Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
frustratie 2door eisenikEr zit iets droevigs in het donker vanavond. Het geronk van een auto in de verte brengt enkel jaloezie. De echo van trage rubberen zolen wordt met de stap indringender, alsof de ruimte bij elke straathoek groter wordt. Een omver gevallen vuilzak staart je al van ver in het gezicht en lacht om je gebrek aan discipline. De overbelichtte straten maken je nachtblind met neon. Je ademt de honger uit je gezicht en zweeft alsof er geen einde is aan de wandeling. Je beseft dat er geen tekort is aan voldoening, maar aan valse hoop. Dat de nacht niet altijd helpt te vergeten en dat elke ochtend geen nieuw begin kan zijn, je kan het niet langer ontkennen. Er zit iets droevigs in het donker vanavond. Je bent jaloers als je buiten een auto hoort ronken. Je zet je schoenen aan de deur, die lijkt te krimpen in je kleine appartement. Je overvolle vuilzak vergeet je opzettelijk buiten te zetten. Je sluit het staartlicht buiten met de gordijnen. Je maag verkneed zichzelf bij de aanblik van de lege kast. De reis zit er op. Ergens flikkert een straaltje valse hoop. De nacht moet je helpen vergeten. Morgen is er een nieuwe ochtend, een nieuw begin.
feedback van andere lezers
|