|
< terug
griezelverhaal of anekdote -deel 2
We reserveerden een tafeltje in het restaurant beneden en slenterden heerlijk ontspannen door de pittoreske straatjes van het dorp. Op het marktplein woonden we de prijsuitreiking bij van de "grote wandelwedstrijd" die blijkbaar die middag gehouden was en werden op betoverende wijze ondergedompeld in de hilarische sfeer van de historische "Louis de Funes" films.
Een aperitiefje op één van de drukbezette terrasjes hielp ons om het naderende einde van onze vakantie te verzachten en op het moment dat de kerkklok luidruchtig aankondigde dat de avondmis van 19u begon, schoven we vol verwachting onze benen onder tafel in "Fawlty Towers".
Het restaurant was consequent smakeloos ingericht maar ademde net daardoor een kitscherig soort charme uit, waardoor we ons compleet op ons gemak voelden. De dubbelganger van John Cleese kregen we tot onze grote ontgoocheling niet meer te zien, maar tot onze intense vreugde werd de kaart gebracht door Manuel, in hoogsteigen persoon, zij het dan in vrouwelijke versie.
Marie, zo heette de plaatselijke schone, ontpopte zich tot een hartelijke, no-nonsense gastvrouw.
"ik ben een beetje dronken" vertrouwde ze ons met lichtelijk onvaste stem en een pittig lokaal accent toe. "zie ik niet rood ?"
Gecharmeerd door zoveel eerlijkheid stelden we haar gerust waarna ze ons vertelde dat ze jarig was en dat de namiddagklanten haar overdadig getrakteerd hadden op champagne. Dat ze niet gewend was van te drinken hoefde ze ons niet uit te leggen…
Ondanks haar lichtelijk beschonken toestand slaagde Manuella, zoals we haar gedoopt hadden, er toch in onze bestelling ongehavend op te dienen. Dat het mini botertje in het potje mayonaise gevallen was, werd door ons ruimhartig met de mantel der liefde bedekt. Hoe dan ook, de zeevruchten smaakten overheerlijk en vormden een volmaakt harmonisch huwelijk met het perfect gekoeld flesje witte wijn. Innig tevreden togen we na onze copieuze maaltijd naar onze "suite", en vielen voldaan in elkaars en Morpheus armen.
De nacht was van korte duur, want rond 6u 's morgens werden we gewekt door luid kwetterende vrouwenstemmen onder ons raam, die met het nodige kabaal de kraampjes voor de rommelmarkt op poten zetten. Toen één van hen ook nog een vrolijk aria aanhief, hield ik het gammele bed voor bekeken en begaf me puffend en steunend (de matras was dan wel proper, maar van bedenkelijk ergonomisch allooi) richting badzaal, me verheugend op een warm bad in de extra large badkuip.
Het volgende moment werd dit voornemen wreed herleid tot ijdele hoop : de badstop, hét hulpstuk bij uitstek om een bad te laten vollopen vertoonde precies in het midden een enorm gat…
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- julien_maleur
Zou een vakantieherinnering kunnen zijn. Aangenaam om lezen.
vg JM
silvia: is het ook :-) (vakantieherinnering bedoel ik)
dank voor het bezoekje en je reactie
groetjes - hettie35
Leuk om te lezen,
groetjes Hettie
silvia: dank je Hettie !
groetjes - MarieChristine
Frankrijk blijft Fankrijk. Soms sjofel, maar altijd charmant.
M-Ch.
silvia: helemaal mee eens !
groetjes - jan
een plezier om te lezen,
grtzz
silvia: dank je Jan - het is ook met veel plezier geschreven :-)
groetjes - manono
Heel graag gelezen, Silvia!
De Franse sfeer komt er heel goed uit.
silvia: dank je Manono, dan ben ik in mijn opzet geslaagd :-)
groetjes - GoNo2
Graag gelezen!
silvia: dank je Gono !
groetjes
|
