij de melk zetten hé? Sophie keek naar Philemon, buiten z'n goddeloosheid viel hij best wel mee, 't was een schone vent....
©GoNo
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Leuk verteld en waar ik altijd op let is dat tikkeltje ondeugenheid dat er onherroepelijk aanwezig moet zijn.
Willy
GoNo2: Ik kan het niet laten, 't zit ingebakken in m'n genen. - tessy
Weer genoten van dit stukje
GoNo2: Dankuwel ! - Magdalena
heel verhalend en aangenaam om lezen
GoNo2: Dankuwel ! - henny
Proost!
GoNo2: Ook zoveel !
|
