|
< terug
De kroeg.
Hij heeft een goede avond gehad en loopt zingend met een bonkende kop op huis aan.
In zijn hoofd zit al de plot van de roman die hij schrijven zal.
Hij is een medium gebakken beeflapje met paneermeel er omheen, want hij houdt van krokant. Of nee, beter een schitzel en dan is hij van varkensvlees, corrigeert hij zichzelf lallend en schaterlacht door de stille natte straat.
Mocht ze iets te klagen hebben zal hij met gepeperde uitspraken zijn grieven op tafel leggen want hij is haar gezeur kotsbeu. Hij is verdomme een schrijver die ergens zijn inspiratie uit moet halen want hij gaat niet vreemd, gokt niet en met één maal per maand een rondje langs de cafés mag ze niet klagen. In bed hoeft ze maar te kikken, geeft hij van katoen en hij zal meteen even water bij de wijn doen. Hij ziet een leuk portiek en watert in de hoek.
Met wat moeite krijgt hij de vulpen in het sleutelgat en draait zich een ongeluk. Pas als hij merkt dat de dop er nog op zit giechelt hij om zichzelf. Omdat dit ook nergens op slaat.
Net als de discussie die hij aan de tap voerde met die recensent van de krant, die hem voor de voeten gooide dat hij shit schrijft. Het doet wel zeer, al wil hij het ontkennen, want die kerel heeft een snaar in hem geraakt die hij nu even kwijt is. Waar het over ging zal hij morgenmiddag wel vergeten zijn. Had hij nu zijn notitieblokje maar.
In zijn zak voelt hij de sleutels en hiermee komt hij binnen, waggelt de trap op en staat met open mond in de kamer. Op het kleed en de gordijnen na is alles weg en als hij een vermoeden krijgt van het onheil dat hem boven het hoofd hangt sluipt hij lispelend naar de slaapkamer… In zijn hoofd trekken de gordijnen dicht en hij valt op het kale bed. De vrouw is weg, lakens en dekbed ook.
In de middag wordt hij wakker van de regen die het raam geselt en in de keuken vindt hij nog één bord met één mes. Verder zijn alle kastjes leeg op een rol beschuit na en gelukkig heeft ze ook een restje jam achtergelaten. Langzaam, als een zwart-witfoto in ontwikkelaar, doemt het besef op waarom hij naar de kroeg moest.
feedback van andere lezers- Magdalena
nieuwsgierigheid heerst hier...
Dora: Dank je Magdalena. leuk dat je meeleest. - bessy
een geweldig verhaal, de schrijfster was in elk geval niet dronken.... glashelder geschreven dit.
Dora: Dank je Bessy - tessy
Goed geschreven, je verstaat de kunst om mij nieuwsgierig te maken naar een volgende deel.
Dora: Oef, het ligt in de laptop bij MJ. Dank je wel - koyaanisqatsi
Veelbelovend begin. ;-)
Dora: Dank je wel... er is al heel veel gepost van het verhaal... ben benieuwd of het je blijft boeien.. - Mistaker
Ik haak pas laat in met je verhaal maar de feestvreugde is er niet minder om!
G
Dora: Dank je wel, ik voel me vereerd... - Mephistopheles
Als vrouw, lakens en dekbed weg zijn is de kroeg een fantastisch alternatief
Dora: Dank je , wat leuk dat je me leest... - hettie35
Sluit mij bij bij Runner aan, een grote roes!
groetjes Hettie
Dora: Een roesepoes, ja, dank je. we;;icht een gevolg hebbende - Runner
Hij naar de kroeg en zij zei "Doeg"
Verhaal in roes geschreven!
Dora: Ik weet eigenlijk niet wat er eerder was, dat hij van zichzelf moest of van haar... ...
ik laat het maar
in het midden.
|
