|
< terug
Twee kruizen te Hoeselt
Twee kruizen
Het is honderden jaren geleden dat in het toenmalige onherbergzame Hoeselt een vete ontstond tussen twee herders die hun schapen op het weinig voorhanden grasland lieten grazen. Men moet zich een oerwoud van doornen voorstellen om een zicht te krijgen op het weinige land dat de mensen toen ter beschikking hadden. Een oude heirbaan die al door de Romeinen werd aangelegd diende als enige verbinding met het Tongeren van die tijd en het nu Duitse Xanten. Nu op zo'n kilometer of tien van Tongeren doorboorde de heirbaan een oerwoud van boomhoge doornstruiken met hier en daar eens een klein huizeke dat niet groter was dan ordinaire stal nu en daar woonden en sliepen man vrouw en een hele resem kinderen. Enkele hadden een paar schapen of geiten en grootgrondbezitters konden meerdere schapen of geiten houden en hielden daarvoor veehoeders in dienst. Weilanden zoals we die nu kennen gaf het toen niet. Vele gronden waren bebost of moerassig en weer ander werden voor koeien gebruikt en daar mocht dan geen kleinvee op. Men dacht dat geiten en schapen de grond vernielden en dus moesten de herders elders het vee laten weiden. Zo kwam het tot een strijd tussen de verschillende schapenhouders en de geitenboeren. Op een dag voor enkele eeuwen geleden kwam het tot zo een regelrechte oorlog waarbij twee zich bevechtende herders zich met knuppels en sikkels te lijf gingen. Een van hem moest de duimen leggen en werd zwaar toegetakeld waarop hij dan ook een smartelijke dood stierf. Men plaatste op de plaats van het onheil een stenen kruis waarmee men het slachtoffer herdacht maar wat men niet voorzag was dat enkele jaren later de andere herder op diezelfde plaats werd dood gebliksemd. Men plaatste ook voor hem een kruis dat weliswaar niet zo hoog was als het eerst geplaatste en daardoor de woede boosheid van de familie op de nek haalde. Sindsdien geloofde men dat daar de duivel voor iets tussen zat en durfde zich niemand nog op die plaats begeven. Men haalde de Bisschop van Maastricht erbij en die zegende deze plek en sindsdien werden op elke vrijdag van de maand mei bloemen op die plaats neergelegd.
Puur verzonnen vertelsel maar ik genoot ervan jullie dit te schrijven
Willy Janssen
feedback van andere lezers- tessy
Zulke verhaaltjes vind ik zalig om lezen :-)
Hoeselaar: Ja, en ik vertel graag dus zijn we beiden geholpen
Willy - Ghislaine
Ik was al aan het denken geslagen, want ik ken Hoeselt.
Hoeselaar: Het is op de weg van de grot naar sint Huibrechts-Hern
Willy - manono
Zulke plaatselijke verhalen bestonden er echt... jammer dat de meeste weg zijn samen met de mensen die ze vertelden.
Heel graag gelezen.
Hoeselaar: Zo is dat nu eenmaal met overleveringen, maar dit was een verhaal van mij
Willy - hettie35
Graag gelezen,
groetjes Hettie
Hoeselaar: Bedankt dat je even voorbij kwam en dit meepikte
Willy - MarieChristine
Pure folklore. Mooie sfeer in je verhaal.
M-Ch.
Hoeselaar: Dank je wel leuk dat je me las
|
