Volg ons op facebook
|
< terug
geen titel
feedback van andere lezers- nino_de_pino
ik heb je verhaal gebiologeerd gelezen, brengt me terug bij de gedaantewisseling van Kafka en het proces. Zou deze man familie van het Belgisch koningshuis kunnen zijn, een verschoppeling, een vervreemde bastaard, een kever. Tragisch ........de eenzaat. Graag gelezen!!
Groeten van nino.
dannycant: Moet een hele kluif geweest zijn.....bedankt daarvoor.
groetjes - geertje
Danny,
mijn pet gaat
bij deze
eerbiedig af.... :-)
de opbouw van jouw verhaal, niet makkelijk te lezen,
maar eens in het verhaal gestapt, ben ik erin gebleven...
tot het einde. Met een diepe zucht, het boek weer gesloten.
Niet te benoemen, ......... verhaal.
groet
dannycant: Ja , het is geen makkelijk verhaal daar er nauwelijks dialoog in voorkomt. Het wordt als het ware 'verteld'. Van iemand kreeg ik de opmerking dat het kwa stijl bij Carmiggelt aanleunt.....:-)
Toch is het volgens mij nog voor verbetering (en uitbreiding) vatbaar.....maar, ik ben er mee bezig....
en neen, zo een vader wenst niemand........:-) - koen
Dag dannycant,
Oostende. Hij noemt het 'zijn' stad. De plaats* die hij dagelijks afschuimt in een zoektocht naar de zin van zijn bestaan. Een leven** de naam amper waardig. Eén zonder het minste doel.***
Het gevoel van nuchter zijn kan hij niet meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, is al lang uit het geheugen gewist. Het aantal black-outs telt hij niet meer.
* stad wordt hier plots ‘plaats’. Hier past nochtans tweemaal ‘stad’.
** Hier doe je het weer. Je wilt per se niet aan woordherhaling doen, maar dat valt op. Taalkundigen noemen het synonymie, een remedie die erger is dan de kwaal.
** laat dat oordeel aan de lezer over. Zeg als schrijver niet wat wij van jouw hoofdpersonage moeten vinden. Toch kan dat, maar dan wel als de schrijver zelf een personage in het verhaal is (autobiografie).
Toch heeft hij nog heldere momenten. Net na het uitslapen van zijn dagelijkse roes. Die gebruikt hij dan om zijn ene hobby levendig te houden. Het zijn momenten waar hij schuil gaat in een virtuele wereld, het Internet, met alle toestanden er omheen.* Niemand kan hem daar raken. Althans niet fysiek en verbaal heeft hij lak aan alles en iedereen. In die heldere momenten noemt hij zich schrijver, en dit in de breedste zin van het woord. **
* bladvulling. Welke toestanden?
** cliché
Iedere keer gaat hij vol goede voornemens aan de slag maar vervalt even vlug in zijn dagelijks ritueel*, het drinken. Elk glas resulteert** in frustratiemomenten waarin zijn waanideeën de bovenhand krijgen. Eraan ontsnappen kan ***niet, het**** onder controle houden evenmin en na een paar glazen neemt zijn aandachtsdrang***** zulke proporties aan dat hij alle remmen overboord gooit en met niets of niemand nog rekening houdt. De duivel in hem neemt het over en zo verliest hij telkens weer de strijd in*****/ zelfbehoud en het respect naar anderen toe.*****// Zijn haat, frustraties en walging van*****/// dit leven*****//// reageert hij af in zijn schrijven of als dit niet lukt in verwijten naar alles en iedereen die zijn vaarwater kruist.*****/////
* ritueel (???) Bovendien is deze zin grammaticaal fout. Zie: Stijlboek blz.252 en Schrijfwijzer blz.138.
Ik bespaar je de hele en moeilijke uitleg, maar ik geef je wel een voorbeeld van een gelijkaardige foutieve zin:
Jaren geleden stichtte hij een nieuw bedrijf en vond nu pas success. (Schrijfwijzer blz.138, bovenaan)
** stijlbreuk
*** hij
**** wat onder controle houden?
***** je mag zelf samenstellingen maken, maar deze vind ik niet klinken
*****/ de strijd voor
*****// ‘toe’ clichéwoord
*****/// klopt niet. Hier loop je vast met je voorzetsels, kijk maar: Zijn haat van dit leven. Bovendien moet heel deze zin herschreven worden.
*****//// Bovendien: dit leven? Is er dan nog een ander?
*****///// deze beeldspraak past echt niet, bovendien gebruik je te veel ‘aan alles en iedereen’.
Alles* gebeurt in een waas. De dag van gisteren herinnert hij zich niet en dat hoeft ook niet voor hem. De dagelijks portie aandacht, positief of negatief, is de enige drijfveer om het leven door te komen.** Dit en de onlosmakelijke dosis drank die hij in grote hoeveelheden tot zich neemt. ***
* wat dan?
** je gaat je zo dadelijk tegenspreken
*** dit wisten we al. De laatste twee zinnen herschrijven!
Hieronder staan enkel herschreven stukjes tekst. Ik wil zeker niet zeggen dat het precies zo moet. Ik herschrijf aan de hand van de opmerkingen die ik geef (sterretjes). Uiteraard kan je daar vele kanten mee uit.
Oostende. Hij noemt het 'zijn' stad. De stad die hij dagelijks afschuimt in een zoektocht naar de zin van zijn bestaan, en er een leven leidt waarvan hij vindt dat het de naam leven amper waard is.
Hij kan het gevoel van nuchter zijn niet meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, is al lang uit zijn geheugen gewist. Het aantal black-outs telt hij niet meer.
Toch heeft hij nog heldere momenten. Net na het uitslapen van zijn dagelijkse roes. Die gebruikt hij dan om zijn ene hobby levendig te houden. Het zijn momenten waar hij schuil gaat in de wereld van het Internet. Niemand kan hem daar raken, althans niet fysiek. Verbaal heeft hij lak aan alles en iedereen. In die heldere momenten noemt hij zich schrijver.
Iedere keer gaat hij vol goede voornemens aan de slag, maar even vlug vervalt hij in zijn dagelijkse drinken. Na elk glas nemen de momenten van frustratie toe. Zijn waanideeën krijgen dan de bovenhand. Eraan ontsnappen kan hij niet, en ze onder controle houden evenmin. Uiteindelijk neemt zijn drang naar aandacht zulke proporties aan dat hij alle remmen overboord gooit en met niets of niemand nog rekening houdt. De duivel in hem neemt het over, en zo verliest hij telkens weer de strijd voor zijn zelfbehoud en het respect van de anderen. Hij reageert zijn gevoelens van haat en frustraties af in zijn schrijven. Als hem dat niet lukt, maakt hij verwijten aan iedereen die hem in de weg staat.
De dag van gisteren herinnert hij zich niet en dat hoeft ook niet voor hem. Zijn drank en de dagelijkse portie positieve of negatieve aandacht zijn de enige drijfveren om het leven door te komen.
(tot hier)
Wat het verhaal betreft:
Hoewel ik alles heb afgeprint, ben ik er niet in geslaagd om het verhaal uit te lezen.
- Eerst noemen ze hem Mister Troubble, dan Vuil Tuurke en verder kortweg Trouble en Tuurke. (?)
- De derde bladzijde krijgt plots een wending die naar mijn aanvoelen niet aansluit met wat je over het hoofdpersonage verteld hebt. Je gaat ons opeens wijsmaken dat we met een gewiekst baasje te doen hebben.
- Ook blijk je niet goed te onthouden wat jezelf geschreven hebt. Op de eerste bladzijde zeg je dat zijn dagelijks portie aandacht en zijn drank de enige drijfveren zijn om het leven door te komen, en wat verder komt daar ‘één liefde’ bij. Ja een kwestie van je verhaal aan de gang te houden.
- Veel dt-fouten, cliché s en woordovertolligheid.
- Je verteltrant is zeer vermoeiend. In mijn roman laat ik mijn hoofdpersonage ook vertellen, maar geen 15 bladzijden achter elkaar. Bovendien maakt dat personage deel uit van het verhaal dat hij vertelt.
- Zinnen als ‘Marianne blijkt negentien jaar jong te zijn, wat natuurlijk haar jeugdig uiterlijk verklaart…’ kunnen echt niet. Zo klad je 500 bladzijden vol.
Ik ben gestopt met lezen omdat ik niet meer kon volgen (kan aan mij liggen). Ongetwijfeld zijn jouw korte verhalen beter. Alweer ontdek ik dat een vlot leesbaar langverhaal schrijven een vak apart is.
Gebruik wat je gebruiken kunt, het overige spoel je maar door met een biertje.
(Zoals altijd, commentaar met toestemming van de auteur. Wie commentaar wenst, laat me dat weten: KoenVlaeminck@pandora.be )
Groet
dannycant: Nogmaals mijn dank! En mijn excusses mocht ik jou hebben beledigd. Was nooit de bedoeling, wou enkel een punt staven!
groeten
|
