Volg ons op facebook
|
< terug
"ZES" - Expeditie naar Mars - Hoofdstuk 1.2 D
Wie voor de eerste keer terechtkomt op één van mijn stukjes, kan ik alleen maar aanraden om vanaf het begin te beginnen. Ook dat eerste stukje kan nog altijd van extra feedback voorzien worden.
Je kan dit begin vinden door onderstaande link te koppiepasten
www.writehistory.be/?p=verhaal&id=12237
Dus, waarde potentiële lezers, neem vooral je tijd. Het is niet omdat ik vandaag (zoals elke dag) een nieuw stukje plaats, dat dit al meteen van feedback moet voorzien worden. Ook volgend jaar kan eender welk stuk nog geëvalueerd worden. Overigens ben ik aan dit tempo dan waarschijnlijk nog altijd bezig met stukjes te plaatsen.
Deze bedenking zal ik boven elk van mijn nieuwe stukjes plaatsen. Zij die het verhaal volgen, kunnen dit dan ook in het vervolg zonder zorgen overslaan.
-------
Vervolg van:
www.writehistory.be/?p=verhaal&id=12258
----------------------------
De warboel van Milo leverde uiteindelijk een stevige oost op.
"Dit is een klein schaartje en twee scalpels, samen in de steriele houder die normaal altijd in zijn zak zit."
Die legde ik apart, terwijl ik de rest bekeek.
"Er liggen ook nog twee disks tesamen ingepakt, een potlood, een klein notitieboekje, zijn veiligheidsbril, een mondmasker in de verpakking, een klein metalen kammetje en een houten doosje. Dat is het."
"In dat doosje bewaart hij normaal dat kammetje en zijn schrijfgerief."
Ben keek me zodanig aan dat ik begreep dat hij daar zeker van was. Ik opende het doosje, dat bestond uit donker hardhout, keurig afgewerkt met vier rijen van uitgeholde Chinese tekens. Vanbinnen bleek het ingelegd met rode stof. Er zat niets in, dus probeerde ik de drie voorgenoemde objecten erin te passen. Dat bleek net te gaan.
Ik besloot om even in Milo zijn notitieboekje te bladeren, maar dat leek op het eerste zicht enkel te dienen om wat kernwoorden over onze gezondheid in te noteren, duidelijk bedoeld om op vergaderingen over te rapporteren.
"Hier gaan we geen aanwijzing in vinden, denk ik. En ik veronderstel dat die disks leeg zijn. Anders zijn ze dat nu toch, met die folie errond. Toch een beetje vreemd dat het er twee zijn, ze hebben afzonderlijk capaciteit genoeg voor zowat gans de expeditie."
"Dat zal ik bij hem toch eens moeten laten vallen. Het is beter denk ik, dat jij daar geen vragen over stelt. Officieel heb je dat zelfs niet zien liggen."
"In het belang van mijn onderzoek."
Een beetje voor de grap stresseerde ik die mijn. Er bewoog geen spier op Ben zijn gelaat.
"Wat dacht jij, Wozek, toen je hoorde dat er een Germaan van 55 als kandidaat-expeditielid werd genoemd?"
"Ik had al van hem gehoord. Milo von Braun is toch een beetje een bekende naam in Europa. Hij is een pionier, misschien wel de autoriteit in het nieuwe gebied van de moleculaire hersenchirurgie. Ooit heeft hij gezegd, tot grote controverse, dat het in de toekomst mogelijk zal zijn om herinneringen en vaardigheden chirurgisch te kopiëren."
"Dat is op z'n minst revolutionair."
"Absoluut, maar de media namen hem niet te serieus, vooral wegens nog wel erg verre toekomstmuziek. Maar hij is een toparts in zijn vakgebied, en lichamelijk nog erg sterk voor zijn leeftijd. Ik was er geïntrigeerd van dat hij meeging."
Op Rick zijn plaats zag ik één enkel klein voorwerp liggen, wederom ingepakt met folie. Met dichterbij te komen zag ik dat het zijn kit moest zijn. Zoals iedereen wist ik wat het was, want de Brit liet geen kans onbenut om zijn lof over het ding te trompetteren.
Het was een soort zakmes in een lederen hoes, waar allerhande gereedschap kon uitgehaald worden. Teveel om op te noemen. Rick was er naar eigen zeggen enorm tevreden over, hij beweerde zelfs dat er niets bestond dat hij er niet mee uit elkaar kon halen. Daarom noemde hij het kleinood ook kit, het heette zo veelzijdig te zijn als een volledige gereedschapskist. Toen de lift enkele dagen tevoren blokkeerde, had hij die er in ieder geval aan de praat mee weten krijgen.
"Denk je dat Rick afgunstig is op je? Omdat hij jouw functie niet gekregen heeft, bedoel ik."
"Als dat zo is, dan heb ik er in ieder geval nog niets van gemerkt. Waarom? Denk je dat hij zoiets op iemand anders zou kunnen afwentelen?"
"Nee, helemaal niet. We hebben het tot nu toe over iedereen al gehad in wat bredere context. Misschien wil ik ook wel weten wat er zoal leeft aan boord. Hij lijkt me gewoon toch net iets te gedreven om zich daar met volle gemoedsrust bij neer te leggen, daarom."
"Ik zeg het, ik heb niets gemerkt. Ik denk dat hij al bij al best tevreden is als vervangend expeditieleider. Dat geeft hem voor een derde van de expeditie effectief die functie. Gezien ik dan slaap heb ik er niet zo'n goed zicht op hoe goed hij dat doet, maar ik heb nog geen enkele klacht gehoord. Heb jij die dan?"
"Hij doet dat goed, gewoon wat je hem opdraagt te doen, denk ik. Hij verandert nooit iets wat jij beslist hebt. Nu ja, dat is wat Caitlin over hem vertelde. Ik slaap als jij slaapt natuurlijk, of zo hoort het toch."
"Rick heeft begrepen, denk ik, dat zijn functie aan boord meer dan genoeg verantwoordelijkheid met zich meedraagt."
Ben gaf mij een indringende blik wanneer hij verderging.
"Uiteindelijk kan één verkeerde beslissing in een crisismoment het einde van ons allen betekenen. Begrijp mij niet verkeerd, ik draag dat gewicht van harte, maar ik wens het toch niemand echt toe. Vooral op een dag zoals deze."
"Ik ben alles tesamen toch blij dat Rick hier niet in jouw plaats zit vandaag."
Ik liet mij dat nog ontvallen, maar ook die opmerking bleek niet in staat de plooien van Ben zijn gezicht te bereiken. Na een toch wat vervelende stilte, besloot ik maar naar de volgende plaats over te gaan.
-----
Vervolg op:
www.writehistory.be/?p=verhalen_bewerk&id=12265
feedback van andere lezers- julien_maleur
jouw intro indachtig > geen fb. Toch graag gelezen. mvg JM
Wardibald: Hmm.. ik bedoelde gewoon dat "nieuwe" lezers misschien beter met het eerste stukje kunnen beginnen, zodat ze hun eventuele fb dan ook eerst daar geven. En dus later pas aan mijn nieuwste fragment beginnen.
Ik zal mijn intro blijkbaar wat moeten aanpassen. - hettie35
Ik lees het nog steeds erg graag en vind je schrijfstijl fijn om te lezen.
Toch zou ik je een tip willen geven, ik zie dat je weinig lezers hebt,
waarschijndelijk is dit niet aan je schrijfstijl te wijten maar je bezoekt zelf geen schrijvers of dichters en dan lopen de contacten aanzienlijk minder vlot. Ik hoop dat je iets aan dit advies hebt.
Groetjes Hettie
Wardibald: Wel, mijn lidgeld is al gestort sinds donderdag, maar ik kan nog altijd zelf geen fb geven. Waarschijnlijk de typische interbankaire delay.
|
