|
< terug
Obsessie
Gisteren is het dan toch gebeurd. Na maanden steggelen heeft ze alles weggeruimd. Alle pennen en potloden, elk kladblok ligt sinds gisterenavond achter slot en grendel.
Het was even slikken dat al deze zaken nu zo onbereikbaar waren.
Vanmorgen toen ze naar haar werk was vertrokken bedacht ik vrolijk dat ik het dan maar op de computer moest doen.
Dus deze opgestart. Blijkt ze het ding te hebben voorzien van een wachtwoord. Na een half uur proberen geef ik het op om het wachtwoord te kraken. Even pauzeren.
Geen mogelijkheid kan ik bedenken. Of wacht, nieuw papier en pennen kopen. Helaas, ook mijn pinpassen heeft ze ingenomen. Geld in de knip had ik ook al niet meer. Het zweet gutst langs mijn rug. Naarstig ga ik op zoek naar iets om het slot open te wrikken. Ik vind de enige schroevendraaier die wij bezitten en loop naar de kast waarin mijn pennen, mijn papier zich bevinden. De schroevendraaier blijkt te groot. Natuurlijk kan ik er het slot mee openen maar dan is het slot wel kapot en zal ik dus betrapt worden. Dat is nu net niet de bedoeling. Wat nu?
Wacht, de super om de hoek heeft dicteerapparaten in de aanbieding. Maar ja, hoe kom ik aan geld. Onrustig begeef ik mij naar boven en begin systematisch alle kasten, elke lade te doorzoeken naar geld. Na dik twee uur zoeken heb ik een flinke handvol geld bij elkaar.
Tellen. Klote, ik heb 19 euro 50 en kom 45 eurocent tekort. Lege flessen hebben we ook al niet. Een volle fles legen is zonde, dat gaat me nu nog net te ver.
Ik verman me en besluit een kop koffie te gaan drinken in de kroeg op de hoek. Terwijl ik daar ben schiet de ene volzin na de andere door mijn hoofd. Prachtige verzen met mooie woorden doemen op. Ik vraag de caféhouder om een pen en pak een bierviltje dat ik onmiddellijk vol schrijf.
Met nog een kop koffie pen ik binnen de kortste keren nog vier bierviltjes vol.
Ik leg het geld voor de koffie op tafel en steek de bierviltjes en de pen achteloos in mijn jaszak. Eenmaal thuis grijp ik een rol toiletpapier. Het moet wel voorzichtig maar eindelijk kan ik weer schrijven.
feedback van andere lezers- ivo
verslaafd? oeps de Anonieme Schrijversbond heeft hier sessies voor ... zoiets van afkicken van papier en inkt geur ...
en veel meer ..
JakobRo: Ha, waar kan ik mij aanmelden voor de AS?:-)) - jack
Het zweet zou me ook uitbarsten moest ik dit meemaken... :-)
JakobRo: ah, herkenning.... Fijn! - yellow
top jakobro!
zeer grappig en ergens herkenbaar, die schrijfverslaving :)
JakobRo: Fijne fb - manono
Ik kreeg het even benauwd toen ik dit las.
Tweemaal 'deze' kort op elkaar. Dat viel me op.
JakobRo: Hoop dat het benauwde inmiddels over is...
Die tweemaal deze heb ik veranderd. Dank ! - Mistaker
Laat ik nou een writers block hebben...
Groet,
Greta
JakobRo: oei...(schrijfk)ramp(zalig)
|
