|
< terug
Het gehein van het verdwenen kruis 7
7
"Ja, ik heb geschreeuwd omdat er iets achter me aan liep".
"Waar was uw toorts, ge waart vertrokken met vol licht van de fakkel en het waaide niet hard, maar kijk ge hebt helemaal geen vuur meer anders hadden wij u meteen herkend" zei Berta licht verwijtend. "Hebt ge die weerwolf gezien of die man met de monnikenpij?"
"Of zijt ge iemand anders tegengekomen?". Neet was Bertrams antwoord, maar toen ik jullie huis verliet ben ik meteen in de richting van het dorp gelopen en heb toen een lachende vrouw gehoord, en dat ging me door merg en been. Ik ben toen hard beginnen te lopen en halverwege het dorp ben ik over iets gevallen en toen moet mijn toorts aan de zijkant van de weg in het water gevallen zijn want ik vond hem niet meer terug".
"Toen ik opgekrabbeld was hoorde ik weer die oude wijvenlach achter me maar nu veel korter bij, en het was alsof mijn nekharen rechtop gingen staan. Ik kreeg over heel mijn lijf kippenvel en heel warm en dan weer koud, ja en toen begon het zo hard te regenen en te bliksemen dat ik mijn jas over m'n hoofd moest trekken en ben zo hard als ik maar kon naar thuis gerend, ja en toen kwam ik jullie hier aan de Hooilingen tegen".
Wat heb ge nu eigenlijk gezien wilde Perke weten, zijt ge die vent tegengekomen waar ik het over had? Nee was zijn broers antwoord, nee ik heb niemand gezien. "We moesten al lang onder de dekens liggen want morgen hebben we het heel druk. Ge weet dat uw tante Dora die in het klooster zit morgen naar u wil komen kijken, ze wil zien of we haar geschenk wel in ere hebben gehouden en niet verkwanselt hebben aan allerlei onchristelijke zaken. Onze kleinste heeft zij ook nog niet gezien en die is toch al vijf jaar oud".
De haan was al vroeg uit de veren toen Maria uit haar bedstee stapte. Als eerst deed zij elke morgen water halen uit de put achter het huis. Ja, ze hoefde niet zoals de anderen elke keer naar de bovenste weier gaan om water te halen daar werden ze dan ook om benijdt. Ze opende de voordeur en sprong als een veer terug het huis in. Maria wilde haar keel open zetten en een gil van zich geven maar het was alsof haar strot dichtgeschroeid was, er kwam geen enkele klank uit. Ze deinsde verder achteruit en viel met de lege emmer over een bankje dat voor haar stoof stond. Perke die door het helse lawaai meteen uit de bedstee sprong, stond met enkele stappen naast zijn op de grond liggen de vrouw om haar weer rechtop te helpen. Hij bukte zich en legde zijn arm onder haar rug en trok haar van de grond op. Maria keek haar man heel verschrikt aan en stotterde enkele onverstaanbare woorden die voor Perke bijna lateins moesten klinken.
"Wat heb ge toch vrouw, ge doet alsof ge een geest gezien hebt, kom ik zet u op de bank en dan kunt ge me alles in rust en vree vertellen. Maria was nog niet helemaal bij positieven maar kon toch naar de nog steeds openstaande deur wijzen.
Willy
feedback van andere lezers- hettie35
Wat eindig je weer spannend, je schrijft vlot en is fijn om te lezen.
Groetjes Hettie
Hoeselaar: dank je wel Hettie lief dat je me volgen blijft
Willy - Dora
Oef, kiek noe es effekes, doar is nen non mee gemoeid och erme: < : ))>, die tante Dora
Hoeselaar: Ja, er viel me op dat moment geen andere naam in en dus werd dora tegen wil en dank tot een tante in mijn verhaal gebombardeerd
Groetjes Willy - Magdalena
Allez Willy verdikke, zo spannend eindigen vlak voor er weer een werkweek begint! Dit leest als een boek die je niet kunt en wilt weg leggen en dat je tot 4 uur 's ochtends door leest, maar... afgepakt wordt
schrijf, o schrijf!
Hoeselaar: Dank je voor je bezoekje aan de Kruisstraat in Hoeselt Magdalena
Geduld is een mooie kunst en ik kan niet schrijven zoals ik zelf wil, benook nog getrouwd met een mij veel opeisende dame
willy - GoNo2
Meer van dat!
Hoeselaar: Zal op je wensen ingaan, bedankt om even langszij te komen
Willy - manono
Wat een vreemde verschijnselen! De hele weierstreek lijkt behekst.
Griezelig maar oh zo plezant om te lezen!
Hoeselaar: Ik ga dus ook uit van de heksenfeesten die hier plaatsvonden. Ik kanb onmogelijk een liefdesgeschiedenis emt alles er op en eraan presenteren, het moet eng en griezelijk zijn anders is het niet geloofwaardig
Willy
|
