|
< terug
kleine mythe
ooit werd een jongen
tussen lippen geboren
hij groeide langs letters
en leefde tussen tekst
Kobe was zijn naam.
het boek waarin hij bewoog
was een kort en onschuldig verhaal
op een magische nacht werd het uit handen gegeven.
de vrouw die het kreeg neuriede
als ze de kaft na aan het hart hield
ze droomde van een nieuwe wending
een plot dat zij kon openen.
toen de nieuwe zoon waarheid was geworden
opende ze het boek
en Kobe kwam elke avond een beetje meer tot leven.
jaren droeg ze elke avond
stukjes Kobe aan haar kindje voor
tot het kind zelf te oud was
om naar haar lieve stem te luisteren.
het boek werd gesloten
en Kobe werd elke dag een dagje ouder.
na een tijd dacht Kobe, die nog amper het zonlicht kende
dat hij zou verbleken en verdwijnen in het wit
zijn verhaal over hoop en energie werd steeds minder geloofwaardig.
tot op een dag het boek gevonden werd op zolder
en Kobe terecht kwam bij een nieuwe vrouw
zijn grijze haar verdween onder zijn glimlach
en elke nacht spreidde hij de vleugels
voor de nieuwe engel onder de wol.
Kobe bleef jong
door de aanblik van moeders en kinderen.
feedback van andere lezers- GoNo2
Als u een verhaal wil vertellen, gelieve dan rekening te houden met de hoofdletters,
eisenik: hahahaha
goeike :)
(vertellen = stem; met hoofdletters? moeje me is uitlegge ;-)) - Vansion
mooi en herkenbaar verhaal
ik heb het even herschreven in traditionele prozavorm en het houdt (ritmisch) stand
wat mij niet aanstaat:
- 'over hoop en energie': te abstract en te heiland-achtig
- de laatste regel: huilebalkerig
- 'plot' is mannelijk: een plot die
een plot 'openen' : prachtig
eisenik: abstract, daar kan ik mee leven :)
huilebalkerig? naja :) kindercharme kan 'ont-roerend' zijn :-)
tis eigenlijk en hele droge conclusie voor mij, de moraal als je wil =)
het plot en de plot kunnen voor mij alletwee... voordeel van brabander zijn en antwerpenaar ;-) - jack
Ik viel ook een beetje over het woord energie.
Daarbuiten vind ik dit een heel mooi stukje.
Hoe romanpersonages een eigen leven leiden... ;)
eisenik: mm 't gaat niet echt over een personage, eerder over de eeuwige-kinder ziel van de fantasie fzo - fenk
Een pareltje, eisenik.
De slotbemerking ("moraal van het verhaal") is overbodig, zelfs storend. Ook de zin over "hoop en energie" is me te expliciet en niet conform met de stijl van het verhaal.
eisenik: de stijl moet sowieso nog uitdijnen tot iets meer matuur en veelkleurig, het is maar een eerste opzet, en die moraal vind ik net 'leuk' om alles dood te kloppen - sk
Het eerste deel van je verhaal is echt heel mooi geschreven, poëtisch eh :-p Like it! Het tweede deel is dat minder, beetje een stijlbreuk.
Gr Kenneth
eisenik: ja klopt, was er bij geschreven op de site, de rest stond al in m'n gsm :) geschreve in de magie van een café, aan de rest moet nog wat magie gegeven worden - miepe
ik vind het een prachtig idee
vind "oepsieploek" leuke zinnen
maar wat ik triestig voor je vind, is dat je géén kritiek aanvaardt
of héél moeilijk
eisenik: ? ik aanvaard alles :) dit is gewoon een eerste opzet en ik heb er een bijzondere bedoeling mee dus ik zorg enkel voor wat nuance in mijn reacties... ga er ook niets aan veranderen momenteel, ik laat het even liggen en dan komt er wellicht een veel langere versie door. ik heb al vaker gezegd dat ik alle kritiek in acht neem maar nooit een tekst zal veranderen op basis van de mening van anderen.
groete
|
