|
< terug
griezelverhaal of anekdote
Er zijn van die momenten of gebeurtenissen in het leven die, afhankelijk van je gevoel voor humor, bijblijven als onverteerbare horror, of telkens opnieuw blijven opduiken als grappige anekdote.
Zo waren mijn halve trouwboek en ik vorig jaar in september op terugreis na een deugddoende korte vakantie in Frankrijk. In de late namiddag van de eerste dag besloten we halt te houden in een klein charmant dorpje aan de monding van de Somme.
Het gehucht bleek vooral te bestaan uit restaurants waar de plateaus met zeevruchten de boventoon voerden en likkebaardend wandelden we door de hoofdstraat. Een van de restaurants bleek eveneens hotel dus stapten we doortastend naar binnen om ons te verzekeren van een bed en een dak boven ons hoofd voor de komende nacht.
En hier begint onze anekdote : de waard bleek niemand minder te zijn dan de knotsgekke hoteleigenaar uit "Fawlty towers". Hij had nog één kamer vrij, wat volgens hem zeer uitzonderlijk was, want er waren dit weekend grote festiviteiten aan gang in het dorp en bijna alle beschikbare hotelkamers waren volgeboekt. Gewapend met een sleutel die eerder gemaakt leek om een kasteelpoort mee af te sluiten trokken we naar de eerste verdieping. Het beklimmen van de trap zorgde al voor een zeer eigenaardige ervaring. Er was beslist iets mis met de constructie, want hoewel we van heel de dag nog geen druppel alcohol hadden aangeraakt, hadden we het gevoel dat de trap lichtjes "zwaaide".
Het gebouw oogde oud en afgeleefd, en de mistroostig duistere gang stond vol met lelijke versleten meubelen. De vloerplanken kraakten vervaarlijk en het mosgroene tapijt had duidelijk betere tijden gekend. Vrezend dat dit onze enige kans was om te ontsnappen aan een overnachting in de auto, hielden we halt voor "onze" kamerdeur en staken de sleutel in het slot. Mijn echtgenoot draaide, en draaide, maar het slot gaf geen kik. Gelukkig bestaat er op zulke momenten zoiets als een vrouw met gezond verstand die bedenkt dat het slot misschien andersom werkt en, ja hoor : met een enkele draai naar links scharnierde de deur probleemloos open.
We betraden met een klein hartje de kamer en tegelijkertijd de vorige eeuw, ergens halfweg de jaren vijftig. Hetzelfde mosgroene tapijt van in de gang sierde de vloer waarop een aftands handjevol meubilair schreeuwlelijk stond te wezen. De deuren van de kleerkast hingen scheef in hun scharnieren en waren getooid met profieltjes, die in betere tijden wellicht wel vastgeplakt zaten, maar nu schaamteloos naar ons hingen te zwaaien. Een klik op de lichtschakelaar leerde ons dat er weliswaar een luster boven het bed hing, maar dat de lamp erin ontbrak. Gelukkig was één van de twee nachtkastjes voorzien van een lampje, dat tot onze grote vreugde wel werkte.
Een snelle controle van het bed stelde ons gerust : de matras en het beddengoed waren fris en proper. Dit gegeven, samen met de zeer democratische prijs van de kamer gaven de doorslag : we namen de kamer. Extra, zeker niet te versmaden pluspunt : aangrenzend troffen we een badkamer als een balzaal, met dubbele lavabo, en een gigantisch ligbad. Weliswaar volledig uitgevoerd in de "huiskleuren" mosgroen en modderbruin, maar proper, en voor dat ene nachtje was dat ruimschoots voldoende luxe voor ons.
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- Vansion
zit iets in ...
silvia: dank je !
groetjes - manono
Ik ga als lezer mee op vakantie. Is jaren geleden dat ik Frankrijk nog verkend heb. Heel goed beschreven, Silvia. Ik zie het hotelletje zo voor me.
Kijk uit naar het vervolg!
silvia: dank je Manono ! gezellig dat je mee gaat :-)
het vervolg komt er aan !
groetjes - MarieChristine
Jij kan echt een interieur goed beschrijven en sfeer oproepen!
Ik ben nu ook in dat hotelletje in Frankrijk. Slapen we goed vannacht?
M-Ch.
silvia: hihi...dat lees je in 't vervolg :-)
leuk dat je meereist !
groetjes - GoNo2
Mag ik ook meegaan? Horror verzekerd...
silvia: zeker weten, hoe meer zielen hoe meer horror :-) - hettie35
Nog een plekje vrij? Dan heb je nog een reisgenoot!
Heel mooi geschreven
groetjes Hettie
silvia: tuurlijk mag jij mee, graag zelfs :-)
dank voor je reactie !
groetjes - jan
ik ben dol op reisverhalen, ik vermoed iets grappigs...
grtzz
silvia: haha...verder lezen is dan de boodschap J
|
