Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (92)
Billy probeerde nog eventjes verder met Ned op andere gedachten te brengen door van gespreksonderwerp te veranderen. Het was duidelijk dat hij Ned's voorstel om naar die striptent te trekken niet zag zitten.
'Dit heb ik vanochtend trouwens gekregen voor mijn verjaardag,' zei hij terwijl hij een boekje uit het plastieken zakje haalde dat al die tijd op zijn schoot stond. Het was een dichtbundel van Paul Verlaine.
'Dat is een aardig geschenk, Billy,' zei Ned, wiens interesse gewekt was, 'van wie heb je dat gekregen?'
'Van moeder,' antwoordde Billy, 'maar een aardig geschenk vind ik het niet want ik heb het eerlijk gezegd niet zo voor dichters.'
'Paul Verlaine is nochtans meer dan de moeite waard,' reageerde Ned, wiens liefde voor literatuur en ridderlijkheid ten opzichte van schrijvers en dichters die hij waardeerde geen groot geheim was, 'misschien moet je daar maar eens wat meer voor moet leren open staan.'
'Ik sta voor veel dingen open,' antwoordde Billy, 'maar gedichten hebben me nog nooit iets gezegd.'
'Dat komt omdat gedichten geen stembanden hebben,' zei ik, 'trouwens, waarom geeft je moeder je een dichtbundel cadeau als ze weet dat je daar geen liefhebber van bent?'
'Ze heeft ze niet allemaal meer op een rij,' vertelde Billy, 'ze is erg verstrooid de laatste jaren. Vorig jaar heeft ze me zelfs een uurwerk zonder wijzers cadeau gedaan.'
'Dat valt nog mee,' zei ik, 'er is pas echt iets aan de hand als iemand je wijzers zonder een uurwerk geeft.'
Helaas voor Billy duurde de uitwijding niet lang. Na enkele minuten al bracht Ned het gespreksonderwerp terug op zijn zogenaamde inauguratie, dat woord wederom uitsprekend alsof het een hogere, mythische betekenis omvatte. Billy scheen het door te krijgen dat Ned onmogelijk op andere gedachten te brengen was en dus legde hij zich bij de situatie neer, waarschijnlijk veel eerder om van het gezaag af te zijn dan uit daadwerkelijke interesse. Ned stond erop dat we onmiddellijk naar die striptent trokken. Hij wilde geen tijd meer verliezen en omdat ik niet veel zin had om nog een minuut langer naar zijn praatjes over strippers te zitten luisteren stemde ik in om te vertrekken.
Het was nog steeds licht buiten. Het zonneschijnsel had wel al wat ingeboet aan kracht maar desondanks hing er nog steeds een gezellige zomerse tint in de lucht. Er was een speelse wind die doorheen de straten trok, soms plotse, onverwachte snelheden halend, en allerlei plastieken zakjes en boombladeren die op de grond waren gevallen werden de lucht in geblazen. Geheel volgens mijn verwachtingen, en eerlijk gezegd naar ik gehoopt had ook, hield Ned zijn klep tijdens het wandelen, al moesten we ons behoorlijk inspannen om hem bij te houden want hij dreef zijn wandeltempo goed op. Toen we onze eindbestemming bereikt hadden bevonden we ons in een rustig donker straatje met hier en daar wat neonverlichting en de occasionele prostituee die tegen het raam tikte om duidelijk te maken dat ze je voor een twintigje of twee wel een half uurtje kon bezighouden. Ned had ondertussen al die tijd voorop gelopen, als een orkestleider de avond dirigerend, en hield uiteindelijk halt aan een klein bescheiden etablissement waar de zonde bijna als een nevel in de lucht hing. Het rook er naar okselzweet en mensenvlees, en Ned snoof de lucht op alsof het een hemels aroma was.
'Ruiken jullie dat?' vroeg hij, 'dat is de geur van de wellust, de geur van de ondeugd die hier hangt. Ik heb hier al veel gezellige avondjes doorgebracht, jongens. Hier zal je nooit een van Jezus' apostelen tegenkomen, dat kan ik je verzekeren.'
'In de kerk kom je ze ook niet tegen,' zei ik.
'Misschien niet,' antwoordde hij, 'maar van deze plaats zouden ze waarlijk vluchten. Dit is de plaats waar je herboren gaat worden, Billy. Hier zal je kroning plaatsvinden.'
Billy stond ondertussen het pand in zich op te nemen. Het begon tot hem door te dringen.
'Eerlijk gezegd doe ik dit toch liever niet,' zei hij, 'dit is niet echt mijn ding, Ned, en ik weet zeker dat moeder het zou verafschuwen.'
'Christus Billy,' zuchtte Ned, 'je bent dertig jaar en je trekt je nog altijd aan wat je moeder denkt. De meeste mannen houden daarmee op eens ze goed en wel in de puberteit zitten.'
'Moeder heeft een zwak hart,' antwoordde Billy, 'en dingen die haar overstuur zouden kunnen maken zijn dus erg gevaarlijk, en moeten daarom vermeden worden. Ik vrees dat dit één van die dingen is.'
'Nonsens,' sprak Ned tegen, 'gedraag je nu n's voor één keer als een man, wil je? Kom op, we gaan er op zijn minst wat drinken. Je bent de vierde musketier, Billy, en je mag ons nu niet in de steek laten.'
'Denk aan Paul Verlaine,' voegde ik eraan toe, 'ze hadden het die ouwe zuiplap geen twee keer moeten vragen.'
'Ik zei je daarstraks toch al dat ik het niet heb voor dichters,' wierp Billy tegen, 'dat zijn veel te dramatische types.'
'Dramatiek is de logica van het hart, Billy. Dat kan je niet zomaar negeren.'
Billy pruttelde nog wat tegen maar had eenvoudigweg de weerstand niet om opgewassen te zijn tegen Ned's opdringerigheid, en dus betraden we dat gebouw. Er heerste een heimelijke, clandestiene sfeer. Het moet zijn dat Ned een reguliere jan in dat zaakje was want er waren behoorlijk wat klanten die hun hand naar hem uitstaken en hem groetten. Het viel me op dat de meeste van hen enthousiast waren toen ze hem opmerkten, gestes die hij beantwoordde met een hoge dosis van zijn eigen luidruchtig enthousiasme. Mij was het allemaal best, zolang iedereen met zijn poten van mijn lijf bleef en niet aan mijn kop kwam lullen over dingen die me toch geen kloten interesseerden kon ik ermee leven. Dit mocht dan Ned's wereld zijn maar het was niet de mijne, en de eerste bezopen geilaard die het zou wagen om me aan te raken op een manier die me niet aanstond ging een beet in zijn reet krijgen, dat kan ik mijn lezertjes garanderen. Er stond ondertussen een halfnaakte schoonheidskoningin haar ding te doen ietsje verderop op een podium en ze scheen Ned ook te kennen want ze knipoogde naar hem. God weet hoeveel briefjes hij in het verleden al in haar slip gestoken had. Billy keek zich ondertussen de ogen uit de kop. Hij was nerveus, maar de sensatie van waar hij zich bevond hield hem in de hand en zorgde ervoor dat hij braafjes bleef volgen. Ned signaleerde naar ons om plaats te nemen aan enkele tafels en stoelen vanwaar je een uitstekend uitzicht had op het halfnaakte vrouwenlichaam dat gracieus rond een paal zat te zwieren terwijl een hoop smoelen het gadesloegen. 'Alle mannen zijn varkens,' had een vriendin uit het verleden me ooit eens verteld, en als ik keek naar al die onchristelijke blikken die Ned en consorten op die mooie dansende jongedame wierpen moest ik toegeven dat ze de bal er niet volledig naast geslagen had met haar opmerking, al moet ik er wel bij vermelden dat de meeste mannen er in principe geen bal om geven dat vrouwen hun varkens vinden, wat ons allicht nog grotere varkens maakt hé?
feedback van andere lezers- jack
In de 1e zin zou ik die "met" en eventueel ook die "verder" weglaten, het maakt de zin nodeloos gecompliceerd.
Hahaha, dat van die stembanden...
ik haat t als ik mezelf erop betrap voor de pc te zitten grinniken, maar soit :-) een goeie!
De veel eerder in de derde par zou ik veranderen in veeleer.
'Dramatiek is de logica van het hart, Billy. Dat kan je niet zomaar negeren.' = mooie oneliner!
Een ouwe geilaard zou ik geen beet in de reest willen geven, al was het alleen maar om hygiënische redenen ;-)
Enneuh, je laatste zin is heel erg GoNo-esk :-D
Knap stuk.
Mephistopheles: Heb gemengde gevoelens over dit stuk, sommige dingen ben ik tevreden over, andere niet, zal hier en daar misschien nog wel wat aanpassen.
Die beet in de reet moet je niet te letterlijk nemen hé Jacky, het zal allicht eerder een schop in de reet zijn, maar beet in de reet rijmt een beetje, schop in de reet niet, vandaar. Heb niets tegen oude geilaards trouwens, binnen vijftig jaar ben ik dat misschien ook, maar ik hoef wel hun kwijl niet op mij te krijgen.
en wat die Gono-eske zzin betreft, dat zal komen van altijd maar zijn verhaaltjes te zitten lezen hé? - jan
ik heb enorme drempelvrees om zo'n tent binnen te gaan, maar een vriend is een keer in de bananenbar geweest en dat moet iets wreeds zijn:))
grtzz
Mephistopheles: Eigenlijk zijn dat niet mijn soort dingen. Ben man dus ik zou hypocriet zijn moest ik zeggen dat een blote vrouw mij niet interesseert, maar om elk weekend in zo'n stripclub te gaan hangen, pff, dan liever thuis in mijn zetel met een goed gevulde ijskast en wat interessants om te lezen - miepe
graag gelezen Phisto
ook al omdat ik je vroeger ook al graag las, denk ik
dat gaat gewoon door, al ben ik de draad kwijt
komt een beetje traag op gang, zo vind ik een beetje
maar vanaf het stukje reukbeschrijving komt het ritme los
misschien een kwestie van even aanpassen van enkele cerebrale dingen onder mijn schedel
zo.
Mephistopheles: Je bent terug blijkbaar, en je hebt zelfs de moeite niet genomen om een beetje Afrikaanse zon mee te brengen, da's proper van u!!!
ach draad kwijt, draad terug opnemen, het is het beste om niet te veel aan een draad te hangen denk ik, vraag het maar aan de vissen. Eerst denken ze een wormpje te kunnen eten en dan plots hangen ze daar aan een klotedraad te bengelen.
Ben het wel met je eens, stuk komt een beetje traag op gang. Ga mijn snoeischaar nog wel eens boven halen om het nodige te doen.
Tot in de visjes-bengelen-aan-draadjes-tijd ! - GoNo2
GoNo-eske zinnen, 'k geraak er van buiten zinnen...
Mephistopheles: Ja uwen invloed is blijkbaar niet ver weg - koyaanisqatsi
Een horloge zonder wijzers... Da's dan toch zo'n digitaal geval, nee? :-)
Mephistopheles: hahahaha ja zo zou je het eigenlijk ook kunnen interpreteren, maar ik had het over een horloge zonder wijzers waar eigenlijk wijzers bijhoorden. Misschien moet ik het nog eens bekijken dan - Mistaker
Aan alle reeds gegeven commentaren heb ik eigenlijk niks toe te voegen, behalve uitstekend dan.
Groet,
Greta
Mephistopheles: blij met je uitstekend. Minder blij met mijn luidruchtige bovenbuur. Het begint tijd te worden dat ik die etter z'n flat in brand steek,
groeten - henny
Ik zou het wel intresant vinden om eens in zo'n tent te zijn, ook al ben ik een vrouw. Mooi deeltje.
Mephistopheles: Niet zo veel aan eigenlijk. Leuk voor een half uurtje ofzo, maar niet om uren aan een stuk in rond te hangen want het begint al snel vervelend te worden - manono
Dit stuk is dan weer meer geanimeerd.
Mephistopheles: gezonde afwisseling?
|
