Volg ons op facebook
|
< terug
Sorane 2 Delos - hoofdstuk 5/26
De uitdaging
Een paar minuten later materialiseren ze alle drie in de centrale van het grote schip. Zo goed als alles blijkt uitgeschakeld te zijn, alleen de levens noodzakelijke apparaten zijn ingeschakeld.
'Anya, Activeer alle systemen. Ik wil een volledig overzicht van onze omgeving.'
'In orde, Sorane.'
'O, ja. Waarschuw iedereen, dat ik hen op hun post verwacht over tien minuten.'
'Bevel wordt uitgevoerd, commandante,' antwoordt het halogram licht spottend.
'Vreemd, een computer kan toch geen emoties vertonen,' denkt Sorane verbaasd.
Veertig minuten later kijkt iedereen in de centrale afwachtend naar de roodharige. Maar deze staart nadenkend naar de gegevens voor haar op het scherm. Hier staan de coördinaten afgebeeld, waar hun tocht hen zal brengen. Ze moeten tot diep in het amazone gebied dringen en dat terwijl ze in deze gedaante geen enkele invloed heeft binnen dit gebied. Als Jakira bezit ze de status van verhevene onder de amazones. Maar als Sorane zullen ze zelfs geen seconde naar haar luisteren. Plots kijkt ze om zich heen en glimlacht als ze de nieuwsgierige gezichten van haar nieuwe vrienden opmerkt.
'Wordt het nog geen tijd dat we vertrekken.'
Sorane kijkt Veanya lachend aan.
'Activeer de schermen,' klinkt haar stem.
'Wat is dat?' roepen enkelen uit, als ze de door filters beschermde beelden van de zon zien.
'Is dat de zon? Zijn we er zo dichtbij.'
'We bevinden ons in een baan op ongeveer tweehonderdtwintig kilometer hoogte van het oppervlakte,' antwoordt Sorane, terwijl een zonnevlam de schermen tot een veertig percent belast.
'Anya, volg de geprogrammeerde koers.'
Dadelijk begint het schip langzaam van baan te veranderen en vliegt een paar maal, in een steeds groter wordend baan, omheen de zon. Dan schiet het van de zon weg, terwijl een golf van zonnemassa hen volgt. Het lijkt alsof de zon zijn prooi niet wil laten ontkomen. Aan boord van de patrouilleschepen van Jakira staart men verbaasd naar de lichtende bol te kijken. Als de zonnevlam zijn poging eindelijk opgeeft, schiet het schip van Sorane met grote snelheid door het stelsel. Als de bemanning van de patrouilleschepen eindelijk reageert, is het al te laat. De onbekende bol schiet met toenemende snelheid door het stelsel. Jakira's schepen zetten de achtervolging in, maar ze kunnen deze snelheid niet halen. De schepen aan de rand van het stelsel openen het vuur, maar die energiebanen deren de schermen van het schip niet.
Zodra ze de laatste van de acht planeten van Enuron voorbij schieten duikt het schip in de hyperruimte. Als ze opnieuw normale ruimte duiken, bevinden ze zich aan de rand van het Vega stelsel. Het schip remt al snel af en raast het stelsel binnen.
'Niet schrikken, vrienden. Een paar van jullie gaan met mij naar onze basis op een maan van de negende planeet,' klinkt de stem van Sorane doorheen de intercom.
Met zijn drieën materialiseren ze even later in de omgeving van Sorane in de centrale van de basis. Hier wacht hen een verassing. Serin en enkele anderen zijn aanwezig. Ze kijken de drie nieuwkomers verbaasd aan.
'Wat doe je hier, Serin? Jullie moesten in jullie schuilplaats blijven om Raya in geval van nood bij te staan.'
'Dat weet ik, Sorane. Maar het lot besliste anders. We hebben Raya en enkele anderen moeten redden. Aron heeft een plan om terug te keren naar Enuron.'
'Van hieruit. Dat lijkt me geen goed idee. Waar is Aron?'
'In de kruiser. Hij is zijn plan aan het voorbereiden.'
'Dat gaat niet door, Serin. De schepen van Jakira zullen nu wel in opperste staat van paraatheid verkeren. Deze basis wordt jullie voorlopige verblijfplaats.'
'Wat? Nee, dat…'
'Jullie blijven hier,' zegt Sorane op bevelende toon.
'Anya, zorg dat Aron zich meldt.'
'In orde, Sorane,' antwoordt het halogram.
Een paar minuten later land de kruiser in een grote hangar van de basis.
'Serin, jij moet hen jullie nieuwe opdracht meedelen.'
'Een opdracht, Sorane. Eerder een veroordeling tot machteloos toekijken hoe de macht van Jakira toeneemt.'
'Doe het, Serin. Ook Raya deed moeilijk en ik had alle moeite om haar te overtuigen, dat de tijd nog niet rijp is.'
'Al goed, commandante. U beveelt en wij gehoorzamen.'
Sorane kijkt Serin even kwaad aan, maar de vrouw loopt al naar de deur toe, zonder nog een blik naar de roodharige te werpen.
'Wat lijkt ze veel op Raya,' denkt Sorane, terwijl ze haar schouders optrekt.
Dan wendt ze zich tot de anderen.
'Oran en jij ook Dulan, jullie en je vrienden hebben de taak om zoveel mogelijk gegevens over het doen en laten van Jakira's aanhangers te verzamelen.'
De twee mannen knikken als teken van instemming.
'Kom, wij gaan de gegevens ophalen,' zegt Sorane glimlachend tegen Erine en Deno.
'Niet nodig, Sorane. Ik heb een dataverbinding met de Tiren geactiveerd. De gegevens worden op het moment doorgestuurd.
'De Tiren, wat bedoel je?'
'Je schip, Sorane. Het kreeg de naam Tiren, als een soort eerbetoon aan een grote admiraal. Die zijn leven gaf voor de vrijheid van zijn volk, vele duizenden jaren geleden.'
'Had je dit niet kunnen laten weten, Anya.'
'Ja, maar ik heb gegevens in verband met uw opdracht. Die zijn echter alleen voor jou ogen bestemd.'
Even werpt Sorane en blik op haar twee gezellen.
'Ga maar. Wij blijven hier wel bij onze gasten.'
Serin heeft intussen de hangar bereikt en staat voor Aron en zijn twee lotgenoten. Zavon, Inara. Terwijl ze haar ontstelt aankijken, brengt ze hen op de hoogte van de bevelen van Sorane. Maar ze schikken zich naar hun lot. Samen haasten ze zich naar de centrale, maar stellen vast dat Sorane niet meer aanwezig is.
De roodharige bevindt zich intussen diep in de basis en staart verschrikt naar het grote scherm, waarop de machtsgebieden van de omliggende sterrenvolkeren te zien zijn. Hun doel planeet ligt midden in het machtsgebied van de Amazones die zo'n honderdtwintig planeten beheersen. Ze wenste dat ze haar invloed op de amazones kon herstellen, maar het uiterlijk van Jakira kan ze maar een korte tijd volhouden. Dus dat is geen oplossing, want als haar krachten uitgeput zouden raken, dan zou ze weer in Sorane veranderen. Als dat onder de vrouwelijke krijgers gebeurt, dan zouden ze haar nooit meer vertrouwen. Ze kan maar een oplossing indenken. De wetten van de Amazones naleven. Ze zal moeten strijden tegen één van de amazone koninginnen. Als één van hun koninginnen kan ze zich overal vrij bewegen. Misschien ligt dan de weg open voor de reis naar de planeet Yharven.
'Anya, stuur deze gegevens ook naar mijn profiel in de Tiren.'
'In orde, Sorane,' antwoordt het halogram, terwijl ze doorzichtig wordt.
Als Sorane even later in de centrale binnenstapt, kijkt ze Aron en Serin even aan.
'Deno, Erine. We keren terug,' zegt ze nog.
Aron en Serin horen nog juist de telepathische stem van Sorane, voor de drie in het niets verdwijnen.
'Ik vertrouw je, Aron en jou ook Serin. Doe wat ik gevraagd heb, tenzij het niet anders kan. Het spijt me dat ik kwaad werd, maar ik had dan ook niet verwacht om jullie hier te zien.'
Aron glimlacht opgelucht en kijkt naar het scherm, waarop de Tiren te zien is. Wat zou hij graag met dat schip meegaan. Maar dan ziet hij dat de Tiren versnelt en in een flits verdwijnt. Meer dan honderddertig lichtjaren van Vega materialiseert het weer. Sorane is intussen de gegevens van het amazone gebied aan het bestuderen. Haar plan begint in haar hoofd al snel vorm aan te nemen. Als ze opkijkt, merkt ze dat haar volgelingen haar afwachtend aankijken.
'Veanya, zet koers naar de Amazone planeet Vagnar.'
De commandante van het schip kijkt haar verbaasd aan.
'Vagnar, dat is toch de hoofdplaneet van de stam van koningin Elnaki.'
'Dat klopt. Dat is ons eerste doel. Ik wil Elnaki uitdagen tot een tweegevecht.'
'Wat, Sorane. Is dat wel de juiste weg.'
'Zeker, Erine. Als koningin, heb ik dan toegang tot het amazonerijk en tot ons doel de planeet Yharven ligt bijna centraal ik dat gebied.'
Een paar uur na de koers verandering nadert de Tiren de amazoneplaneet. Sorane die zich met Erine en Deno intussen klaargemaakt heeft. Ze dragen alle drie de typische amazonekledij en twee korte zwaarden. Als ze in een grote vlakte materialiseren, kijken ze om zich heen. Dadelijk valt hen de gezonde lucht op. Ze voelen de koele wind over de vlakte waaien. Sorane heeft intussen de omgeving gescand, maar kan niemand vinden. Aan de hand van de peilgegevens van het schip weet ze in welke richting ze de grootste amazone stad en het paleis van Elnaki moet zoeken. Als haar beide gezellen haar een hand gegeven hebben, dematerialiseren ze. Een paar minuten later lopen Sorane en Erine naast elkaar het dorp Amakon, dat op tien kilometer van de hoofdstad gelegen is, binnen. Deno loopt trouw aan de amazone gebruiken een paar meter achter hen. De mannen en de vrouwen in de stad kijken verbaasd naar de nieuwelingen. Een van de amazones stapt op hen toe en zegt streng:
'Ik ben Nirasé. Vreemden hebben hier geen toegang, tenzij ze uitgenodigd zijn.'
'Dit zijn Erine en mijn man Deno. Ik ben Sorane.'
Deno kijkt verbaasd naar de rug van de roodharige, maar zegt niets. Hij zou niets liever willen, want hij is in stilte opnieuw op Sorane verliefd. Maar tot nu wilde ze niets van hem weten.
Plots hoort hij een vreemd gegiechel in zijn hoofd en kijkt verbaasd naar Sorane. Maar die kijkt naar de brunette, die zegt:
'Keer om, Sorane. Ga naar het oostelijk dorp Heron. Daar kunnen jullie onderdak vinden.'
'Dat interesseert ons niet, amazone. Ik ben hier om Elnaki uit te dagen.'
Even is het doodstil.
'Jij wilt de koningin uitdagen. Haha. Ben je gek geworden. Jij, een onbekende amazone. Scheer je weg, voor Koningin Elnaki je in stukjes hakt.'
Sorane kijkt de amazone even aan en stapt dan vooruit. Omdat de vrouw in de weg staat, botst ze tegen haar aan. Door de schok wankelt Nirasé achteruit.
Twee andere amazones trekken hun zwaard en willen Sorane tegenhouden, maar Sorane beweegt zo snel dat ze geen enkele kans maken. Als Nirasé ook haar zwaard wil trekken, bedenkt ze zich. De twee anderen zijn al ontwapend. Eén ligt op de grond en probeert recht te kruipen, maar haar linker been, waar Sorane haar raakte, lijkt wel verlamd. De tweede probeert zich los te maken uit de ijzeren greep van Sorane, maar geeft haar poging al snel op.
'Ik wil niet dat er doden vallen, Nirasé. Breng mij en mijn vrienden naar Koningin Elnaki.'
Nirasé laat haar zwaard weer in de schede op haar rug glijden en knikt Sorane toe.
'In orde. Ik breng jullie tot bij de koningin. Maar of ze jullie zal willen ontvangen, dat weet ik niet.'
De roodharige geeft haar vrienden een teken en laat de amazone los uit haar greep. Dan volgen ze de Amazone met de korte bruine haren, terwijl de twee anderen hun zwaard weer oprapen. Nadenkend volgen ze de drie nieuwelingen. Het groepje stapt in een soort bus, dat voor vervoer binnen de stad gebruikt wordt. Het is een zwevend voertuig, zonder dak, dat langzaam koers zet naar het centrum. Deno kijkt de vrouwen om hem heen onwennig aan. Maar geen van de drie amazones vindt hem een blik waart. Ze weten dat hij bij Sorane hoort. Dat is een soort heilige wet of men laat het tenminste niet merken.
Als het toestel langzaam naar beneden glijd en snelheid mindert, merken onze vrienden het paleis van de koningin op. Sorane is wel verbaasd, want meestal is het paleis een toppunt van luxe. Dit paleis is groot maar heeft geen zichtbare versieringen. Even later volgen ze de drie amazones het paleis binnen.
Nirasé krijgt van een paleiswachter een teken en stapt op hem toe. Fluisterend brengt ze de man, die even een blik werpt op Sorane, op de hoogte. Sorane merkt dat de man een kort antwoordt geeft.
'Sorane, jij mag mee. Elnaki wil je zien. Je man en vriendin blijven hier en krijgen voorlopig een gastvertrek toegewezen.'
De roodharige knikt haar beide vrienden toe en volgt Nirasé de brede trap op. Deno en Erine kijken haar na.
'Willen jullie mij volgen,' zegt een stem achter hen.
Erine kijkt om en glimlacht als ze de knappe man ziet staan. Maar de man zegt niets meer, terwijl hij zich omdraait. Deno en Erine volgen hem dan maar, door de karig versierde gangen. Sorane stapt op dat moment na Nirasé een kleine ontvangst ruimte binnen. Sorane kijkt even naar de gewapende amazones, die langs de zijmuren, op wacht staan. Nirasé loopt naar het midden toe, waar twee gespierde mannen hen opwachten.
'De koningin wenst haar uitdaagster te zien, Nirasé. Wij moeten haar begeleiden,' zegt de linkse.
'De wens van koningin is een bevel, Okran,' antwoordt Nirasé, 'Ga met hen mee, Sorane.'
De roodharige knikt en stapt op beide mannen toe. Tussen hen in loopt ze glimlachend naar de deur toe, die automatisch openschuift. In het kleine vertrek staat koningin Elnaki haar op te wachten. Tot Sorane verbazing draagt ze bijna dezelfde nauwsluitende kleding als haar ondergeschikten.
'Verbaast, Sorane. Ik ben niet zoals de andere koninginnen. Ik sta niet boven mijn mensen, maar tussen hen. Het amazonezwaard herkent mij echter als rechtmatige drager.'
'Dat weet ik, Elnaki. Ik ken de geschiedenis van de zwaarden ook.'
'Dan weet je, dat alleen een amazone, die het zwaard kan activeren en mijn recht als koningin kan betwisten.'
'Zeker. Maar het zwaard blijft jou eigendom, als je het na het gevecht nog steeds kan activeren. Ook al versla ik je.'
Elnaki kijkt Sorane verbaasd aan.
'Als ik het weer kan activeren, dan blijf ik koningin, Sorane. Maar dan is het gevecht toch niet nodig.'
'Toch wel. Ik wil alleen bewijzen dat ik beter ben, al zal dat moeilijk zijn. Na het gevecht heb ik het recht om het zwaard in de hand te nemen en een poging te doen om het te activeren.'
'Ik hoop voor jou, dat het je lukt, anders verlies je het recht om je amazone te noemen en wordt je een bannelinge.'
'Waarom wilde je mij zien?'
'Je hebt de moed om mij uit te dagen, amazone. Je ziet er stevig gebouwd uit. Maar toch zal je, je uiterste best moeten doen, want ik al bezit ik het amazonezwaard. Ik ben ook de beste vechtster van de stam.'
'Ik kom van ver, koningin. Maar ik leerde van de beste leermeesters de kunst van het zwaardvechten. Ik ben hier om je te verslaan.'
'Dat is mogelijk, Sorane. Je kunt best eens goed gaan uitrusten, want morgen, zeer vroeg, vechten we. Bereid je maar voor.'
'Ik zal klaar zijn, zoals altijd,' antwoordt Sorane glimlachend en loopt naar de deur toe .
Elnaki kijkt haar verwonderd na en volgt haar dan.
'Nirasé staat voor je in, Sorane. Ik wijs haar aan jou voorlopig aan jou toe.'
Nirasé schrikt als ze Sorane naar buiten ziet komen.
Als de koningin in de deuropening verschijnt, zucht Nirasé opgelucht. Maar als ze de woorden van de koningin hoort, kijkt ze verbaasd naar Elnaki. Ze merkt dat de roodharige even glimlacht, terwijl ze haar toeknikt en werpt haar een kwade blik toe.
'Breng me naar mijn vrienden, Nirasé.'
'Zeker, meesteres,' antwoordt de amazone, die haar gevoelens stevig onder controle heeft.
Ze wil niets laten blijken van haar gedachten, die Sorane naar de hel verwensen. Even kijkt ze naar haar twee gezellen, die nu hun dagelijkse taken alleen moeten uitvoeren. Als van ver hoort ze de roodharige zeggen:
'Als je nog eenmaal meesteres, tegen mij, zegt, dan weiger ik je toewijzing.'
Ze schrikt:
'Wat.. Nee, dat kan je niet doen. Dan word ik verstoten.'
'Noem me dan, Sorane, zoals al mijn vrienden.'
Aarzelend knikt de amazone en gaat Sorane voor naar de uitgang van de hal. Even later stappen ze de aan van Sorane toegewezen vertrekken binnen. De volgende morgen schrikt Nirasé wakker omdat ze een gerucht hoort. Ze merkt dadelijk dat Sorane al wakker is. Ze ziet haar naakt naar het venster toelopen. Maar nog voor de roodharige het venster bereikt, worden kleren omheen haar lichaam uit het niets gevormd. Nirasé schrikt hevig. Hoe kan zoiets. Of droomt ze nog.
Als Sorane de kamer verlaten heeft, kleed Nirasé zich snel aan. Op de klok ziet ze dat het zeer vroeg in de morgen is. Nadat ze naar schoenen aangetrokken heeft, volgt ze Sorane naar de tuin. Ze blijft verbaasd staan als ze de bliksemsnelle oefeningen ziet, waarmee de roodharige beweegt. Zo snel heeft ze nog niemand zien bewegen. Het zwaard van Sorane is bijna niet met het oog te volgen.
'Wil je mee trainen, Nirasé,' vraagt de roodharige plots, terwijl ze haar zwaard laat zakken.
'Nee, liever niet.'
'Waarom niet, amazone. Kan je niet vechten.'
'O, jawel. Maar niet zoals jij. Ik geloof niet dat de koningin tegen u een kans maakt.'
'Nee, Nirasé. Elnaki is een waardige bezitster van het amazone zwaard. Ik kan echter niet anders. Mijn weg leidt tot diep in het Amazonegebied.'
'Jij, een gewone amazone. Waarom moet jij daar?'
'Ik ben geen amazone, Nirasé.'
'Wat? Als Elnaki dat te weten komt, dan stelt ze je op staande voet terecht.'
'Misschien, Nirasé. Als ze weet wie ik in werkelijkheid ben, maar dan zal Elnaki mij haar hulp niet weigeren.'
'Wie jij in werkelijkheid… Wat bedoel je?'
'Ik heb de amazonezwaarden nodig, Nirasé. Alleen met hen in mijn bezit kan ik mijn opdracht volbrengen.'
'Jij hebt de.. denk je dat de zwaarden je zullen gehoorzamen. Alleen amazones kunnen ze activeren, Sorane.'
'En diegene die jullie de verhevene noemen, Nirasé,' zegt Deno, die op dat moment met Erine naar buiten komt.
De amazone kijkt de man van Sorane kwaad aan.
'De verhevene is de zwaarden niet meer waard. Jakira, die zo genoemd werd, is nu een van onze ergste vijanden. Maar ze bezit een grote goddelijke macht.'
'Je bedoelt de kloon van Jakira, amazone, want de echte Jakira is dood. Of toch haar lichaam. Haar….'
Sorane geeft Erine een teken, waardoor ze dadelijk zwijgt.
'Wat zeg je, is die Jakira een kloon?'
'Het klopt, wat Erine zegt, Nirasé. Maar daarom is ze niet minder gevaarlijk. Op Enuron is ze nu haar nieuwe thuisbasis aan oprichten.'
'Dan moeten we dadelijk alarm slaan, Sorane. Misschien kunnen we alle amazones opnieuw verenigen.'
'Wat is er dan gebeurd? Vechten de stammen tegen elkaar.'
'Nog niet, Sorane. Maar onze stam en nog drie anderen, willen Jakira niet meer als de verhevene herkennen. De andere stammen willen hun eed van trouw aan de verhevene opnieuw afleggen. En nu zeg jij dat ze de echte niet is. Dat zal als een bom inslaan.'
'Voorlopig verandert dat niets aan de situatie, Nirasé.'
'Dat is toch iets dat de koninginnen moeten weten.'
'Zeker, maar de tijd is hiervoor nog niet gekomen. Het is een noodzaak, dat de amazones opnieuw een eenheid vormen. Alleen de echte Verhevene kan dat in de hand werken, Nirasé.'
'Misschien, maar als die Jakira echt een kloon is, dan moeten de geruchten kloppen. En dan moet de verhevene al vele jaren geleden omgekomen zijn. Alleen enkelen van haar vroegere vrienden konden ontkomen. Ze kregen landingsrechten, maar moesten, van koningin Veréna, deze later weer afstaan, toen ze bleven beweren dat ze niet de echte Jakira was.'
Even is het stil in het vertrek.
'Geloofden de amazones de vrienden van Jakira dan niet.'
'Nee, Deno. Jakira, die jullie een kloon noemen, was bij koningin Veréna aanwezig, om de amazones te vragen zich afzijdig te houden in haar strijd tegen de zwarte wachters. Alle koninginnen stemden eensgezind voor.'
'Slim van haar. Nu heeft ze de vrije hand op Enuron,' merkt Erine spottend op.
'Maar toen de amazone Zeyana door Jakira gedood werd op Enuron, begonnen enkele van ons, waaronder koningin Elnaki te twijfelen. Hierdoor werd de eenheid van de amazones verbroken. Er dreigt zelfs een burgeroorlog. En door de wapenleveringen van Enuroonse handelaars, zijn de verhoudingen voor ons niet zo gunstig meer.'
'Wapenleveringen?'
'Ja, wisten we maar waar we de thuisbasis van die bandieten moeten zoeken, dan..'
'Dat is voor later. Eerst moeten we de amazones op het juiste spoor brengen,' zegt Sorane.
'En jij wilt daarom koningin Elnaki verslaan.'
'Juist, Nirasé. Omdat het noodzakelijk is.'
'En als je verliest, Sorane. Als een amazone de koningin uitdaagt en verslagen wordt, dan wordt ze verstoten.'
'Dat klopt, Nirasé, maar je vergeet dat ik geen amazone ben.'
'Weet je wat de straf is als een vreemde de koningin uitdaagt.'
'Ja, amazone. Dat weet ik, maar ik denk niet dat het zover zal komen.'
Op dat moment komt een man binnen.
'Vrouwe Nirasé. De koningin verwacht haar uitdaagster op het centrale plein.'
Voor de amazone kan antwoorden, stapt Sorane vooruit.
'Kom, we mogen haar niet laten wachten.'
Als laatste verlaat Nirasé hun vertrekken en doet haar best om Sorane en haar twee vrienden bij te benen. De man kijkt hen verbaasd na.
Als ze het grote plein opstappen, zien vele amazone vrouwen en mannen langs de rand van het cirkelvormig plein staan kijken. Sorane merkt al snel Elnaki op, die in gezelschap van mannelijke krijgers, in het midden van het plein staat te wachten.
Op een paar passen van de koningin blijft Sorane staan. Beiden kijken elkaar aan.
'Welk wapen kies je, Sorane?'
'Het zwaard, koningin Elnaki.'
De koningin knikt en trekt haar zwaard. De amazones wijken uit elkaar waardoor een grote kring gevormd word. Ook Erine en Deno trekken zich terug. Sorane trekt bedachtzaam haar zwaard uit de schede. Ze vraagt zich af of ze er wel goed aan doet. Maar ze beseft dat ze niet terug kan.
Beide tegenstandsters staren elkaar aan. Dan stapt Sorane naar voor en valt als eerste aan. Elnaki kan haar aanval met gemakt afslaan en gaat zelf tot de aanval over. Sorane moet onder de harde slagen wijken en komt bijna ten val. Op het laatste nippertje kan ze voor Elnaki's slag uitwijken door zich te laten vallen en opzij te rollen. Elnaki kijkt haar verbaasd aan. Ze had meer van de roodharige verwacht. Zoals ze vecht, heeft ze tegen haar geen kans. Ze lijkt geen waardige tegenstandster voor een koningin.
'Genoeg gespeeld, koningin,' hoort ze Sorane zeggen.
Ze merkt Sorane haar uitdagend aankijkt, maar laat haar zwaard zakken. Sorane blijft staan en maakt ter plaatse enkele snelle bewegingen met haar zwaard. Ze zijn bijna met het oog niet te volgen, maar een ervaren zwaardvechter als Elnaki, merkt dadelijk dat elke slag zeer precies uitgevoerd wordt.
Dan kijkt de roodharige haar aan en werpt haar wapen op de grond.
'Dit gevecht is ten einde, Koningin Elnaki. Ik kan je verslaan, maar dat heeft geen enkel nut.'
De koningin kijkt Sorane ontsteld aan.
'Waarom?'
'Ik heb geen recht om je uit te dagen, Elnaki. Ik ben geen Amazone, Elnaki. Mijn naam is Sorane Cobanon.'
Terwijl het doodstil op het plein wordt, kijkt de koningin de roodharige ontsteld aan.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Van topkwaliteit. Houden zo Jelsi, je hebt een buitengewoon talent.
Jelsi: Bedankt voor het lezen en commentaar, Ghislaine
|
