Volg ons op facebook
|
< terug
Junkies, treinen en andere rottigheid (35)
Een eervolle vermelding evenwel, voor de jongeling Peter, die het langer dan één doelgerichte ontmoeting volhield. De verklaring is simpel: de laatstgeborene van de tweeling, Daisy geheten, was een rabiate bewondering voor deze jongen gaan koesteren en had hem dat op niet mis te verstane wijze aan het verstand gebracht. Peter van zijn kant, die net als zij een om aandacht smekende bodemloze put was, was zodanig in de wolken met deze blijk van appreciatie dat ook hij prompt een blinde affectie voor het meisje opvatte. Dit ondanks haar fysieke gebreken, waar hij begrip voor kon opbrengen, aangezien hij er zelf niet geheel vrij van was: niettegenstaande zijn op een bepaalde, androgyne wijze allerminst onaantrekkelijke uiterlijk, scheen hij namelijk weinig besef van lichaamshygiëne te bezitten. Dat was vooral zichtbaar aan zijn tanden, die ergens verstopt zaten onder enkele dikke lagen wekenoude verkleurde tandplak, die als stalactieten, vertrekkend vanop ongezond donkerrood tandvlees, naar beneden dropen in de groeven tussen twee door het roken vergeelde tanden. Blijkbaar zag hij geen verband tussen dit overigens gemakkelijk te verhelpen probleem en het feit dat vele mensen hun aandacht overduidelijk liever tot iemand anders - lees: iemand met een frisgepoetst gebit - richtten. Daar kwam nog bij dat zijn haarschilfers zich niet beperkten tot zijn scalp maar ook zijn gezichtshuis aantastten en wie weet wat nog allemaal. Naar verluidt duurde deze verhouding enkele weken. In deze tijdsspanne had Daisy, na het oplopen van een hardnekkige orale schimmelinfectie, gepaard gaande met ontelbare erg pijnlijke kloven en aften, hem duidelijk kunnen maken dat ze het fijn zou vinden, mochten ze voortaan des ochtends gezellig, "zoals échte koppels", samen de tanden poetsen boven haar groezelige wastafel. Algauw bemerkte Peter nu dat veel meer meisjes interesse in hem vertoonden, en aangezien hij moeilijk neen kon zeggen tegen om het even welke vorm van belangstelling, was zijn relatie met dochter Reetaers geen lang leven meer beschoren.
Van hoe het de meisjes in hun verdere leven verging, is me weinig bekend. Daisy zocht haar heil in het SM-milieu en baat heden ten dage een winkel met SM-benodigdheden uit in het Antwerpse. Ook buiten haar werkuren in deze zaak is ze onveranderlijk in weinig verhullende latex kledij gehuld, hoewel ze kwa gewicht meer en meer op haar moeder is gaan lijken. Geenszins een esthetische combinatie, met andere woorden. Daarom vind ik het in haar geval absoluut verantwoord dat ze haar haren in de gekste carnavalkleuren verft, dat leidt immers de aandacht af van de overige negentig percent van haar verschijning. Extreme times call for extreme measures. In de bloemenzaak die ze daarnaast met haar zus openhoudt, werkt ze hoofdzakelijk achter de schermen, wat had u gedacht. De andere zus, Kitty, ziet er zoals het een bloemiste betaamt, nogal middelmatig-muffig uit. Ze is nooit overgestapt op contactlenzen, noch op een meer hedendaags montuur, maar kleurt haar donkere haren blond als eerbetoon aan haar ware aard. Wat voor kleding ze precies draagt, niet dat het er veel toe doet, is me niet ter ore gekomen, maar het zou me niet verbazen als ze ze bij de kerkbazaar haalde, aangezien ze sinds kort naar "degelijke" kledij greep, die zoveel mogelijk bedekte, omdat ze als nieuwbakken zaakvoerster van haar oude reputatie afwilde.
Aangezien ik weinig zin had om nogmaals met deze bloemenwinkel geconfronteerd te worden, nam ik die straat, te weten de Driekoningenstraat, niet. Ik vervolgde mijn weg parallel met de treinsporen. In die straat bevond zich trouwens nog meer dat mijn tegenzin opwekte: het was namelijk sinds enige jaren de nieuwe locatie van Jeugdhuis Het Kompas, waar ik vroeger, toen het zich nog vlakbij de Grote Markt bevond, regelmatig met Junkie heenging. De verhuis van deze fuifzaal had me tegen de borst gestoten omdat ik na Junkies dood vond dat, net als mijn leven, de hele wereld, of althans diegene waarin wij samen hadden vertoefd, moest blijven stilstaan. Alles in de stad Sint-Niklaas had voor mijn part zijn bestaansrecht verloren, laat staan het recht op verandering. Maar het gerenoveerde stationsplein had blijkbaar genadeloos de toon gezet. Waarom men zoiets afgrijselijks vooruitgang noemt, is me geheel onduidelijk. Tenzij uiterlijk vertoon zonder wezenlijke verbetering - ik zou zelfs het tegendeel durven beweren - dat bovendien handenvol geld kost dat beter zou worden besteed aan de oplossing van schrijnender problemen, tegenwoordig vooruitgang heet. Vast wel. Blijkbaar ben ik niet helemaal mee met de tijd. Daar prijs ik me gelukkig om. Men durft me weleens te verwijten dat ik in een andere wereld leef. Waarop ik beleefd doch kordaat antwoord welk deel van mijn anatomie men mag kussen. Wie mij blootstelt aan zulke, van verregaande achterlijkheid getuigende uitspraken, is me dat verschuldigd. In de eerste plaats om de pijn te verzachten, maar ook bij wijze van eerbetoon. En als betuiging van oprecht, eeuwig berouw. Want het is niet makkelijk om als intelligent wezen tussen zoveel voorgeprogrammeerde domheid te leven. Een mens zou voor minder gek worden. Of moordlustig.
feedback van andere lezers- KapiteinSeBBos
graag gelezen!
tot binnenkort!
dikke knuffels,
xxx
jack: Danku!
Zeker weten!
Als ik nog eens in het rock-cafe geraak... ;-) - SK
met de laatste regels ben ik het er helemaal mee eens! Opnieuw een pareltje ;-)
Ik heb het momenteel nogal druk gehad. Er komt waarschijnlijk geen vervolg (toch niet online gepubliceerd) van 'eerste kussen' wegens te persoonlijk. Maar binnenkort weer wat anders!
Gr Kenneth
jack: Ik vind persoonlijk net leuk, omdat de lezen niet altijd zeker weet of het allemaal wel echt is of niet. Fijn om daarmee te spelen.
Hoedanook, ik ben nieuwsgierig!
Bedankt voor het lezen! - Mistaker
Helemaal mee eens!
Groet,
Greta
jack: :-)
danku! - Mephistopheles
Heb het niet zo voor SM, hoewel die zwarte latex pakjes wel hun charme hebben :) (ik blijf een vent hé)
Tegen mij zeggen ze ook dat ik in een andere wereld leef, maar dat geeft niet want mijn wereld is veel plezanter
jack: Bah ik heb het ook niet voor SM hoor... :-)
echt niet.
Inderdaad, mijn wereld is ook plezanter! Anders zou het verloren moeite zijn he ;-) - henny
Ik kreeg walgelijke beelden voor me bij die beschrijving van Peter.
Heel goed vervolg weer!
jack: Dat is ook zo'n beetje de bedoeling he... ;-)
Bedankt voor het lezen! - koyaanisqatsi
Zat hier juist een blikske pilchards te verorberen terwijl die Peter zijn bijters in detail werden gebracht!!!
Ik heb het wreed lastig met het meeste van datgene dat men in verband brengt met het woord 'vooruitgang'.
Voorgeprogrammeerde domheid... Ik vrees dat ze zelfs te dom is om voorgeprogrammeerd te worden. Ze ontstaat gewoon, zoals schimmels en aambeien zich ontwikkelen.
SM? Och... Zo lang we de sessies maar overleven... :-)
En tenslotte: weer graag gelezen!
jack: Pilchards, haha, wat een geweldig woord. Doet mij denken aan mijn grootouders. Maar inderdaad geen goede combinatie met rottend tandbederf.
Met voorgeprogrammeerde domheid bedoel ik dat ze in de genen zit en niet te verhelpen valt :-) racisme is er een mooi symptoom van maar dat moet ik u niet vertellen ;-)
Als ik mij niet vergis moet ik dringend een volgende deel gaan schrijven... (drukke periode + even geen zin om me met dat deel van mezelf bezig te houden...)
|
