Volg ons op facebook
|
< terug
Zelfspot logboek(3) Verliefd lukt niet meer
Vet Knipogensnikske naar Magdalena. (Zijn we samen op de plaagtoerlemoer, ,< : ))
Mijn romantische verliefdridder loopt mistig verloren in Sankt Paarlemoerlenstad. In een spiegellabyrint, verblind, ziet ie niet wat strak voor zijn snufferd op en neer wiegbengelt. Hij draagt een speciale antenne, bespeurt haar daarmee al op een kilometer afstand. Op zijn vijftigste is hij, in de meest modieuze uitspansels, met mafketelse te jonge kleren, op zoek naar de zwakste neurroosjes. De gewillige kindvrouwtjes die hem nodig hebben omdat ze zelf geen peerlampke kunnen (haha-willen) verwisselen. Alleen aan hen zal hij zichzelf en zijn geldbeurs laddergek verslingeren. Dwangmatig zoekt hij naar dat bloedmooi geile Eudipoesje.
(Hou toch op, gemidlifecrisiste Jan, insestuweel met zo'n jong ding in bed te viagrafozen)
De andere droomprins heeft een (nogal uit de hand gelopen) Icaris-symptoompje met Adellijke naam:
Ziemij van Hooimeid tot Hoogvlieger (Met mijn kaarsvetleren trommelvliezen. Pas maar op, straks steek ik met mijn zwoelzin van lekkergenieten de fik in je te vette perkamenten zweefvliegwensen. Dat smeltsnel, valt diep. Hoezo niet? Jij hebt immers toch ook al een fikse onderkin?)
Enkel erkenning, daasverering van zijn winderige ego roept hem, alsmede zijn levenslange meepratende lichamelijke leuterpietje wakker. Mijnheer Hooimeid: wordt volwassen, een opblaasego=windei, is totaal iets anders dan een man met een beproefd en doorgewinterd zelfvertrouwen.
Ik ben grottekesgelukkig en al jaren van de bemoederfase verlost (oeverloos doorstrooien met sterke stroom bevesting, brede rivieroevers volplanten met complimentering, tegen de klippen op. Het liefst met veel pluimengeschuimde "oh wat goed" en "Ja je bent geweldig." Doorkneed totdat het uiteindelijk (tegen beterweten in) tijdelijk een smeuiig smafje vormt. (Om koekjes van eigen deeg mee te bakken?)
Dus ach, ik ben halfblind, maar de blootkikkerprinsen in spe zie ik van verrrrahaff, oewie oewah, hun keel opblazen. Gladslijmt het glibbers in mijn geentrekzin, 'k hoor ook bij voorbaat al de groene blaren.
Zelf heb ik trouwens ook geen echt aantrekkelijke in het oogspringende eigenschappen. Geen dubbele agenda's, of behoeftige neurowensen, die als kapstok kunnen dienen om zijn brandende liefde overheen te draperen. Waarom zou ik mij, op deze leeftijd dan nog een tanige bonestaak joggen? In zo'n strak glitterpakske? Mijn arme armen vertonen reeds laaghangende bibbertuinen aan drilvel. Babyzacht dat wel, maar de zwaartekracht is nou eenmaal een normaal natuurverschijnsel...mijn decolletee is best prachtig, maar zulke strakseksie mouwloze topjes trek ik niet meer aan. En om me met dat lenige omhulsel nog over te geven in het spannenddrukke barbeleven? Ergens smachtwachtend te hangplekken?
Ach nee. Ik heb namelijk nog steeds géén mannenvlees gekweekt. Ik ben dus, zeg maar, niet zo'n geschikt object om op te vallen, < : ))) zeg maar, eigenlijk of zo. (Zeg maar=hoogste toptien stopwoordje zoals ik op de TeVe hoor). Mij maak je de zeik niet meer zo gauw lauw als op mijn veertiende, zeg maar, eigenlijk of zo. Ik was na die scheiding in de bloei van mijn leven, zeg maar, eigenlijk toch wel of zoiets, ja toen nog wel. Heel moedig deed ik ook mee als imitatiedom blondsnoespoesje. Perfect opgemaakt, lang haar tot midden op de billen, om te gillen zo aantrekkelijk hing ik dan wulps aan de bar. (Toen ik nog dacht, zeg maar, dat het los zou lopen; voor iedere potje wel een dekseltje, ja toch, niet dan?)
Hoho! Lesbisch ben ik niet. 'k Ben heterootjes dappermans gemazeld en bepokt, heb als ervaringsdeskundige in de vrije mark een iets te groot bekske gekweekt. Het leek namelijk alsof die dansende mannen schimmen waren. Rechtstreeks doorheen hun lonkende lijven zag ik de zo ludieklandelijk, (met van die spaansachtige klodders) geplamuurde nepnatuurlijke disomuur. Dansen, oh heerlijk, daarin kan ik me helemaal laten gaan. Dat riep dan lastige associaties op. De keren dat die aantrekkelijke man in mijn oor begon te lispelen dat zijn vrouw hem niet begreep, zijn niet op drie handen te tellen. (Oh Heer in de hemel, niet wéér een. Hij zag er toch aardig uit, Gatsiebah.) In één tel was de fut dan wel uit het zembandje gepiept, droogde ik mezelf af. Hem en passant toch ook achter zijn oren vegend, zwiepte ik het mooivertoon glanzend schoon. Tot op de kale waarheidsbotten. Dat voelt misschien even als schuurpapier, ik doe na mijn verlichting weinig verdoezelsmoesel wasverzachter meer door mijn communicatie. Laat staan door de slappe was van die uitgekouwde kijk-mij-zielig-theatertoertjes. (Voor watjes hadden ze bij ons thuis een gezegde: "Wat denkt ie wel? Dan moeten er wel mannen komen en geen gevulde koeken.") Vooral niet omdat het in deze mijn eigen goeddoorleefde idealen betreft. Ik ben vrij ja, maar ik loop liever niet voor niets weken hartzeer op …. Fort, kruip achter de gebreide broek van je eigen vrouw en praat het uit met je grote liefde. Kijk, na mijn leerzame ontrouwdebacle wil ik zieligjammer niet omarmen alsof het de koning van Sheba is. Mannenhaat, bekrompen preutsheid? Nee, zo mag men dat niet onder het vliegende Perzische tapijtje moffelen, da's iets te makkkelijk geredeneerd. Man of vrouw mag van mij buiten de pot pissen, zolang het niet mijn man is die zich in andervrouws nachtspiegeltje uitleeft. Dat sjansende ridderende zeiloor Willy, hij heeft al wel een buikje, mag zelf zijn koers varen, maar mij als uitwijk- of wel afwerkplek gebruiken roept wrevel bij me op. Dan word ik een beetje hekserig.
Als mijn gelijkwaardige trouwe partner sterft, alah, overmacht, daar wil ik dolgraag jaren vol passie en ontroostbaar over treuren. Om nou als lachspiegeltje aan de wand over kleuters in lichamen van vijftig jaar door te dromen? Sprookjes bestaan niet. Ik zoek volwassen gelijkwaardigheid in de liefde, geen hangbegonia.
feedback van andere lezers- Magdalena
Amaai, ik heb genoten ++++++!!
Hier staat zo veel waarheid die ik ook pas na de echtscheiding ontdekte. Je hebt het hilarisch gebracht gewoon!
Dit geeft mij energie voor een nieuwe werkdag!
:):):)
Dora: Dank je wel, ga er dan maar lekker tegen aan, werken...,< : ))) Ik zal nog eens over een deel zelfspot nadenken, er ligt zoveel te spotten klaar, want ach ja, geleefd he, dan duw je nog wel eens een bokje omver, toch? - Mistaker
Ik ben nooit getrouwd en dus ook nooit gescheiden maar ook voor iemand als ik (LAT-ter) is dit erg leuk om te lezen.
Groet,
Greta
Dora: Ik geloof dat ik ook alleen maar zou kunnen latten, (kom zeg, wat er van mijn leeftijd rondloopt, kom net als ik uit het jaar kruik....dat leert niet meer gelijkwaardig meedenken) of het is net zo gelukkig als ik in mijn eentje... of heeleerlijk trouw aan zijn vrouw al dertig jaar, haha... - manono
Subliem! En weer aangenaam verrast door de nieuwe woorden : grottekesgelukkig, pluimgeschuimde, viagrafozen!
dRaperen?
in spe
Dora: Dank je wel,
(oh ja en Mistaker óók, sorry in de hilarielol even vergeten geloof ik, dus bij deze)
Ja die woorden, ze komen vanonder naar boven
ertegen aangekronkeld, om het toch net dat beetje meergevoel mee te geven.
Kan er niets aan doen, was vroeger niet zo... maar ja,
ik laat maar komen, komt vast uit zeer betrouwbare bron. Al denk ik wel eens, zoals je hebt gezien in om den donder,
waar is die God? Nou ik denk daar bij mij vanbinnen.... - tessy
genoten
Dora: Dank je wel...morgen meer? Nee, dan komt er iets uit de hel gekropen...
|
