|
< terug
Ik zou het zo weer over doen
Hoe kneedbaar is een mens, heel kneedbaar heb ik ondervonden. Je denkt bij jezelf dit kan ik nooit,
en toch als het moment daar is plooit alles zoals het vallen moet.
Ik reken hier dan even voor het gemak bij mij zelf af, nooit had ik kunnen vemoeden dat ik samen
met de verpleegzorg mijn moeder in haar huisje haar laatste wens zou kunnen vervullen. Maar vanaf
dag één dat de telefoon ging met minder prettig nieuws was de knop om. Mijn man en ik waren op dat
moment twee zielen met één gedachte. Koffer pakken en rijden maar. Wat kan dan tweehonderdtwintig
kilometer dan vreselijk lang duren.
Je hebt het gevoel dat je kruipt over de weg en er nooit op tijd aankomt. Tegendeel is inmiddels bewezen
anders kon ik dit nu niet schrijven, maar toch.....!
Ondanks dat ambtenaarsmolens langzaam werken en jezelf veel moet kwam alles geleidelijk
op zijn pootjes terecht. En nu zit ik al weer vijf maanden in Twente, de tijd improviseren vliegt om en voor je het
weet loopt alles gesmeert. Was in het begin iets van kijken wie de langste adem heeft in verband met
regelen van verpleegartikelen, want in ons kleine landje loopt daarmee alles verkeerd wat maar verkeerd kan lopen.
Maar ik heb veel geduld en het resultaat mag er zijn want ons lief moedertje ligt nu heerlijk in haar eigen huisje in het grote witte bed. Op weg naar haar laatste reis.
Ik heb vaak, te vaak, moeten horen meid waar begin je aan. Maar ik heb geen centje spijt en zou het zo weer over doen moest dat nodig zijn.
Het geeft wederzijds veel voldoening , liefde en saamhorigheid en dat is iets waar het nog wel eens aan ontbreekt in deze maatschappij!
feedback van andere lezers- Dora
Mensen die vragen waar je aan begint zullen veel missen. Heel veel, want de laatste fase met iemand die je liefhebt zorgend mee mogen lopen geeft naast spanning en drukte vooral heel veel voldoening, heb ik gemerkt en het is de ALLERBESTE manier voor alle betrokkenen om dat stuk samen mooi (en spiritueel) af te sluiten; het volledige samen...
hettie35: Je hebt heel goed beschreven en aangevoelt wat ik bedoelde, dank je Dora,
groetjes Hettie - Wardibald
Als schrijven je helpt om dit te verwerken, dan doe je dat goed. Dat is toch wat ik lees.
Het is wel improviseren en gesmeerd.
En (denk ik), op de eerste lijn bedoel je "bij jezelf" (aaneen), waar je in je tweede paragraaf "en je zelf" (gesplitst) wil schrijven.
hettie35: Dank je wel voor je opmerkzaamheid, fijn dat je nu ook kunt reageren.
groetjes Hettie - tessy
Het is een heel bijzondere tijd waar je later veel steun aan gaat hebben Hettie, het is zoals Dora zegt iets wat je heel veel inzicht geeft in jezelf en de mensen rondom je heen
hettie35: Ben het helemaal met je eens Tessy, dank je voor het lezen
groetjes Hettie
|
