writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Fout behang (aflevering honderdachtendertig)

door Mistaker

Natuurlijk was het zeer onverstandig om Berend Arnold voor te stellen als kandidaat voor een rol in Weps' operette, en eigenlijk was dat nog maar een understatement. Stel dat B.A. op het aanbod in zou gaan, wat me niet onwaarschijnlijk leek, dan zouden we voortdurend in elkaars nabijheid zijn.
Van oude koeien, de shit die niet voorbijgaat - voor de roman die ik ooit hoopte te gaan schrijven, had ik alvast een titel.
Martin Weps toonde zich zeer geïnteresseerd. Ik gaf hem B.A.'s telefoonnummer, terwijl ik me vertwijfeld afvroeg waarom ik mezelf niet zodanig in de hand had dat ik die would-be-popster een flinke schop richting voltooid verleden tijd kon geven.
Flor stond op het balkon met de inmiddels lichtelijk aangeschoten Alemannen te praten.
"Esdras en Dammas vertelden me net dat ze eigenlijk Gerrit en Willem heten," onthulde mijn aanstaande echtgenoot.
"Veel te gewoon," zei één van de broers. "De namen Esdras en Dammas kwamen we tegen in onze stamboom. Lekker showbizzachtig, vonden we, net als wij. Die twee voorouders van ons zaten in de verf en behangbranche; niks voor ons, zo'n burgerlijk bestaan. Geweldig trouwens dat Flor en jij een stel zijn. De burgemeester en de operettediva, zoiets hoor je niet elke dag!"
"Wat is eigenlijk de titel van de operette?" vroeg ik.
"Zwoele Zeeuwse nachten, dat wil zeggen dat is de werktitel. Heb jij eigenlijk ook een artiestennaam?"
Ik haalde mijn schouders op. Het was misschien wel een goed idee, zo'n verzonnen naam, want Jenny Vosseslag hoorde nou eenmaal bij mijn vroegere bestaan als bibliothecaresse.
"Mijn oma heette Laurentia Roelen," verklaarde Flor. "Ze was zó preuts en bekrompen dat ik het best grappig zou vinden wanneer je haar naam aan zou nemen."
"Hm… het klinkt op zich wel goed, maar een beetje saai… met een kleine variatie misschien: Laurentia Zwoelen."
De Alemannen kwamen niet meer bij van het lachen, een reactie die ongetwijfeld veroorzaakt werd door hun aangeschoten staat. Burgemeester Flor sloeg zijn arm om me heen.
"Prima naam, daar móet je wel mee doorbreken."
Dat zou dan een opzienbarende metamorfose in mijn leven worden: ex-bibliotheekmokkel ontpopt zich tot ster in erotisch operetteland. Werden er eigenlijk vaker van dat soort operettes opgevoerd in Nederland? Waarschijnlijk niet, omdat zelfs uitgehongerde honden er geen brood van lustten.
We gingen alle vier naar binnen, waar we ons al snel in het weinig verheffende gezelschap van Theo Wemeldinge bevonden. Hoe zou het met zijn tweelingbroer Frans gaan? Ik herinnerde me dat hij indertijd bij een benzinestation in Sint Laurens werkte.
Blijkbaar had Theo mijn gedachten geraden.
"Mijn broer Frans - jij kent 'm nog wel, Jenny - lijdt tegenwoordig een zwervend bestaan in Rotterdam," onthulde hij. "Ik heb geprobeerd hem te helpen, maar hij vindt het wel goed zo, dat beweert 'ie tenminste. Jammer hoor, want het is een jongen met een hoop talent."
Op welk gebied dan, was me nooit duidelijk geworden. De hele familie Wemeldinge bevond zich op een bedenkelijk niveau, zoals mijn oma het ooit had uitgedrukt. Een enkele keer had ze wel kijk op mensen.
"Martin vertelde me net dat hij iemand gaat bellen voor de rol van Reinier, de beroepsmilitair. Benieuwd wat voor persoon dat is," merkte Flor op. Nou, daar wist ik alles van!
Toen de gelukkig weer geheel geklede heer Weps even later in zijn handen klapte om onze aandacht te krijgen, voelde ik me opeens erg vreemd.
"Lieve mensen, we hebben een Reinier!"
Deze mededeling werd op luid applaus onthaald.
"Hij heet Berend Vandemoortele en is bij sommige aanwezigen misschien wel bekend als gitarist van de band…"
"Loretto Jacquetto from the Ghetto," vulde Bobby Nachtegaal aan. In háár zou B.A. ongetwijfeld niet geïnteresseerd zijn: ze was veel te oud.
"Wat is de wereld toch klein," verzuchtte Flor, "maar zolang het Johan niet is, zie ik geen enkel probleem."
Mijn aanstaande echtgenoot moest eens weten…






 

feedback van andere lezers

  • KapiteinSeBBos
    dat heb je weer goed gedaan!

    dikke knuffels,
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    Mistaker: Dank je Bas!

    xxxxxxxx
  • jan
    die Jenny lijkt me een lekker wijf, maar zingen kan ze niet;-)

    grtzz
    Mistaker: Haha voor die operette is dat ook niet nodig!
    Bedankt voor je gerse reactie Jan.

    Groet,
    Greta
  • Magdalena
    verdikke toch: dit is zo verfrissend en het blijft mij opvallen dat het mogelijk is bij jou om elk stukje afzonderlijk te lezen!
    Zwierig, vol vaart en boeiend!
    Mistaker: Heel erg bedankt Lena, ben zeer blij met jouw feedback op deze sombere zondagmorgen!

    Liefs,
    Greta
  • Mephistopheles
    Heb er een leesmarathon opzitten en dit was het laatste. Leuk om zo te eindigen. Over die Jenny ben ik nog zo zeker niet
    Mistaker: Ik ook niet hoor.
    Volgende week weer een deel, als het goed is.
    Bedankt voor het lezen weer. Zo'n leesmarathonnetje op z'n tijd is best aangenaam, ga ik ook maar eens houden in het weekend.

    Groet,
    Greta
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .