Volg ons op facebook
|
< terug
Sorane 2 Delos - hoofdstuk 6/26
Unka
'Sorane Cobanon, de huurmoordenares. Heeft iemand je de opdracht gegeven om mij…' fluistert de koningin verachtelijk, terwijl ze haar zwaard vastgrijpt.
Ook de twee mannen grijpen naar hun wapen, maar trekken het niet.
'Nee, Elnaki. Mijn komst heeft een ander doel. Om dit doel te bereiken heb ik je hulp nodig.'
'Mijn hulp.'
Sorane richt haar blik op de twee mannen.
'Laat ons alleen,' zegt ze bevelend.
De twee werpen dadelijk een blik op de koningin die even besluiteloos naar Sorane staart.
'Koningin Elnaki, wat ik te zeggen heb, is allen voor u bestemd,' zegt Sorane, terwijl ze haar schouderriem en zwaard aan een van de mannen geeft.
Ook het holster met haar vuurwapen geeft ze aan deze man.
'Kom.'
Sorane volgt de koningin naar de rand van het plein. Iedereen blijft verrast op het plein staan, terwijl de koningin en haar uitdaagster in een klein gebouw verdwijnen. Als Elnaki zich tot Sorane wendt, ziet ze dat de roodharige haar glimlachend aankijkt. De koningin is echter nog steeds op haar hoede.
'Sorane Cobanon is dood, Elnaki.'
'Wat?'
'Misschien herken je mij in mijn oude gedaante.'
De koningin staart de blondine verschrikt aan.
'Nee, dat kan niet. Ben jij Jakira,' roept Elnaki uit, terwijl ze haar amazonezwaard activeert.
Sorane kijkt haar verbaasd aan.
'O, dat was ik vergeten. Je kent die kloon van mij al.'
'Die kloon, wat bedoel je?'
'Die Jakira, die nu op Enuron haar macht probeert te vestigen, is een kloon van mijn oude lichaam.'
'Hoe… En wij dachten allemaal dat de verhevene naar de kwade machten was overgelopen.'
'Nee, dat is niet zo. Ik ben nog dezelfde, als op het moment, vele duizenden jaren geleden, dat ik de amazonezwaarden aan de elf uitverkorenen schonk,' zegt blondine, terwijl ze weer in Sorane verandert.
'Jij, Sorane. De verhevene?'
'Vroeger noemde men mij de schenkster der zwaarden, Elnaki. Maar ik heb nooit van die titel gehouden.'
Elnaki weet niet wat te zeggen. Voor haar staat de legendarische Jakira al ziet ze er anders uit. En ze wilde mij verslaan om koningin van haar stam te worden. Had ze wel een kans tegen haar. Toch twijfelt ze. Vele goden kunnen van gedaante veranderen, misschien is deze Sorane wel een van hen. En of ze de verhevene zou kunnen zijn, ook daaraan twijfelt ze. Ze schrikt op uit haar gedachten, als Sorane zegt:
'Iedereen heeft een kans, Elnaki. Zelfs al is ze klein. Maar ik wil niet tegen je vechten.'
'Wat en je uitdaging dan? Als je niet vecht, zal ik je moeten tot slavernij moeten veroordelen.'
'Dat zal je niet, Elnaki. Je uitdagen leek me de snelste manier om je te spreken te krijgen. Zou ik anders, als gewone amazone zo snel tot bij u geraakt zijn.'
'Niet vandaag, dat klopt Sorane. Maar over twee weken, zou je die kans ook wel gehad hebben. Ik hou elke maand een zitting waarbij iedereen met mij, of een van mijn naaste medewerkers, een gesprek kan voeren als hij of zij het wil.'
'Dat wist ik niet, Elnaki, maar het zou ook niet veel veranderd hebben, mijn opdracht is zeer dringend.'
'Je opdracht.'
'Ja, onze weg leidt naar de planeet Yharven.'
'Yharven. Dat is zo goed als onmogelijk, Sorane. Dat ligt diep in het amazone gebied en op het moment heerst er een onrustige atmosfeer in het rijk. Mijn kleine stam is echter samen met drie andere afgezonderd geraakt, omdat wij diegene jij de Jakira kloon noemt, niet meer als de echte verhevene aanvaarden. De acht andere stammen hebben alle contact met ons verbroken.'
'Daar vinden we wel een oplossing voor, Elnaki. De zwaarden gehoorzamen mij nog steeds.'
'Misschien, maar of dat zal helpen.'
'Zend een uitnodiging naar koningin Tovera, Renaé en Teava. Ik wil hen spreken.'
'Hoe weet u wie…'
'Telepathie, koningin.'
'Ben jij een telepate.'
'Ja, Elnaki. Geven ze jullie soms geen geschiedenislessen meer. Je zou moeten weten wat ik allemaal kan doen.'
'Misschien, als je de verhevene zou zijn, zoals je beweert. Maar ik twijfel nog steeds of dat zo is.'
'Ik zal je wel weten te overtuigen,, Elnaki. Maar de tijd dringt. We kunnen nu maar beter gaan. Nirasé maakt zich ongerust. Ze voelt zich een beetje schuldig omdat ze mij hier gebracht heeft.'
Als beiden weer het plein opstappen, kijkt iedereen hen afwachtend aan.
'Amazones, ik heb toegestemd om de uitdaging van Sorane nietig te verklaren. Sorane krijgt met haar vrienden een verblijf toegewezen, tot de koninginnen Renaé, Teava en Tovera aangekomen zijn. Dan zal ik beslissen wat er met haar moet gebeuren.'
Even is het doodstil op het plein. Iedereen kijkt de koningin verbaasd en kwaad aan. Dat kan ze niet maken. Sorane heeft zich met haar twee medeplichtigen voor amazones uitgegeven. Ze moeten volgens de wetten gestraft worden. Maar de koningin lijkt niet van plan om de amazonewetten dadelijk uit te voeren.
Elnaki, die de stemming onder haar stamgenoten gemerkt heeft, zegt plots:
'Onze regels geleden voor iedereen, amazones. Maar ik wil dat de andere koninginnen deelnemen aan de beslissing over Sorane en haar vrienden.'
Sorane glimlacht haar toe, want zij begrijpt dadelijk wat de koningin van plan is. Tijd winnen, want anders zou haar positie als koningin wel eens in gevaar kunnen komen. Zelf voelt ze dat Elnaki in tweestrijd is. Nog steeds twijfelt de koningin aan de woorden van Sorane. De schok dat de verhevene hier in haar gebied zou aanwezig zijn, terwijl iedereen dacht dat Jakira zich tot de zwarte machten bekeerd zou hebben, is nogal groot. Hierdoor staan de amazones aan de rand van een burgeroorlog. Al bijna een jaar wordt het meeste beschikbare geld besteed aan wapenaankopen, waardoor de wapenhandelaars gouden zaken doen.
Twee dagen brengen Sorane en haar twee vrienden door op de amazoneplaneet. De amazones mijden hen als de pest. Nirasé is de enige die contact met hen heeft. Sorane kent de opdracht die ze van Elnaki gekregen heeft. Ze moet hen observeren en bewaken.
Op de morgen van de derde dag komt Nirasé binnen in de vertrekken van Sorane en meldt:
'Vandaag komen de drie koninginnen aan, Sorane. Koningin Teava heeft op dit moment met een kleine verkenner haar basisschip verlaten. Zij land over enkele minuten op de ruimtehaven.'
'Nirasé, ik wil dat jij mijn afgevaardigde wordt onder amazones.'
'Ik… Wat bedoel je?'
'Ik heb mensen nodig, die mij op de hoogte houden van wat er op verschillende planeten gaande is.'
'Je wilt dat ik voor u als spionne werk. Nee, dat nooit,' zegt Nirasé kwaad en loopt met een strakke pas naar de deur toe.
'Stop, amazone. Dat verlang ik niet van jou. Ik wil alleen op de hoogte gehouden worden van belangrijke gebeurtenissen. Ik zal je nooit vragen om je broers en zusters te verraden.'
Langzaam draait de amazone zich om.
'Dat kan ik niet doen, Sorane. Als dat ontdekt wordt, dan..'
'In elke stam zal ik een amazone uitkiezen om dezelfde taak te vervullen, Nirasé. Jullie krijgen ook als taak krijgen om de zwaarden te beschermen, indien een van de koninginnen sterft. In dat geval zullen jullie voor de zwaarden verantwoordelijk zijn, tot een nieuwe gebieder door het zwaard aanvaard wordt.'
De amazone kijkt Sorane met grote ogen aan.
'Dat is een opdracht, die alleen de verhevene kan geven. Ik geloof niet dat jij die macht bezit, Sorane,' lacht ze spottend.
'Misschien, Nirasé. Deze avond, na de vergadering, verwacht ik je antwoordt. Maar nu wil ik je iets laten zien. Geef mij een hand.'
Aarzelend heft de amazone haar hand op en merkt dat Sorane ze vastgrijpt. Op hetzelfde moment wordt alles een ogenblik donker om haar heen. Dan kijkt ze verschrikt naar de nieuwe omgeving. Ze staat in de centrale van Sorane's schip. Enkele aanwezigen kijken even op van het werk, maar meer ook niet. Alleen een jonge vrouw stapt op hen toe.
'Ha.. Sorane. Weer een nieuwelinge,' lacht ze.
'Dit is Nirasé, zij wordt mijn vertrouwelinge bij deze stam, als ze toestemt.
'Waar zijn we?' vraagt de amazone verbaasd.
'Dit is Veanya, de commandante van mijn schip.'
'Schip, zijn we aan boord van een ruimteschip,' schrikt de amazone.
'Zeker, Nirasé. We bevinden ons in een baan omheen jou planeet.'
De amazone kijkt de commandante ongelovig aan.
'In een baan omheen.. Nee, dat kan niet. Er zou dadelijk alarm geklonken hebben.'
'Niet met de techniek van de ouden, Nirasé. De scanners van de amazones kunnen ons niet waarnemen.'
'Sorane, twee groepen van elk vijftien schepen zijn zojuist aan de rand van het stelsel gematerialiseerd. Volgens de communicatie met de amazoneplaneet, zijn het delegaties van de koninginnen Renaé en Tovera,' meldt een officier.
'Kom, Nirasé. Onze vrienden kunnen de situatie verder wel aan,' zegt Sorane glimlachend.
Even zijn beiden in een groene gloed gehuld en dan materialiseren ze in de vertrekken van Sorane aan boord van dit schip. De amazone loopt langzaam met stijgende verbazing naar de sober ingerichte kamers. Als Sorane blijft voor een lege smalle tafel blijft staan, ziet ze plots een scherm uit de bovenzijde van de tafel omhoogschuiven. Op het scherm flitsen allerlei gegevens voorbij, waarvan ze echter niets begrijpt.
Sorane die haar gedachten opvangt, glimlacht:
'Dit is de taal van de ouden, Nirasé. Alle leden van mijn groep kunnen deze taal begrijpen.'
'En u kent die?'
'Zeker, amazone. Het gaat over het schrijn op de planeet die jullie Yharven, maar vroeger was het de hoofdplaneet van het militair netwerk van deze sector. Na de ondergang van het grote rijk van de Lemuriërs stierven de laatste overlevenden eenzaam en vergeten. Toch hoop ik dat de verbinding, waarvan in dit verslag sprake is, nog steeds bestaat.'
'De verbinding… met wat.'
'Dat weet ik niet zeker, Nirasé. Alleen dat Yharven ons naar Delos zal leiden.'
'Delos? Je bent toch niet gek. Velen hebben die legendarische planeet gezocht, maar niemand is ooit teruggekeerd van zijn zoektocht.'
'Dat weet ik, Nirasé. Maar de gegevens die ik bezit wijzen de juiste weg. Het is mijn bestemming, maar meer weet ik ook nog niet.'
Nirasé kijkt Sorane met een vreemde blik aan, ze snapt er niets van. Als Sorane het scherm weer laat wegzakken, richt ze zich tot de amazone.
'Zo, nu wordt het tijd voor jou beslissing.'
'Beslissing?'
'Maak je deel uit van mijn groep of blijf je liever een amazone.'
'Bracht je me daarom hier.'
'Gedeeltelijk. Ik wilde je iets geven,' zegt de roodharige en opent haar linkerhand.'
'Dat lijkt een amazonezwaard. Maar waarom is deze groenkleurig.'
'Omdat dit geen amazonezwaard is, maar een Hypsoon.'
Nirasé neemt het aan en bekijkt het van alle kanten.
'Het wordt tijd om een beslissing te nemen, Nirasé.'
Even kijkt de amazone Sorane diep in de ogen, terwijl ze diep nadenkt. Het idee staat haar wel aan, maar toch heeft ze nog twijfels.
'Ik moet je wel waarschuwen, want als je toestemt, gaat een nieuwe wereld voor jou open, amazone. Onze weg leidt langs vele gevaren. Als het moet zul je zelfs, tegen diegenen die jij goden noemt moeten vechten,' hoort ze Sorane zeggen.
'Ik doe het, Sorane. Maar ik wil je waarschuwen, dat ik nooit tegen de amazones zal strijden.'
'Ik heb uw volk al vanaf hun ontstaan gesteund, Nirasé en dat zal ik blijven doen. Behalve als ze de verkeerde weg opgaan. De zwaarden die ik hun schonk, staan in verbinding met Anya. Daardoor weet ik welke koningin het vertrouwen van het zwaard niet meer waard is.'
'Anya. Wie is dat?'
'Dat ben ik, amazone,' zegt een stem van een jonge vrouw die plots uit het niets opgebouwd wordt.
Verschrikt kijkt de amazone naar de nieuwkomer.
'Dit is een halografische voorstelling van een jonge vrouw die duizenden jaren geleden leefde, Nirasé. De computer intelligentie heeft deze gedaante aangenomen om met de buitenwereld te communiceren. Alle signalen die de zwaarden uitzenden, worden door haar ontvangen. Dankzij onze Hypsoons zijn alle leden van de groep dadelijk op de hoogte van de gegevens.'
'Dit ding hier bedoel je, Sorane.'
'Ja, het zorgt dat we met elkaar over lange afstanden kunnen communiceren en nog veel meer.'
'Hoe werkt het?'
'Plaats het achteraan in je hals, maar pas op het past zich dadelijk aan, aan je huidstructuur.'
Aarzelend bekijkt de amazone het nog eens en kijkt dan van Sorane naar Anya.
'Doe het echter alleen als je deel wil uitmaken van mijn groep. Alleen wij dragen deze Hypsoons. Denk eerst eens goed na, want het zou kunnen dat je in de nabije toekomst al tegen je zusters zult moeten strijden, want zoals je weet dreigt er een burgeroorlog. Maar ik zal alles doen om die te voorkomen.'
'Mijn beslissing is al gevallen, Sorane,' glimlacht de amazone en drukt het apparaatje tegen haar hals.
'Welkom, Nirasé. Als je hulp nodig hebt zal je Hypsoon je met raad en daad bijstaan,' hoort ze de stem van Anya geruisloos zeggen.
Terwijl ze beseft, dat deze Hypsoon meer is dan een communicatie middel, kijkt ze Anya opnieuw aan. Het halogram zegt op dat moment:
'Sorane, misschien kan je beter naar de planeet terugkeren. Volgens mijn gegevens zijn de laatste schepen van de drie delegaties geland op de ruimtehaven.'
Voor Nirasé kan reageren, heeft Sorane haar hand vast, Maar als ze wil teleporteren, klinkt een bericht van de centrale in haar Hypsoon:
'Sorane, een vreemde jager is in het stelsel gematerialiseerd en roept ons op een beveiligd kanaal op. De vrouw aan boord zegt dat ze je zus is of was.'
Sorane activeert haar overbrengereveld en trekt Nirasé achter haar er door heen. In de centrale stappen ze uit het uitgangsveld. Ze ziet Unka op het centrale scherm spreken.
'Onderneem niets, Veanya,' beveelt ze.
Even concentreert ze zich. Nirasé en de anderen staren naar de plaats waar ze verdween.
In de jager is Sorane achter Unka gematerialiseerd.
'Hee, wie… wat,' schrikt de witharige jonge vrouw.
Langzaam kijkt de roodharige om en glimlacht, maar schermt zich af, als ze voelt dat Unka haar gedachten telepathisch probeert te lezen.
'Doe het niet, Unka.'.
Maar haar zus, die iets sneller reageerde, heeft haar krachten al teruggetrokken, want ze schrok van het besef van de waarheid.
'Verdomme. Arjina en Tena hadden toch gelijk. J..jij bent het toch, Jakira, hoe is dat gekomen?'
'Dat is een vreemd verhaal, zus. Ik vertel je dat nog wel eens. Hoe is het met onze oude vrienden?'
'Arjina en de anderen zijn op een kleine planeet ondergedoken, want de schepen van de kloon zoeken ons nog steeds.'
'Dan heb ik een nieuwe bestemming voor hen, Unka. De basis in het Vega stelsel op de vierde planeet.'
'Dat is niet nodig, Jakira. Die planeet werd ons door Xan aangeduid. De overlevenden van onze groep vonden er een nieuwe thuis. Maar welke basis bedoel je. Op Vega IV is geen basis, ik ben daar al dikwijls geweest. Daar ben ik zeker van, zus.'
'Ik denk dat je niet goed rond gekeken hebt, toen je er was, zusje,' zegt Sorane spottend.
'Misschien. Maar het zal toch even duren, voor ik aan je nieuw uiterlijk zal wennen. En daarbij zou ik zou toch graag weten, hoe je terug onder de levenden geraakt bent. Ik was erbij toen je stierf aan die vreselijke ziekte.'
'Ik vertel het nog wel eens, Unka. Maar ik moet eerst op een belangrijke missie met mijn vrienden.'
Unka kijkt Sorane even nadenkend aan.
'Mag ik je vergezellen. Misschien kan ik je helpen.'
'Het spijt me, zus.'
feedback van andere lezers
|
