naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dolle gekruisigden (95)

door Mephistopheles

Ned's ogen waren ondertussen afgedwaald naar de dansende schoonheid op het podium. Ze was het toppunt van haar nummertje aan het opvoeren en de meesten konden het wel smaken had ik de indruk. Iedereen staarde haar aan met een begerige blik in de ogen, met de honger van een stel uitgehongerde wolven die ernaar verlangden om een stukje uit het prijsvlees te scheuren. Ze had ze allemaal in haar macht. Eenieder was in de greep van haar betovering die ik tot in mijn neusgaten kon voelen kriebelen. Haar ledematen kronkelden als slangen en ondertussen zag je het gif in haar ogen opborrelen. Ze had duivels zwart sluikhaar waar vleermuizen zich in hadden thuis gevoeld, en haar lippen waren erg licht van kleur, alsof de dood haar gekust had.

Ned, die haar een tijdje gadegeslagen had merkte pas op dat we al waren rechtgestaan toen we hem een tik tegen zijn schouders gaven. Hij zat erbij alsof het internationaal ruimtestation op zijn hoofd gevallen was en het zag ernaar uit dat zijn sluimer nog wel een tijdje ging duren.
'We zijn weg,' vertelde ik hem. Hij keek op vanuit zijn gepieker en scheen te grijnzen, of iets wat daar op trok.
'Hoezo weg?' reageerde hij na een kort stamelen. Zijn stem klonk heel nors, alsof het koekjesmonster geen koekjes meer te vreten had.
'Weg,' benadrukte ik, 'je weet wel, onze vleugels spreiden en de wijde wereld in. Een beetje zoals Icaros, maar dan zonder dat we in de fik vliegen en te pletter storten, al heb jij dat in zekere zin gedaan vandaag.'
'Ik?' bracht hij onthutst uit, 'Billy is degene die in de fik gevlogen is. Hij is te pletter gestort.'
'Billy heeft niet eens gevlogen,' antwoordde ik; 'laat staan dat hij neergestort is.'
'Dus jullie verlaten me, omwille van Billy?'
'Laat ons zeggen dat het beloofde spektakel op een ontgoocheling uitgedraaid is,' zei ik, 'en dat we die ontgoocheling niet onnodig lang willen rekken. Kijk maar eens naar het nieuws, ontgoochelde mensen kunnen heel wat schade aanrichten.'
'Weet je,' zei Ned, 'ik las ooit ergens eens dat een vriend iemand is die samen met je in het zonlicht wandelt maar tevens ook samen met je in de schaduw danst. Daar geef jij nu wel geen blijk van.'
'Je moet niet alles geloven wat je leest, Ned.'

Hij morde nog iets maar we bleven niet lang genoeg meer om het nog te verstaan. In een mum van tijd stonden we buiten. Ned bleef achter met Rutger, en mijn part plukten ze voor de rest van de nacht luizen uit mekaars kapsel, we hadden Billy's verjaardag al verpest en het laatste wat we wilden was dat ons humeur daar weldra ook zou bijhoren.

'Enig idee wat nu?' vroeg John.
'Enig idee waarom je dat aan mij vraagt?'
Hij keek eventjes naar zijn schoentippen en dacht enkele seconden na. Pas daarna begon hij terug te spreken.
'Ik denk dat ik erop uit trek,' zei hij, 'terug naar huis bedoel ik.'
'Het is nog vroeg.'
'Dat weet ik, maar ik heb dat wicht Priscilla die nog altijd aan m'n kop kankert over dat geld en misschien is het dus maar beter dat ik de rest wat uitspaar om haar terug te kunnen betalen, snap je?'
'Dus komt het misschien ongelegen voor je als ik je nu vraag ik of ik er tien kan lenen?'
'Wat?' viel hij onmiddellijk uit, 'ik had jou toch gebeld om geld aan mij te lenen, waarom zou ik het je dan nu plots aan jou kunnen lenen?'
'Omdat ik weet hoeveel je in je zakken hebt zitten, en het bedrag dat ik vraag daar amper een vierde van bedraagt, zeker omdat ik het al zoveel voor jou gedaan heb.'

Er verscheen onweer in zijn gelaatsexpressie. Ik had het inderdaad in het verleden al voor hem gedaan, dat wist hij. Zijn geweten begon te strijden tegen zichzelf. Wat kon vadertje moraal toch een irritant baasje zijn. Hij murmelde iets onverstaanbaars en begon opgewonden door zijn zakken te graaien. Het duurde eventjes maar uiteindelijk haalde hij er een briefje van tien uit en legde hij het tegen zijn zin in mijn hand.
'Ik heb liever dat je dat met een glimlach doet,' zei ik.
'Ik moet het wel snel terughebben, hoor je?'
'Sneller dan de scheet van Superman,' antwoordde ik, 'maak je maar geen zorgen.'

We namen afscheid en gingen elk onze weg. John terug naar huis, en wat mezelf betrof, richting Sherlock met het tientje dat ik had weten te bemachtigen. Die bedoening met Billy was zo ontgoochelend afgelopen dat ik nood had aan wat plezier en vertier, en daar wist ik het gepaste adres voor. Het was wel een eind stappen maar ik volhardde erin want een tram koste geld en werd over het algemeen toch alleen maar bezet door mensen die of te dichtbij kwamen staan of bijna op je schoot kwamen zitten. Als voetganger waren het dingen waar je allemaal geen last van had en dus dreef ik mijn pas op en begon ik aan mijn tocht.

feedback van andere lezers

• miepe
  de snelle scheet van Superman was een moment van blijven haperen, even goed snuiflachen en dan weer doorlezen
  verder was het een brave tekst
  met met met
  hé hé een foutje zo hier en een foutje zo daar
  
  het kosTte me een beetje moeite om kosTte wat het kostTe de werkwoordsfout eruit te halen maar het kosTte me enkel maar wat zweet want ik kostTe het vinden ergens
  zoek zoek zoek
  u kan het
  
  verder is er het woord "voor" gaan lopen, het gliptigdige er vanondertussenuit tussen "en" en "mijn part"
  
  verder (en dankzijde dees kleine dingen ook) altijd graag gelezen Phisto
  Mephistopheles: Je in gif gedompelde pijlen zijn ontvangen, waarvoor hartelijk dank.
  
  Snuiflachen?? Hoe doe je dat precies?
• jan
  en daar wacht een heerlijke koude Duvel...
  
  grtzz
  Mephistopheles: inderdaad, en daarna nog eentje
• jack
  We leren bij want ik had geen idee dat superman ook nog snelle scheten produceerde. Snelle diarree had meer voor de hand gelegen maar voordehandliggend is saai he :-)
  
  Benieuwd waar die meneer Onraedt nu weer heengaat.
  Mephistopheles: Snelle diarree was mijn eerste keuze maar uiteindelijk opteerde ik toch voor dat (hoe zei u het weer?) VOORDEHANDLIGGEND SAAI woord, scheet.
  Diarree is het gevolg van bijvoorbeeld ontstekingsprocessen in de darmen, slechte voeding blablabla nog meer van dat alles, enzovoort. En je denkt toch niet dat Superman daar ooit last van zou kunnen hebben? Je moet een beetje logisch nadenken hé, het is tenslotte Superman!
  en dus leek die scheet me logischer, want zelfs Superman zal wel eens een windje laten denk ik
• koyaanisqatsi
  Een snelle scheet van Superman... Smells like... Cryptonite?
  Mephistopheles: Superman zou beter eens uit zijn hol komen en dat stelletje tuig in Waziristan een lesje leren
• Mistaker
  Gers!
  
  Groet,
  Greta
  Mephistopheles: DANK!
• henny
  Ik vond die scheet van Superman toch wel erg leuk gevonden.
  Mephistopheles: vraag me af hoe die ruikt - naar kryptoniet niet waarschijnlijk
• manono
  Heel graag gelezen!
  Mephistopheles: oef!