Volg ons op facebook
|
< terug
Winnen is even belangrijk als deelnemen…
't Is ongelooflijk, maar alle dagen kan ik winnaar worden van een LCD-tv, een Canon-digitaal fototoestel, een BBQ-set en in 't slechtste geval een t-shirt of een prul die ze aan de straatstenen niet meer kwijt kunnen. Alle dagen krijg ik mail om toch maar mee te doen en alzo de prijzen te winnen waar ik al heel m'n leven op wacht. Telkens moet ik een deelnemingsformulier invullen want anders kunnen ze mij m'n eventuele prijs niet uitreiken. Een mens vraagt zich af wat ze met al die gegevens doen hé? Ik weet het: nog meer formulieren via mail laten geworden.
Het lijkt er op dat al die bedrijven niet meer weten wat ze moeten doen met al hun prijzen. Waarom is er altijd een schiftingsvraag aan verbonden? Hoeveel deelnemers zullen deelgenomen hebben op 31 december 2010 om middernacht? Ja zeg, tegen die tijd ben ik al vergeten dat ik deelgenomen heb, laat staan dat ik zou weten hoeveel er deelgenomen hebben. Wie controleert er of die prijzen wel degelijk uitgereikt worden?
De kranten en tijdschriften kennen er ook wat van. Win een gastronomisch weekendje in de Vogezen. Win een 10 X 10 tickets van cinema Metropolis. Win een gratis verblijf in viersterrenhotel " Boulette d' Or" in Brussel met uitzicht op de Aarschotstraat. En dat gaat zo maar door. Gisteren heb ik gewonnen in een Nigeriaanse Loterij. Of ik eventjes m'n bankrekening kon overmaken, zodat ze m'n gewonnen geld van een goeie 50 000 us-dollars konden storten. De mail zag er echt uit, voorzien van de nodige stempels van de uitbetalende instelling. Gewaarborgd door het Nigeriaanse ministerie van Middenstand en Overzeese Tombola's. Maar alvorens ik m'n, zonder ooit deelgenomen te hebben, prijs in ontvangst kon nemen, moest ik eerst 245 dollars storten om de nodige papieren en aktes in orde te brengen. Ze zijn daar geweldig streng in Nigeria. Zeg nu eerlijk, een kleine moeite toch? Ik maakte me de bedenking waarom ze die kleine geldsom niet gewoon aftrekken? Spaart een hele hoop kosten, zou ik zo denken.
Ik speelde heel de week mee met het online-spel van een krant. Ik moest op een gordijntje klikken en zou onmiddellijk weten wat ik gewonnen had. Driemaal raden hé? Ik won achtereenvolgens een t-shirt, een dvd en een korting voor een fitnesscenter. En nog een t-shirt, dvd en ja hoor, een korting voor dezelfde fitnessPassage.Van prijzen gesproken. Die korting voor het fitnesscenter vind ik nog de beste. Ik ben nu al buiten adem als ik de drie verdiepingen naar m'n appartement moet doen. Ziet ge mij al op zo'n loopband staan, ik bedoel lopen? Of gewichten heffen? Het enige dat ik nog hef, da's een Kriekske. Op jullie gezondheid, schol! Pas op, ik krijg een korting. Zo kan ik het ook. Achteraf zit ik vast aan een abonnement van 2 jaar, die ik wegens schielijk overlijden door de geleverde inspanningen, toch niet kan gebruiken. Ooit kreeg ik de ultieme aanbieding van een begrafenisondernemer met als koptekst: " Wij zijn gespecialiseerd in Uitvaartplechtigheden." Ergens lijkt het me logisch dat ze in uitvaartplechtigheden doen, gezien hun status van begrafenisondernemer. Ze zullen wellicht niet gespecialiseerd zijn in dagschotels, me dunkt. Voor een kleine som per maand zou ik me totaal geen zorgen meer moeten maken. Alles zou geregeld worden door hen. Alleen zit ik met de bedenking hoe ik dat kan controleren hé? Of moet ik me schijndood laten verklaren? Met alle risico's vandien dat ik levend gecremeerd word, wat me toch wat minder aanspreekt. Ik heb nu al last van temperaturen die boven de 22° stijgen. Ge moet niet vragen wat dat moet geven in een oven…
Moest ik alle prijzen die ik ooit zou kunnen winnen echt winnen, ik kon een online-winkeltje beginnen. Maar het enige dat ik ooit gewonnen heb, is een bon voor de Fnac van 10 €. Na het invullen van de zoveelste enquete. Die ik weggeven heb als kadootje aan één van m'n kinderen. Die kunnen er meer mee doen dan ik.
Bij nazicht van m'n mails vandaag, zie ik dat ik bij de winnaars ben. Dit keer op de Lotto. Ik ben de winnaar van 2.5€, 't is niet veel, maar alle begin is moeilijk zei m'n grootje. Spijtig dat ik voor 10 € gespeeld heb. Van prijzen gesproken hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- Dora
Inderdaad, ze naaien je een oor aan als je niet oplet, gaan met je gegevens aan de haal, brutaal heeft onderhand niet de halve maar hele wereld.......
GoNo2: Dank u! - manono
Mijn kinderen zijn half Nigeriaans en 90% Leuvenaars. Nigerianen hebben overlevingstechnieken die zodanig ingeburgerd zijn, dat ze er een eigen denkwijze op nahouden. Ze spelen op het woord.
Email en Nigerianen = oplichting
Mijn vriend ex, vader van mijn kinderen waarschuwt me er zelfs voor.
In een land waar kinderen blind worden van banale oogontstekingen, hepatitis, mazelen omdat er geen geld was op dat moment of omdat het ziekenhuis geen medicamenten had op dat ogenblik, of omdat er geen auto met bezine was op dat ogenblik... dan ga je anders zingen. 't Is geen excuus maar ik begrijp het wel een beetje. Dat je als klas geld bijeen moet rapen om een leraar te laten overkomen die cruciale eindexamens kan afnemen... of vijftig euro betaalt voor een buurkind met een oog zo groot als...
Jij hebt het over de consumtiemaatschappij... ik weet het, maar het Nigeriaanse roept bij mij van alles op... sorry
Eigenlijk inspireer je me om een verhaal daar over te schrijven. Over Biafra, de Ibo's, de Ierse missionnarissen...ik heb tijd te kort.
GoNo2: Dank u!
|
