writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

In de macht der meerderheid

door Dora

Of het leuk blijft? Dat ligt aan de positie die men inneemt.
Een gezelschapsspel bestaat bij de gratie van de medespelers en een schaker speelt probleemloos met naïeve goedgelovige pionnen. Ieder spel loopt op rolletjes met lieve onbewuste deelnemers die onzichtbare spelregels accepteren, gezellig zoals de spelleider dat heeft uitgedacht. Zelf weet hij dondersgoed wat hem kwetsbaar maakt: zodra iemand zijn zetten doorziet, het patroon zichtbaar maakt, wordt het hommeles. Maar wie dan leeft, die dan zorgt, in het begin is er nog geen vuiltje aan de lucht. Soms roepen zijn reacties wat onbenoembare ergernisjes op, maar iedereen slikt dat weg, keurig in het kielzog van de leider, naar zijn levensvisie of behoefte, ongehinderd en gezellig. Smeuïg samenwerken, spelen met elkaar.

Tot één van de pionnen beseft dat hij vrijwillig meespeelt in een ondoorzichtig spel en vragen heeft, ieders taak ter discussie stelt. De machthebber voelt onraad broeien en uit angst voor ontmaskering zet hij de nieuwsgierige pion veilig weg, op een domme plaats waar hij niet mee telt. De Lastpion denkt in eerste instantie dat dit op een "misverstand" (een tijdje heet het zo) berust, dat het met praten op te lossen is. Hij zoekt het bij zichzelf en neemt aan dat hij zich heeft vergist, dat hij straks weer mee mag doen. Na een tijdje lijkt het erop dat hij simpel buitenspel is gezet en als hij zich beklaagt, veroorzaakt dat frictie rond de speeltafel. De meegaande makkelijk beïnvloedbare pionnen voelen zich altijd wat snel onzeker:
Iets wringt inderdaad, jaja, iets zit er niet lekker, maar wat?
Hun voorzichtige nieuwsgierigheid strooit korreltjes zout op het speelbord waardoor diverse zetten krassend schade veroorzaken en de spelleider wordt bang dat zijn grip vermindert. Hij weet hoe hij de pionnen gebruikt maar dat moet beslist verborgen blijven, anders begint de hele meute te muiten. Ieder voelt zich wat "unheimisch" dus offert hij de Lastpion om een voorbeeld te stellen. Ten overstaan van iedereen wordt de weggemanouvreerde verantwoordelijk gesteld voor de schade aan ZIJN speelbord.
"Jij had je moeten voegen! Nu is de rust bladieblabla en de lol voor iedereen zomaar blondiebladerda".......
Men voelt de "boodschap", doorziet echter op eigen wijze de bijverschijnselen van deze intimiderende strategie en voordat men er erg in heeft, verandert het onschuldige KinderMonopoly in volwassen Mens Erger Je Niet. Als dat niet helpt schakelt de schaker zelfs om op de gevaarlijkere variant: Stratego, desnoods op leven en dood. De bijna ontmaskerde meester grijpt om zich heen om zijn gezag te behouden met een leugentje hier, smoesje daar. Een fout grapje met een sarcastische ondertoon tegen de minst moedige, af en toe een intimiderende afwerende sneer als men niet behendig genoeg meewerkt, doet wonderen. Pijnlijke maar vaak ook onthullende raad- en woordsteekspelletjes, Freudiaanse versprekingen.

Onderwijl staat Lastpion naast het speelbord te kijk als lastpost, aandachttrekker en muggenziftende aansteller. Hij blijft echter zoeken naar de dubbele agenda's van alle betrokkenen, wil de oorzaak doorgronden van wat er onderhuidse gist, zo verzuurd stinkt inmiddels de interactie en dat is op te lossen. Voorspelbaar wordt duidelijk wat men eerst niet zag, confronterend en strontvervelend. Hoe komt het dat die ene eigenwijzerd zo lastig dwars ligt? De andere pionnen doen keurig wat men van hen wil, blijven braaf, dan is niemand verantwoordelijk. Stelling nemen is ook gevaarlijk, men zou in het verkeerde (verliezende) kamp kunnen belanden en op hun tenen balanceert men om de hete brei heen. Ieder is boos, want niemand heeft om deze wanorde gevraagd. Zeker de meelopers niet. Lastpion heeft meer in zijn mars dan werd verwacht en is binnen no-time de gezamenlijke zondebok. Afwachten dus, nu de leider de strijd aanbindt met de stoute pion, die niet in het gareel wenst te lopen. Wat de één boven tafel wil halen moet de ander juist verbergen. De doelen staan loodrecht op elkaar en op het laatst valt de schaakmeester Lastpion aan over futiliteiten, bijzaken die met het spel niets te maken hebben. Ze beseffen beiden dat de essentie hierdoor verbloemd blijft en dat voor Meester de weg terug inmiddels moeilijk is. Dus gaat de schaker over tot trappen onder de gordel, verwijten over persoonlijke tekortkomingen van Muiter. Meester projecteert eenvoudig zijn eigen verborgen innerlijk op hem. Dit doet hij omdat hij als gezaghebbende niet falen kan/mag en de omstanders geloven hem meteen. Hij, als de wijste, doorziet kennelijk geweldig goed dat de muiter hen expres uiteen wil drijven, iedereen spreekt er schande van. Tot alle pionnen er genoeg van hebben getuigen te zijn, de gezelligheid missen van het eerst zo lollige gezelschappelijke spel.
"Lastpion, spelbreker, onruststoker, dissident, jij hebt ons onschuldige plezier vergalt." roepen ze in koor en hij wordt weggestuurd, nagejauwd door de rest.
"Achterlijke Lampion, jij past niet bij ons met jouw licht." Zij halen opgelucht adem, zijn niet zo bezig met taal, weten niet dat die twee verdraaide letters met een o ertussen het woordje stom vormen.

Soms is omgaan met elkaar lastig, onbevredigend… maar leerzaam. Tegenstanders en meelopers weigeren inzicht in eigen drijfveren; Daar raken wankele dunne verhoudingen van in de war, beter niets zien en horen, doen of alles pais en vree is. De hang naar harmonie en vrede verdraagt geen inzicht in het omslachtige monopolyspel …... De hand in eigen boezem steken is eng, je weet nooit wat je in jezelf tegenkomt, immers.

In de macht van het getal is er één zekerheid: De eenling "verliest" het tegen de rest.
Zodra medespelers in een politieke kruistocht worden ingezet of in het persoonlijk kamp van een intimidator verstrikt raken, sluit men uit zelfprotectie de gelederen tegen de enige "andere". Het is warmer in een groep en in communicatie respectvol naar oplossingen zoeken vereist een zekere bewustheid. Men moet persoonlijke emoties kunnen loskoppelen van universele gevoelens. Maar dan moet men de grote lijnen van het algemeen belang kunnen zien en dat is tegenwoordig helaas nogal ondergestoft geraakt..... ..... ....

 

feedback van andere lezers

  • bessy
    ook manipulatiespelletjes
    schaken dammen of formeren.
    Dora: Men kan ook op een positieve manier manipuleren, voor een goed doel, algemeen belang (in de opvoeding: sturen of zwijgen) maar de keren dat het puur eigen belang was, iets met psyche te maken heeft, brrrr, oei, ohweh, voorbeelden meegemaakt, die ik tot op heden nog niet snap, hoe durven en/of klunnen mensen zo gewetenloos?
  • hettie35
    Mag ik een stapje verder gaan, in het forum voelen er mensen zich ook gemanipuleerd.
    groetjes Hettie
    Dora: Oh ja?
    Het forum, ik kom er niet veel, kan er de weg niet makkelijk in vinden, Hoor zo af en toe iets in de Feeds, lees wel eens iets op het forum, maar ik vind het niet erg overzichtelijk, dat ligt vast aan mij...
    Ik ga er meteen even kijken, dank je....
  • tessy
    Ik sta, zit, perplex...
    Dora: Oef Tess, Perplex?
    Herken je in het verhaal wat jou ook wel eens is overkomen of heb je dit nog nimmer aan den lijve ondervonden? Ik kan je vertellen dat het moordend is om er in verstrikt te raken. Voor IEDEREEN, alle betrokkenen zijn hier eigenlijk "slachtoffer van het systeem"....Sommige mensen kennen het woord sorry niet, erg jammer....
    Misplaatste Ttrots maakt veel meer kapot dat ons lief is...
  • manono
    Dat heb je heel duidelijk en gedetailleerd beschreven : een proces dat vaak plaats vindt op de werkvloer.
    De Lastpion wordt in de media de 'klokkeluider' genoemd die vaak een hoge prijs betaalt.
    Je loskoppelen van een groep is heel moeilijk.

    - komma na 'beklaagt' en na 'heeft' (verandert)

    - hij offert....OP

    - beïnvloedbare (trema)

    Weinig mensen durven dat wat je beschrijft. Soms doet iemand het en hij weet absoluut niet waar hij aan begint. Hij denkt dat hij steun zal krijgen van de anderen, maar vaak raakt hij helemaal geïsoleerd.


    Dora: Ik ben een naieve drol, denk het recht te hebben op een mening, vragen mag over wat ik niet begrijp.... en daarmee ja, ploeg ik dus ongewild alle onzichtbaarheden omhoog die men wil verdoezelen....... lekker maar niet heus....ingewikkeld wordt het leven zo
    Ik geloof dat je in het schaakspel een stuk offert ( zonder op) om een betere slag te slaan.....misschien weet een schaker dat zeker? Ja, die trema's weet ik niet te vinden, doe ik vaak via Word en dan spellingcontr., maar dat zit er hier niet op... Dank je voor je nauwkeurige lezing, altijd fijn als iemand me wijst op mijn blinde vlekken...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .