Volg ons op facebook
|
< terug
bekentenissen van een booswicht (7)
Na mijn eerste ontmoeting met zuster Philomène werd mij een permanente slaapkamer toegewezen die ik de komende zes jaren moest bewonen. Het was een armzalig kleine ruimte waar twee bedden stonden, het ene uiteraard voor mij bestemd en het andere toebehorend aan een kamergenoot aan wie ik na het betreden van mijn nieuwe leefomgeving geïntroduceerd werd. Eusebius zat op zijn bed toen ik hem voor het eerst te zien kreeg. Met zijn handen plechtig in zijn schoot geplaatst en zijn schouders mooi recht gehouden had hij mijn komst zitten afwachten, mij steevast groetend en tegemoet komend met een vriendelijke en welkome glimlach die als uranium van zijn gezicht straalde. Het eerste wat mij aan hem opviel was een kinderlijke onschuld die over zijn gehele verschijning was uitgesmeerd. Zijn vuurgele blonde haren en helderblauwe ogen het zeewater van de Caraïben waardig gaven hem de kenmerken van een Griekse halfgod. Nooit eerder had ik mijn eigen verschijning zo voelen verbleken. Nooit eerder had ik mij naast een perfect uitgehouwen vleselijk sculptuur gewaand anders dan die keer toen ik Eusebius ontmoette. Het afzichtelijke litteken op mijn gezicht, alsook de andere weinig aantrekkelijke gelaatskenmerken waar de natuur mij mee opgezadeld had, deden mij als as vergaan in zijn bijzijn.
De angsten die ik gekoesterd had tijdens onze eerste ontmoeting verdwenen al snel toen bleek dat Eusebius het hart op de juiste plaats had. Hij was oprecht toen hij mij zijn hand bood, koesterde geen enkel vooroordelen jegens mijn verschijning, en zou zoals ik al snel zou merken mijn beste vriend worden, mijn enige vriend zelfs. De goede bedoelingen van vader Antonius ten spijt, zou mijn verblijf danig op de proef gesteld worden. Het litteken op mijn gezicht, de bizarre expressie die het mij gaf, het waren allen eigenschappen die weerzin zouden opwekken bij de rest van mijn leeftijdsgenoten. Toen ik hen voor het eerst te zien kreeg werd dit feit maar al te duidelijk. Broeder Isidoor, de godvruchtige pater van wie wij die ochtend onderricht kregen, was diegene die mij voorstelde aan mijn lotgenoten. Twintig nieuwsgierige gezichten staarden mij aan met een spottende glimlach op de lippen. Ik voelde een nooit eerder ondergane nerveuze tinteling door mij heen trekken. Met uitzondering van Eusebius concentreerde allen zich op mijn mismaaktheden.
'Wat is er met hem gebeurd?' klonk de cynische stem van een blonde jongeling wiens neigingen tot spot mij al snel kwellen zouden, 'het ziet ernaar uit dat God de vader niet al zijn creaties met evenveel liefde gemaakt heeft. Moet je dat misvormde oog zien!'
Ogenblikkelijk na deze venijnige opmerking schoot iedereen in de lach, met uitzondering van mijn kompaan Eusebius, in wiens argeloze blauwe ogen ik slechts medelijden zag. Het lachen van de menigte ging als een lemmet door mij heen, en vermoedelijk had dit eeuwig voortgeduurd als broeder Isidoor er geen einde aan had gemaakt.
'Alzamor!' schreeuwde de brave broeder tegen de plaaggeest die mijn uiterlijk gehekeld had, 'U spreekt hier niet zonder dat u mij daar eerst om toestemming voor vraagt, en wie bent u om de naam van de Heer der hemelse machten in vraag te stellen als u de leerstellingen van zijn zoon naast u neerlegt? Weet u dan niet dat het de Messias zelf was die verkondigde uw naaste lief te hebben? Weet u dan niet dat het zijn boodschap is die u dient hoog te achten? Ga u maar melden bij zuster Philomène, zij zal wel aan passende straf vinden voor u en uw gevorkte tong.'
Alzamor, de treiteraar die met mij gelachen had en wiens opmerking nog steeds gegrinnik van de anderen liet weerklinken, stond recht en verliet de ruimte. Een vluchtige gemene blik wierp hij mij toe terwijl hij het lokaal verliet. Ik wist het toen nog niet, maar zo goed en zo oprecht als Eusebius mijn vriend zou worden, zo vijandig zou Alzamor zijn.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Moest direct aan Eusebio denken. Topschutter op het WK 1966! ;-)
Mephistopheles: De naam Eusebius is afgeleid van Eusebio, eindelijk iemand die het door heeft! - jack
Een mooie ouderwetse (in de goede zin) rolverdeling in goed en kwaad. Uw hoofdpersonage laat zich braafjes uitlachen, tot mijn grote verbazing. Hét bewijs dat u afstand kan nemen van uw personages! Het draagt ook toe tot de sfeer van het verhaal, past in de tijdsgeest, zal ik maar zeggen.
U mocht van mij wat vaker nieuwe stukken plaatsen, het is wel heeeeeeeeeell aangenaam om te lezen, niet alleen het verhaal op zich maar ook het oerdegelijke taalgebruik.
Mephistopheles: Het hoofdpersonage is dan ook een geheel ander type dan mijn alter ego personage, als ik dat zo noemen mag. Maar als schrijver moet je zeker afstand kunnen nemen van je personages, op het gevaar af dat je er anders zelf één begint te worden.
Ik zal ook vaker nieuwe stukken plaatsen nu. Heb het druk gehad, weinig tijd om te schrijven, maar inmiddels is het weer wat kalmer en ben dan ook van plan weer x aantal uurtjes per dag samen met mijn klavier door te brengen.. - Dora
Fijn dat je weer een deel hebt geplaats, moest er weer even inkomen na zo lang, maar de taal is weer heerlijk...gevorkte tong,
was in de wat: enkel vooroordeel? of enkele vooroordelen?
Mephistopheles: gevorkte tongen kunnen mooi zijn, kijk maar naar slangen - MarieChristine
Ik kijk uit naar meer verhalen over Eusebuis en Alzamor (de namen alleen al) . Zoals altijd heel goed geschreven.
Mephistopheles: Die komen er, en zeker niet meer met zo'n lange pauzes, althans dat is de bedoeling - manono
Heel erg van genoten! Mooie beschrijvingen zowel van personages als van de actie. En het contrast tussen HP en Eusebius maakt het spannend.
Waar haal je de namen vandaan? (pure infovraag)
Het is nu even geleden dat ik nog je vorige stukken gelezen heb, maar ik kan me niet herinneren dat HP zo mismaakt is zoals je het hier beschreven hebt. Ik zou het moeten nagaan. Meestal blijft de impressie me bij van hoe een HP er bij een eerste beschrijving er uit ziet.
komma's : bv na 'gehouden' en na 'waardig'.
(ik met mijn komma's...)
Mephistopheles: Zijn verminking is nochtans eerder beschreven geweest, maar er zitten lange pauzes tussen de stukken, veel te lange. Het is niet de bedoeling dat het weer wekenlang zal duren vooraleer een nieuwe aflevering erop staat. Heb een drukke periode gehad, nu is het wat kalmer dus meer schrijftijd.
De naam Eusebius heb ik afgeleid uit de naam Eusebio, een Portugese stervoetballer uit de jaren zeventig als ik mij niet vergis. De naam Alzamor komt uit een boek van D.A.F. de Sade. - hettie35
Heel fijn om te lezen,
groetjes Hettie
Mephistopheles: doet goed om terug te schrijven ook, was even geleden - jan
getekend voor het leven...dat kan nog wat worden!
grtzz
Mephistopheles: een slechte jeugd kan een gevaarlijke geest teweegbrengen - Mistaker
Genoten!
G
Mephistopheles: dank je - Wee
Prachtige zinnen maak je!
x
Mephistopheles: vermoeiend wel
|
