|
< terug
jij 1
De toren kijkt neer op de mensenmenigte aan zijn voeten. Droevig laat hij zijn klokken zwaar weerklinken in de gedachten van de mensen. Flarden van het spel dwingen mijn ogen om zich te bezuipen, om nat te worden en zich te verdoven met het zout dat het vocht achterlaat. De mensen om me heen kijken ernstig. Een kindje trekt aan de rok van haar moeder; die tilt haar op. "Mama, moeten de wolken ook huilen?" vraagt het meisje. De moeder glimlacht en knikt voorzichtig. Ja, ook de wolken huilen om jouw vertrek.
Zwijgend aanschouw ik hoe de kersenhouten kist uit de wagen wordt getild. Papa, Evan en mijn broers hebben de taak deze extra last op hun schouders te dragen. Hun tranen hebben de weg nog niet gevonden. Ze dragen je met trots, als een laatste ode aan jouw krachtige leven. Langzaam schuifelen ze voort. Mijn ogen zoeken die van papa als je stap voor stap dichterbij komt. Een droevige glimlach glijdt over zijn lippen. Als ik dezelfde tocht maak naar de ogen van mijn broers en Evan geven ze me dezelfde droevige lach als die van papa. Als die stoet me gepasseerd is volg ik. Mijn ogen wijken niet van de bloemen af waarmee ze je trachtten te versieren. Ze hebben hun vrolijke glans verloren nu ze weten waar ze voor geplukt zijn. Ook zij dragen met trots bij aan het plechtige en verdrietige geheel. De schaduw die steeds verder over je heen glijdt slokt je uiteindelijk op. Je hebt de kerk betreden. Binnen is het nog leeg en kil; ik besef dat iedereen ons volgt als ik een blik over mijn schouder werp. Medelijdende blikken tarten mijn ogen. Ik ben immuun geworden voor medelijden. Je schiet er geen zak mee op. Je bent weg en dat zal zo blijven, ik heb er nu vrede mee. Het laatste dat ik voor je kan doen is een eerzaam leven leiden nadat ik afscheid van je heb genomen.
Zo in gedachten, mijn ogen strak op de kist gericht, loop ik achter je aan de kerk in.
Achter de enorme zware deuren beschrijft zich een breed pad dat zijn weg baant naar het altaar. Langs weerszijden zijn kandelaars met grote witte kaarsen opgesteld. Op elke kaars staat een korte tekst en een naam. Ze zijn allemaal van verschillende familieleden. Een laatste eerbetoon, een laatste boodschap aan jou. Bij de gedachte dat zoveel mensen aan je denken, dringen mijn tranen weer door. Ik wil me sterk houden, even niet huilen. Ik heb de laatste nachten al genoeg tranen om je gelaten. Je bent er niet meer en ik mis je, maar ik moet verdergaan. Gelukkig is de kans om op deze manier afscheid van je te nemen me niet ontnomen.
-wordt vervolgd-
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Knap geschreven, neem bij deze mijn petje af
Willy
arwenn: dankjewel, een tijd geleden dat iemand dit heeft gelezen. :) - manono
Je beschrijft dit zo treffend en zonder te veel poespas, dat ik er kippenvel van kreeg.
Ik heb het heel graag gelezen omdat dit hoort bij het leven en je dit heel goed hebt beschreven.
arwenn: dankjewel voor je positieve fb,
ik had even tussen het leren door iets ontspannend nodig,
dus ging ik even schrijven.
hoewel dit verhaal zeker nog niet af is ;)
XX' arwenn - tessy
Ik voel een dikke brok in mijn keel Arwenn, het is heel aangrijpend geschreven, erg goed. Ben nu wel nieuwsgierig hoe het verder gaat.
Verder wens ik je veel succes bij het leren.
arwenn: het doet me goed dat ik mensen kan beroeren met verhalen.
dankjewel voor deze superpositieve fb!
ik zal, zodra ik tijd heb, erder schrijven.
en als het iets minder weer is haha,
anders ben ik veelal buiten te vinden in plaats van
achter de computer ;)
dankjewel!
XX' arwenn - marrik
Ik wacht af op het volgende deel.
veel belovend meiske
arwenn: dankjewel,
ik heb nu vakantie,
dus het volgende deel zal er vrij snel zijn ;)
XX - Dora
Ja dit pakt meteen. Zonder veel omhaal, rats, snijdt meteen hout schiet meedogenloos naar binnen en dan (middenin) even het weggeven (van de suggestie van een heel leven dat nog te vertellen valt) Weggestopt, als te kostbaar voor hen die het niet zien, lijkt wel.
Petje af....Kijk uit naar het volgende.
een breed pad (die) dat en 2 x pad bij elkaar
arwenn: dankjewel voor zulke lovende feedback!
ik ga even kijken, fijn dat je ook meedenkt ^^
het nieuwe deel zal waarschijnlijk niet lang op zich laten wachten.
XX' arwenn - Vansion
Sterk stukje tekst. Ben gepakt en daar gaat het over.
Als ik één iets mag suggereren (kan het nooit laten): zou de ' uitleg' na de zin 'Je schiet er geen zak mee op' weglaten. Je tekst is veel sterker als je de conclusie aan de lezer laat....
enfin... dat vind ik ...
arwenn: Ik ben het er wel mee eens; denk dat ik het aan ga passen.
dankjewel voor je fb!
XX
|
