naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Duizend keer " waarom?"

door GoNo2

M'n kleinzoontje Yoran is bijna vier jaar, een pienter baasje die in z'n ' waarom'-periode zit. Bij alles wat ik zeg, is z'n reactie : waarom? Dus als ik zeg dat het gaat regenen, vraagt hij waarom. Probeer maar eens aan zo"n ukkie een weerkundig fenomeen te verklaren.
" Yoran, doe uwen frak dicht en zet uw kap op, 't begint te regenen…"
" Waarom begint het te regenen?"
" Omdat de weergoden aan het huilen zijn, Yoran!"
Yoran kijkt me aan, schudt eens met z'n kopje, moet er eens over nadenken.
" Wat zijn weergoden, bompa?"
" Goeie vraag, jongen, weergoden leven op de wolken en zorgen ervoor dat de boeren water krijgen, anders hebben wij geen eten hé?"
Wat een uitleg, 'k geloof m'n eigen oren niet.
" En waarom huilen die dan elke dag? Bij ons thuis staat den hof vol water, wij zijn toch geen boeren?"
" Yoran, die weergoden zien niet goed, die zijn zo oud dat ze bijna niets meer zien. Dus als ze huilen komen hun traantjes overal terecht. Ook bij jullie in den hof…"
" Bompa?"
" Ja Yoran?"
" Waarom dragen die weerdinges gene bril, zoals gij? Gij ziet toch ook niet goed hé?"
Ik kan hem moeilijk wijsmaken dat die goden niet in orde zijn met hun bijdrage voor de ziekenkas en derhalve niets terugtrekken van een consultatie bij de oogarts. Misschien moet ik hem wijsmaken dat ze asielzoekers zijn, die op de vlucht zijn uit hun paradijs. Ook een reden om te huilen en 't zou veel verklaren.
" Yoran, ge zijt een slim manneke hé?"
" Ja bompa, ikke ben veel slimmer dan gij, bompa's zijn niet slim hé?"
De nagel op de kop, daar moet ik nu eens over nadenken. Ik probeer me te herinneren hoe ik was op vierjarige leeftijd, maar zie alleen maar zwarte sneeuw en in een flits een peuter die staat te huilen omdat hij patatten moest rapen in de vroege morgen. Terwijl z'n vader zo zat als een kanon in slaap gevallen was op z'n even zatte moeder, tijdens het proberen verwekken van nog een broertje of zusje. M'n kleinzoontje brengt onverwachte herinneringen boven, die ergens in de vergeetput zaten van m'n onovertroffen brein.
" Bompa, ge zijt zo stil? Zijt ge kwaad op mij?"
" Euh, nee jongen, bompa was eventjes aan vroeger aan 't denken toen ik zo klein was als gij…"
" Waarom?"
" Omdat bompa, toen hij klein was, de overgebleven patatjes van 't veld moest oprapen en in een zak doen. Bompa moest dat doen in het schemerdonker, als de dag nog moet beginnen opstaan. En bompa had schrik in de donker, daarom huilde hij. Want zijne papa had hem gezegd dat er een grote boze wolf in 't bos zat en die at alle kleine kindjes op die niet luisteren."
" Bompa, waarom huil je?"
" Yoran, da's de regen hé?"
Yoran geeft me een handje, knijpt zachtjes, is plotseling stil.
" Bompa, ge moet niet huilen, ik ben toch bij je? Bompa is mijne beste vriend !"
Zou het kunnen dat m'n kleinzoontje slimmer is dan ik? Ik moet m'n Yoranneke wat meer van school afhalen, schijnbaar is hij de therapie om m'n jeugdtrauma's te verwerken. Waarom, zeg mij waarom?

©GoNo

feedback van andere lezers

• yellow
  My God,
  
  'zucht' je slaagt erin me diep te ontroeren gono2, ik heb een zoontje van 5 nu die ook steeds vragen stelt, ach gono, probeer door de liefde van uw kleinkind het slechte van vroeger te vergeten is mijn raad...
  dieprakend dit,
  M.
  GoNo2: Vergeten kan ik niet, maar ik probeer het wel hé...
• manono
  Dit is pakkend en ook heel mooi geschreven.
  GoNo2: Dank u!
• ivo
  emotie is niet om te begrijpen, emotie is om te voelen
  GoNo2: Uw mening is genoteerd hé?
• silvia
  hartverwarmend hé - die kleine wijsneuzen
  GoNo2: Dank u!
• elfi
  ik las dit met de glimlach, zie mijn eigen dochters ook met hun 'Waarom's'. Mooi geschreven, hier hou ik van!
  GoNo2: Dank u!
• Magdalena
  Wat een ontroerend en teder verhaal!
  GoNo2: Dan u Magdalena, dank u!