|
< terug
Back in Time2
De bel gaat en de leerlingen verlaten met veel rumoer de klas. Daar zal in de loop van de week aan gewerkt worden. In de jaren zestig was er orde en tucht, niet alleen in de klas, maar ook in de gangen. Achmed voelt zich nu al geviseerd en overweegt een klacht neer te leggen bij het Centrum voor Gelijke Kansen & Racisme. Hij staat bij z'n vrienden en wordt uitgelachen. De pot op met die jaren zestig. Wat kan hem dat schelen, hij was nog niet eens geboren. En als Marokkaan heeft hij lak aan de westerse beschaving. Nu hij er eens goed over nadenkt, leefden er praktisch geen vreemdelingen in dit landje. Of het moesten Italianen en Polen zijn. En een paar Turken die in de koolmijnen werkten. Nu z'n vrienden hem uitlachen, zint hij op wraak. Niemand heeft het recht om hem een uilskuiken te noemen, zelfs z'n vader niet. Hij zou het spelletje meespelen, maar nergens stond er geschreven dat hij geen sabotage mag plegen. Een kleine bom was snel gemaakt en Allah zou tevreden zijn. Weer wat heidenen minder. Hij vraagt zch af hoe ze het straks gaan oplossen in de refter. Aan iedereen varkensvlees geven? Dan ontketent hij ter plaatse een schoolopstand. Kandidaten genoeg om de school met de grond gelijk te maken, een waakvlammetje kan uitgroeien tot een serieuze brand hé?
Z'n tafelgenoot komt naast hem staan en ziet de grijns op het bruine gelaat van Achmed.
" Achmed, trek het je niet aan, onze tijd komt nog wel!"
Achmed kijkt naar de kerel naast hem, vraagt zich af of hij te vertrouwen is en wat hij bedoelt met ' onze tijd komt wel'.
" Ik ben Danny . Ik ben al op iedere school buiten gevlogen omdat ik geen gezag kan verdragen. Ze zeggen dat ik een anarchist ben. Ik noem het een revolutionair. Maar wat weten die schijnheiligen daar nu van hé? Ze lezen alles af van hun boekje, en voor de rest zitten ze te geilogen naar de mokkes!"
Zo, als introductie kan het tellen. Wat een rare kwibus is me dat, vraagt Achmed zich af. Maar hij voelt wel een zekere sympathie voor diene bleke verstoteling.
" Ben jij christen?"
" Nee Achmed, ik geloof alleen in de taal van het geweld, in de chaos en de anarchie. Maar als ge een moslimleger op de been kunt brengen, wordt ik op slag een toegewijde moslim hé?"
Achmed schiet in een lach, da's een goeie. Moest hij een moslimleger hebben, dan knoopte hij Danny aan de eerste beste boom op. Of liet hij hem vierendelen door vier Arabische volbloeden. Tot zover z'n sympathie.
Maar in een oorlog kiest men z'n vijanden en ook z'n vrienden. En waarom zou hij geen gebruik maken van Danny. Iemand die voor de chaos is, kan altijd van pas komen. Een plan begint te rijpen.
" Zeg Danny, laten we vanavond afspreken, laten we onze beide schouders onder dit project zetten. Watl denk je ?"
" Achmed , ge moogt uw eigen schouders onder dat project zetten, ik zal de mijne gebruiken om het te boycotten. Ik dacht dat je van een ander kaliber waart. Sorry hoor." en Danny draait zich om en loopt naar een paar kerels die er uitzien of ze tussen een tram en een bus gezeten hebben.
" He wacht even, zo bedoelde ik het niet..."schreeuwt Achmed hem na. Maar Danny hoort het niet door het lawaai van een vechtpartij op de koer. Een klasgenote is betrapt met een gsm en weigert die af te geven aan de juf. De juf sleurt de gsm uit de hand van de leerlinge, maar die laat zich niet doen. En schopt de juf keihard tegen haar onderbuik. De jaren zestig kunnen niet beter beginnen denken Achmed en Danny. Zonder het van elkaar te weten.
" Blijf met uw stomme poten van m'n gsm, kutwijf. Da's van mij, daar heb ik zelf voor gewerkt en ik bel zoveel ik wil en naar wie ik wil. Of moet gij de rekening soms betalen?"
Hé denkt Danny, welcome to my jungle;, die meid heeft pit. Die wil ik beter leren kennen.
De meid met pit loopt weg naar de vrouwen-wc om een sigaret op te steken, wat ten strengste verboden is. Nu en ook in de jaren zestig....
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
leest als een trein, de hardheid is opmerkelijk aanwezig ..
GoNo2: Dankjewel! - jan
de tijd zal het leren hoe we omgaan met dit soort problemen, je kunt deze tijd moeilijk vergelijken met de jaren zestig, toen waren er nauwelijks cultuurverschillen, we zullen die cultuurcrash nooit naar onze maatstaven kunnen beoordelen, wij stammen uit een ander tijdperk, wel moeilijk allemaal....
grtzz
GoNo2: Dankjewel! - tessy
graag gelezen
GoNo2: Dankjewel! - Mistaker
Die gsm's op school word ik niet goed van!
Groet,
Greta
|
