|
< terug
Biografie van een virus (deel 40: diepste verlangen)
Ze parkeerde feilloos, bedekte haar ganse aangezicht met de zwarte kap, stapte uit de auto en streek zorgvuldig de plooien glad van haar zilverwitte zijden jurk. Tegelijkertijd ontvouwde zich de verfrommelde vraag in haar hoofd:
"Wat kom ik hier in godsnaam doen?"
Het antwoord was te glibberig, te beweeglijk, te rad en glipte door de mazen van haar ontkenning door. De nog nauwelijks verlichte hemel werd opengerukt en ze herkende zijn kalme tred. In de verte luidde een kerkklok negen keer: een teken.
"Egidius?"
Egidius! Hij en niemand anders had haar hierheen gelokt. De afkomst van dat grillig kind en van die idiote messenwerper interesseerde haar in werkelijkheid geen zier. Ze zocht naar sporen, naar wat er nog van hem restte, naar zijn overschot. Naar een manier om zijn beeltenis scherp en zuiver te omlijnen. Naar een manier om hem vrij te wassen van blaam en smet. Naar een manier om haar opgestapelde herinneringen zo te herschikken dat hij er als een held in welde. Dan pas kon haar diepste verlangen eindelijk in vervulling gaan. Dan kon ze zich voor eeuwig met hem verenigen.
De messenwerper zou haar dichter bij hem brengen. De messenwerper paste wonderwel in het verhaal dat ze zelf rondom zijn monument gesponnen had. Dat kon geen toeval zijn. Bovendien had iedereen uit die biotoop Egidius, zij het dan onder zijn andere naam, gekend.
De jeukende gedachte dat de messenwerper haar ook wel eens zou kunnen ontgoochelen, hetzij omdat hij in werkelijkheid niet meer dan een snoever was met een saaie kantoorbaan, hetzij omdat hij minder fraaie souvenirs zou opdissen, krabde ze tot bloedens toe weg.
Straks zou ze horen hoe edel en schoon de man die ze liefhad was geweest, hoe hij onschuldige borelingen voor mishandeling had behoed, hoe hij gevochten had tegen bijgeloof en satanisme. De messenwerper zou zich ontpoppen tot een bevoorrechte getuige van de hagiografie die zij alleen kon schrijven.
feedback van andere lezers- fenk
Goed zo. De ondraaglijke ontgoocheling in Egidius wordt handig voorbereid/aangekondigd.
|
