|
< terug
Er is een mens gestorven…
Er is een mens gestorven. Ja en dan? Er sterven alle dagen mensen, vertel me eens iets nieuw hé? Leven en dood zijn nu eenmaal onafscheidelijke vrienden, ze gaan hand in hand , zijn twee handen op één buik. Vanaf de geboorte gaat men al richting de dood. Het baby'tje dat geboren wordt, staat al met één voetje in het graf. Maar weet het nog niet. Al goed zou ik zo zeggen.
Er is een mens gestorven. 't Zal geen grote koppen halen in de kranten want geen nieuwswaarde. Hoogstens een paar lijntjes op de laatste pagina bij de faits divers. In m'n buurtwinkel wordt er wel over gesproken. De place to be als het op laatste nieuwtjes aankomt. Volgens de bejaarde tweeling, Anneke en Mieke, lag meneer X al veertien dagen dood in z'n armetierig appartementje. De tv stond nog te spelen, de lichten brandden dag en nacht. De brievenbus puilde uit van de reclame. De postbode gooide de overtollige reclame er uit om alsnog z'n brieven er in te krijgen. Van plichtsbesef gesproken hé? De buren stelden zich geen vragen, 't is verlofperiode zodus…
Er is een mens gestorven. Volgens Kamiel, de ex-duivenmelker die z'n duivenkot moest afbreken wegens schijtoverlast, sedertdien is hij een fervente aanhanger geworden van het Vlaams Belang, want hij verdenkt er nog altijd z'n allochtone buren van de klikspaan gespeeld te hebben. Z'n kot stond er even illegaal als een asielzoeker die ondergedoken zit in dit landje van melk en honing. Volgens Kamiel was meneer X gehandicapt na een beroerte opgelopen toen een deurwaarder per vergissing de verkeerde deur liet openbreken. Meneer X zat juist op z'n wc-pot te genieten van een sigaretje en een kakske. Ik kan me best voorstellen dat ge daar een beroerte kunt van krijgen. Als er ineens zo een paar wildvreemden in uwen living staan. Toen ze hun vergissing inzagen, nadat de ambulanciers en de dokter er op gewezen hadden dat meneer X een andere naam droeg dan op hun papieren stond, kwam er een kleine " sorry" over hun lippen. Waarna ze de deur forceerden aan de overkant om alsnog hun plicht te doen. Van plichtsbesef gesproken hé? Volgens diezelfde Kamiel zou hij een tweede beroerte niet overleefd hebben…
Er is een mens gestorven. Twee weken lag hij er al. Gestorven in totale eenzaamheid. Geen kraai die erom kraaide. Geen kat of hond die het wist. Tot er ene slimme z'n beklag ging maken wegens de stank die niet meer te harden viel. De tv staat nog te spelen, de lichten branden in de living en meneer X ligt schijnbaar te slapen aan tafel. De doos met filters staan voor hem, in z'n hand het apparaatje om sigaretten te rollen. Z'n enige gezelschap zijn een wolk van vliegjes die om hem heen cirkelen en hun eitjes leggen in het reeds rottende vlees. Zo heeft de politie en de slotenmaker hem gevonden.
Er is een mens gestorven, twee appartementsblokken van mij vandaan…
Om bang van te worden…
©GoNo
feedback van andere lezers- Dora
Ja, triestheid hangt zwaar in de lucht, 'k schrijf er vandaag toevallig óók over. Het ooit zo verheerlijkte individualisme begint dode vruchten af te werpen....wie kent de buren nog?
Z'n enige gezelschap (enkelvoud) IS een wolk vliegjes
GoNo2: Dank u! - manono
Het gebeurt meer en meer. De stad is anonimiteit. Ik hou er niet van.
Treffend geschreven!
GoNo2: Dank u! - silvia
goed geschreven Gono ! een verhaal om eens serieus bij stil te staan, hoe bekommerd zijn we nog om onze buren, onze medemensen ?
GoNo2: Dank u! - Magdalena
inderdaad om bang van te worden
de prijs van geen sociale 'controle' meer = sterven zonder 'controle'?
GoNo2: Dank u! - tessy
Hoe eenzaam kan een mens zijn
GoNo2: Dank u!
|
