Volg ons op facebook
|
< terug
Sorane 1 Een nieuw begin - hoofdstuk 15/17
Een nieuwe aanslag
'Iets wat jij met je beperkte verstand, de krachten van goden zou noemen, Dovuno. Maar het is niets anders dan een van de esperkrachten die ik bezit.'
'Esperkrachten, wat is dat nu weer.'
'Laat je wapen vallen. Of wil je het nog eens proberen.'
'Zo dom ben ik niet, Sorane. Je mag dan krachten hebben, maar vroeg of laat, raken die ook uitgeput en ik heb nog iets anders voor u,' roept de bewaker uit.
Uit zijn riemholster trekt hij een rubberen stok van ongeveer een meter lang. Sorane ziet uit de top schieten vonken schieten.
'Dit dient om gevangenen een lesje te leren als ze opstandig zijn, maar voor jouw gebruik ik de volle sterkte. Eens zien of dat onzichtbare iets, dit kan opvangen.
'Dat is niet nodig, Dovuno. Je moet eerst tot bij mij raken,' spot Sorane en werpt de bewaker telekinetisch achteruit tot tegen de muur.
Na een luidde klap zakt de man tegen de muur in elkaar. De staaf valt een meter van hem vandaan op de vloer. Dadelijk is een steekvlam te zien. De drie gevange- nen kijken verschrikt naar de staaf die voor de helft gesmolten is.'
Dovuno richt zich half versuft op en kijkt ook neer zijn wapen. Zonder dat Sorane het merkt reikt hij naar een tweede revolver, die hij onder zijn kousen draagt, maar hij is er niet meer. Snel kijkt hij om zich heen, maar hij ziet het wapen nergens.
'staat op, Dovuno en steek je handen omhoog. Ik heb je wapen', hoort hij haar plots spottend zeggen.
Intussen verschillende kilometers daar vandaan in een luxe villa.
'Verdomme, die Sorane heeft al onze plannen in een klap de grond ingeboord,' zegt een van de mannen.
Aqunok kijkt alleen maar vooruit, terwijl hij zijn vuisten van woede balt.
-Had Jakira maar de waarheid over Sorane vertelt, dan was zijn plan misschien geslaagd,- denkt hij.
'Hoe heeft Sorane die gijzelaars kunnen bevrijden?', vraagt een van de anderen.
'Omdat ze een esper is, zoals ik, Alleen veel sterker. Verdomme', valt Aqunok woedend uit en slaat met zijn vuist hard op tafel.
Zijn ondergeschikte schrikt hevig, terwijl de baas trillend van woede rechtstaat. Aqunok stapt naar het grote venster toe en kijkt naar beneden.
'Als we de juiste wapens hadden, dan konden we haar misschien de baas, maar waar moeten we die halen,' zegt hij.
'Die hebben we. Een kogel op de juiste plaats en ook Sorane Cobanon is er geweest.'
'sukkel. Dat hebben enkelen van ons geprobeerd, maar zij liggen in het dodenhuisje,' snauwt Aqunok.
'Ze is toch menselijk zoals wij.'
'Dat was ze, Teruv. Maar nu is ze veel meer. Spijtig genoeg besefte ik dat te laat. Zelfs onze bondgenote heeft zich terug getrokken.
'Mij terug getrokken, Aqunok. Weet je wel wie ik ben?', zegt een stem kalm.
Alle aanwezigen kijken verschrikt om. Voor hen staat Jakira.
'Jij… Je leeft geen minuut langer,' roept een man, die door toedoen van Sorane/Jakira verschillende mannen verloor, uit.
Maar Jakira is sneller, met telekinese verbrijzelt ze het wapen, nog voor hij het helemaal uit het holster heeft getrokken.
'Kalm, Docin. De Jakira, die jij bedoelt, is de bedriegster, die in het lichaam van Sorane ons zware klappen bezorgde.'
'Dat kan niet, Sorane zat in de gevan- genis. Hoe?'
'Jullie baas had daareven gelijk, toen hij zei dat Sorane een esper is. Ze is zelfs een van de besten. Ze weet ook haar verstand te gebruiken.'
'Hadden we geweten wie ze was, dan hadden we het misschien anders kunnen aanpakken.'
'Misschien, maar ik weet niet of dat een ander resultaat zou gehad hebben. Sorane heeft mij kunnen vast zetten, door drie van mijn sterkste tegenstanders in leven te laten. Het was mijn plan dat zij hen alle drie zou doden, maar het liep anders. Hierdoor moest ik mijn tegenstanders eerst zelf uitschakelen. Maar dat koste kostbare tijd.'
'Maar nu is alles verloren, onze plannen zijn...aarrgh.' roept Teruv uit, maar een kleine energiebol maakt een eind aan zijn misdadig leven.
'Zulke taal duld ik niet. Wie het wil opgeven heeft het maar te zeggen,' zegt Jakira kwaad, terwijl Teruv's lichaam tot stof uit één valt.
Enkelen kijken even naar de plaats waar het stof ligt, maar zeggen niets.
'Goed, dan kunnen we misschien in actie.'
'Zeg maar,' merkt Aqunok op.
Jakira kijkt hem even met een koele blik aan, maar zegt niets.
-Voorlopig heb ik je nog nodig, idioot, maar als mijn plannen verwezenlijkt zijn, dan vermorzel ik je,- denkt ze.
'Als ik het niet mis heb, bevinden ze zich nog steeds in het gerechtsgebouw.'
'Dat klopt, Jakira,' antwoordt een van de lijfwachten, die voor een beeldscherm zit.
'In orde. Dan wordt daar de strijd gestreden. Als ze buiten komen, mag geen van hen levend het plein verlaten. Zet al wat je hebt in, Aqunok.'
'Wat? Dat kan je toch niet…'
'Toch wel, Aqunok. Vandaag is het de grote dag. Als we de overwinning behalen, dan hoort dit nietige planeetje mij toe. Of moet ik een andere leider kiezen,' zegt Jakira kwaad.
'Nee, Jakira. We zullen deze opdracht met succes uitvoeren. Daar kan je zeker van zijn.'
'In orde. Doe wat ik gezegd heb. Ik en mijn lijfwachten gaan intussen Sorane haar verdiende loon bezorgen.'
Aqunok kijkt Jakira aan en ziet haar nog juist dematerialiseren. Even is het stil in de kamer, maar dan klinkt de stem van de baas weer standvastig.
'Jullie hebben het gehoord, Wij moeten de vrienden en medestanders van Sorane voor onze rekening nemen. Breng jullie mannen die in die omgeving zijn, op de hoogte van de opdracht. Zij moeten in de omgeving van het plein post vatten. Geef hun de foto's van de doelwitten door.'
'En de politie.'
'Als die tussen beide komen, knal je ze gewoon neer.'
'Agenten neer knallen. Ben je gek…'
'Nee, zo luiden de bevelen. Als het je niet bevalt, ga dan naar Jakira. Zij is de baas.'
In de buurt van het gerechtsgebouw is het nogal. Verschillende mensen lopen in en uit. Ook agenten. Een aantal ervan haasten zich omliggende gebouwen binnen. Zonder dat iemand het merkt, verschijnen ze gewapend met scherpschut- ters wapens op de daken. Maar Deno, Erine en de anderen lopen al over het plein op de wagens toe. Sorane heeft intussen met Malon en Raya de gevangenen weer opgesloten en zijn op weg naar de uitgang. Plots schrikt Sorane en zegt:
'Verdomme, ze lopen in een hinderlaag.'
'Wie?' vraagt Raya.
'De advocaten en de anderen. Ik moet.. Anaya,' antwoordt de roodharige.
Op hetzelfde moment is ze verdwenen.
'He, hoe doet ze dat?', stamelt Malon.
'Kom, we moeten naar buiten.'
'Okee, Raya. Ik volg je.'
Intussen is Sorane naast haar vrienden gematerialiseerd. Anaya ligt bloedend op de grond. Ze vormt dadelijk een energiescherm om haar zelf, Erine en de gewon- de.
'Ze heeft geen Hypsoon, Sorane. Je had toch beloofd om er één aan mijn zus te geven,' merkt Erine verwijtend op.
'Dat heb ik, Erine. Maar ze wilde hem niet, omdat ze mij de schuld gaf, van jouw toestand. Ik geloof dat ze hem in haar jas zak wegborg.'
'Wist ze dan niet wat..'
Maar Sorane zegt niets, ze houdt haar handen boven het lichaam van de gewonde. Langzaam worden de wonden in een groene gloed gehuld en voor de ogen van de verbaasde Erine groeien de drie wonden dicht. Erine neemt de Hypsoon snel uit de jaszak van haar zus en druk hem tegen de hals van Anaya, die op dat moment haar ogen opent. De advocate schrikt van het bloed om haar heen, maar als haar zus zegt wat er gebeurt is, gelooft ze eerst niet dat ze neergeschoten werd. Overal zien ze doden en gewonden liggen. De schutters sparen niemand, terwijl iedereen probeert van het plein af te komen. Onze vrienden liggen intussen in dekking achter een fontein, maar die is door verschillende kogels geraakt, terwijl de stukken eraf vliegen.
Op dat moment materialiseren vijf gedaanten. Jakira en vier lijfwachten. Ze zijn allen met energiezwaarden gewapend. Sorane heeft dit niet gemerkt omdat ze zich diep concentreerde. Even verdwijnen haar vrienden, om dan weer zichtbaar te worden. Een gedachte bevel van Sorane is genoeg om hen te doen opspringen en naar een gebouw toe te rennen, terwijl enkele van hen de schutter onder vuur nemen. Maar ze raken er niet. Als eerste stort Jon neer en blijft doodstil liggen, dan Erine en Veron. Anaya valt even later door verschillende kogels getroffen neer. Alleen Deno bereikt het gebouw, maar juist voor hij de deur bereikt begint hij te wankelen en zakt plots in elkaar.
Sorane heeft het niet gemerkt, want zij loopt naar Jakira toe.
Verschillende politiewagens komen intussen toe gereden. Onder hevig vuur rennen ze naar de deuren van de gebouwen toe, terwijl anderen de daken onder vuur nemen. Ook Malon en Raya hebben het dak bereikt en kijken om zich heen. Maar enkele schoten dwingen hen in dekking. Gelukkig werden ze door hun Hypsoon beschermd. Hun schoten dwingen de schutters uit hun dekking. Drie van hen kunnen de ingang van de trap bereiken, terwijl er vier blijven liggen. Maar ook Raya en Malon naderen de ingang. De drie openen opnieuw het vuur als ze de twee opmerken. Maar hun schoten deren Malon of Raya niet. Als de energiestralen van Malon en Raya naast hen in de muur inslaan, werpen ze plots hun wapens weg.
'Niet meer schieten, we geven ons over,' zegt een van hen.
Beide agenten boeien de drie snel en haastten zich verder naar de dak rand. Als ze naar beneden kijken schrikken ze. Hun nieuwe vrienden liggen dood op het plein. Ze zien Sorane, die alleen overblijft naar op Jakira toelopen.
'Daar zullen ze voor boeten,' zegt Raya woedend.
Malon volgt haar, terwijl ze achter de dakrand naar de zijkant van het gebouw toeloopt. Hier knielen ze en kijken voorzichtig naar de andere gebouwen. Hun Hypsoon projecteert dadelijk een 3d zicht, waarop de schutters, die hun post nog niet verlaten hebben, aangegeven zijn. De twee agenten nemen hen dadelijk onder vuur. Ook andere agenten hebben de daken bereikt en openen het vuur op de mannen, die hun collega's genadeloos neerschoten.
Sorane staat intussen ongewapend op een paar passen van Jakira en kijkt de vrouw aan. Ze herkent zichzelf, zoals ze er vroeger uitzag, maar deze vrouw is helemaal anders dan zij. Om de macht te verkrijgen die ze nastreeft, gaat ze over lijken. Iets wat zijzelf nooit gewild heeft.
Ook Jakira kijkt naar de roodharige vrouw. De drang om haar te doden is zo sterk, dat ze er met woest geweld op los zou willen slaan.
-Ik mag mij niet laten afleiden. Mijn gevoelens moet ik beter beheersen, anders zou Sorane misschien wel de kans krijgen om mij te overwinnen. Nee. Zij moet sterven, om mijn kracht te bewijzen. Als ik haar dood, dan ben ik de machtigste in deze sector. Zelfs T'naka zal moeten buigen. O, wat verlang naar die dag,- denkt ze.
Sorane kijkt even naar de vier lijfwachten, die haar strak aankijken.
'Durf je het niet alleen,' spot ze.
Jakira wil antwoorden, maar schrikt als ze merkt dat het schieten opgehouden is. Ze scant haar omgeving en vloekt. Haar aanhangers zijn gevangen of ge- vlucht.
-Sorane, ik heb je onderschat. Je hebt zelfs je vrienden kunnen redden. Verdomme, mijn tijd is nog niet gekomen,- denkt ze, terwijl ze een stem hoort zeggen.
'Mogen we meespelen.'
Jakira herkent Tena en Quana, die achter Sorane gematerialiseerd zijn. Zonder om te kijken zegt Sorane:
'Zeker, maar laat die valse Jakira voor mij,' glimlacht Sorane, terwijl ze omkijkt.
'Dat denk ik niet, Sorane. Ze is er vandoor zo te zien,' lacht Quana.
Sorane kijkt snel naar de plaats waar Jakira stond, maar ze is verdwenen. Dadelijk scant ze de omgeving, er is niets te vinden. Jakira is verdwenen.
'Zou ze het zo snel opgegeven hebben,' fluistert ze.
'Misschien, Sorane. Maar nu is het onze beurt. Wij hebben opdracht om je naar Xan te brengen.'
'Dat kan niet, Tena. Eerst moet ik mijn krachten volledig onder controle hebben.'
'Het spijt me, Sorane. Of je nu Jakira bent of niet. Het is onze plicht,' zegt Quana, terwijl ze haar energiezwaard activeert.
Sorane kijkt haar vroegere medestrijdsters aan.
'Dat kan je toch niet menen, Quana. Ik vecht nog steeds aan jullie zijde.'
'Waarom sticht je dan een nieuwe groep?'
'Dat behoort tot mijn nieuwe taak, Tena. Ooit heb ik een vreselijk wapen verborgen en nu moet ik dat zien te vinden voor T'naka dat doet. Mijn nieuwe basis maakt er deel van uit. Maar ik heb mensen nodig die ik hiervoor moet opleiden. Hun eerste taak zal erin bestaan om dat wapen op te sporen en dan te verdedigen.'
'Dat kunnen wij toch ook.'
'Dat klopt, Quana. Maar mijn krachten zouden Xan vermoedelijk zwaar in de war brengen, zodat het misschien jaren duurt voor het zoeken naar dat wapen kan starten. En dan is het misschien te laat.'
'Leg dat maar aan Xan uit.'
'Nee, Quana. Niet nu..'
'Hoe moeten wij je nu noemen, Sorane of Jakira,' vraagt Tena.
'Mijn naam is Sorane, Tena. Jakira is dood, of toch mijn lichaam,' antwoordt Sorane, terwijl ze Quana afwachtend aankijkt.
'Dan zul je moeten vechten, oude vriendin,' zegt deze.
'Nee, dat wil ik niet,' zeg Sorane en teleporteert.
Maar het lukt haar niet, ze verdwijnt wel, maar botst ergens tegen en valt op de grond.
'Jij gaat mee,' zegt Quana koppig.
Tena schrikt even van Sorane's blik, als deze Quana aankijkt. Sorane zegt niets, als ze haar energiezwaard activeert.
'sorane, wat doe je?' zegt Quana verschrikt.
'Ik ga niet mee. Niet nu. Als jullie niet willen, dan..'
'Wat ??? Ik dacht dat jullie al vele jaren vrienden waren. We hebben vandaag al teveel vrienden verloren.'
Even kijkt Sorane naar Malon. Ze lijkt wel door hen heen te kijken, maar plots deactiveert ze haar wapen.
'Je hebt gelijk, Malon. Als je eens wist hoelang al. Het kan ook anders,' glimlacht ze plots.
Dan kijkt ze Quana aan, die samen met Tena haar energiezwaard uitschakelt.
'Ga en meldt Xan dat ik over een paar maanden wel contact opneem.'
'Dat kan niet, Sorane. We moeten…'
'Niets, Quana. Jij hielt me tegen met een antiveld, Maar zoiets kan ik ook,' lacht Sorane en concentreert zich.
Op hetzelfde moment heeft Sorane beiden in een sterke telekinetische greep. Quana zet al haar krachten in om de greep te verbreken, maar Sorane is te sterk. Veel sterker dan ze van haar gewoon zijn. Ze kijkt even naar Tena, maar die slaagt er ook niet in. Quana activeert haar energiezwaard, maar het werkt niet.
-He, hoe kan dat. Ik kan het niet activeren,- denkt ze.
Raya die naar hun 'dode' vrienden toeliep, blijft verrast staan, als ze plots in het niets oplossen.
'Malon. K..ijk… ze zijn weg,' stamelt ze.
De agent kijkt om, maar ook hij ziet de lijken niet meer. Ze zijn weg, alsof ze nooit bestaan hebben. Sorane laat intussen haar vroeger medestrijdsters los uit haar telekinetische greep.
'Laten we het hierbij, of moet ik nog krachtiger weigeren,' zegt Sorane, terwijl Quana verbaasd naar haar energiezwaard staart, dat nu plots wel geactiveerd wordt.
-Zou Sorane. Nee, dat.- denkt ze, maar dan dringen de woorden van Sorane tot haar door.
Even ordent ze haar gedachten en antwoordt dan, terwijl Tena haar verbaast aankijkt.
'Nee, het is genoeg voor vandaag. Maar wees er zeker van dat we weer achter je aankomen.'
'Wacht, Quana. Ik wil dat jullie dit kristal aan Xan geven. Hij zal weten wat er moet gebeuren,' zegt Sorane en geeft een datakristal.
'Wat staat erop?', vraagt Tena.
'Coördinaten en de adressen van zijn geheugen banken, waar hij informatie kan vinden over mijn nieuwe basis. Ik wil hem daar ontmoeten.'
'Dan kunnen we je daar op je plaats zetten, oude vriendin, want ik vindt dat je nogal eerzuchtig geworden bent.
'Ik twijfel dat Xan, dat zal toestaan, nadat hij mijn gegevens volledig geanalyseerd heeft,' glimlacht Sorane en loopt op Raya en Malon toe.
Voor Quana en Tena van hun verbazing bekomen zijn, zegt Sorane:
'Kom, volg me. Ik wil heb nog niets te doen in het gerechtsgebouw.'
Verbaasd kijken beiden haar aan en volgen haar dan maar.
'Wat is er met de advocaten en de anderen gebeurt,' vraagt Malon.
'Niets ze zijn in veiligheid.'
'Maar we zagen hen toch op het plein liggen,' merkt Raya op, terwijl ze door de deur van het gebouw lopen.
'Dat waren klonen, Raya. Kom, geef me een hand.'
Snel scant Sorane of Quana het antiveld nog actief heeft, maar het is weg. Snel grijpt ze de hand van Raya en Malon en op hetzelfde moment zijn ze verdwenen.
'Je hebt haar laten gaan,' zegt Tena vragend.
'Misschien was dat fout, maar ik wil dit eerst naar Xan brengen. Misschien heeft Sorane wel gelijk,' antwoordt Quana.
'Okee. We laten het aan Xan over. Hij moet maar beslissen. Sorane wil hem ontmoeten, dat is toch al iets.'
'We zien wel, Tena. Kom we gaan er vandoor,' glimlacht Quana en even later lopen ze van het plein af.
Even kijkt Tena nog om naar het gebouw waar Sorane naar binnen ging, maar ze ziet haar nergens.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Masterart! Wanneer komt het boek?
Jelsi: Zal nog effe duren.. Moet eerst nog verbeterd worden, denk ik.. - GoNo2
Moet de draad nog oppakken...
Jelsi: Tja nog twee hoofdstukken
|
