writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De kroeg (11)

door Dora

Costa Brava tuut-tuut. Met opengezakte mond staart Mary omhoog in het schemerige trapgat. Onraad voelt ze over grenzen heen. Het zit daar verrekte fout. Maar wat? Ze snapt syllabe noch samenhang en smijt de bakelieten hoorn op de betaalbak aan de muur. Trillend staat ze op haar stevige benen en leunt vermoeid tegen de muur, zweet gutst uit alle openingen.
"Lia, Liehieja." gilt ze naar boven waar haar vriendin het nieuws langs laat komen voor het café opent.
Later vindt ze Mary verbijsterd achter de koffie, schenkt zichzelf in want beneden kost 't niks, immers.
"Tante Lien zit vast." neuzelt Mary en staart Lia aan alsof ze Micheal Jacksons is. Verward vertelt ze het weinige dat ze wel begreep.
"Nou snap ik waarom we niks horen." lakoniekt haar vriendin, "mottik die ballen zelf knaaien. Ik maak ze kleiner, scheelt minstens twee bal op een kilo." Mary kan haar wel slaan om het oliedomme gezwets. "De klanten merken niets en ieder eurootje ister één!" blijft haar vriendin pragmatisch.
"Me oom is vermist en jij kletst over tantes gehaktballenplan?" Lia steekt haar handen op, geeft zich over. Ze zal haar mond houden, zegt ze.
"Over tien minuten staan de drankorgels voor de deur, die willen weten waarom ome Kees niet achter de bar staat en ik weet amper niks dus, wat valt er uit te leggen?" zucht Mary.

De afgelopen weken deed Mary het prima. Met plezier zoals ieder jaar.
Die ene dag extra kon haar niks schelen, al vonden de klanten het verdacht. Vertraging opgelopen? Vanwege die stofwolk of wat… speculeerde men. "Vreemd dat ze niet even belden," voelden de vaste Steners zich verwaarloosd. Paniekende kippenpokken staan op Mary's rug. Het angstsuizen in haar hals heeft zich altijd bewezen als een goede alarmering. Maar voor wat?

Mien Jeneverbes, wie weet haar echte achternaam, is zoals gewoonlijk de eerste. Ze kijkt verwijtend naar de lege plek achter de bar. Alsof Mary niet bestaat en ze heeft het niet op moeilijke vragen. Voordat het hete hangijzer over en weer wordt geschoven slaat ze eerst haar borrel achterover. Mary heeft geen zin in een charade en zij doet haar best maar ze moeten niet gaan zeiken, anders sluit ze deze ballentent.
"Hangt hun vlucht nog boven Schiphol, of wat?" miezemuist Mien met haar grootste lef.
"Nee, ze zitten nog daar."
"Geef me dan maar een Liensebal," moppert Mien.
"Ze zijn op."
"Ook dat nog, wat een ballentent, hihi, nietlullenbal."
"Lia maakt morrege nieuwe, " blijft Mary geduldig en voelt aan haar water; die ballen lopen te los.
Babbelkont komt met Wingerd binnen. Ze trekken onmiddellijk een halve maansmond. Kees is nooit één dag te laat. Het zijn er nu al twee! Stront aan de knikker! Ze bekijken Mary alsof het haar schuld is. 'Erg vrolijk maken jullie mij ook niet, verdrietzakken, egowistenschorum,' denkt ze.
"Van zonder ballen krijg ik geen dikke darmen dus doe maar een besse. Nee jonges, nog steeds niemand." keert Mien zich naar de boys. De mannen kruipen zwijgend op de kruk. Mary zet, in te snijden stilte, hun drank op de bar. Lia sluipt stil uit de keuken en schuift Hazes in de gleuf want dan hoeft niemand niks te zeggen.
'Als badgasten komen vanwege de specialiteit vreten ze maar een berenlul met sla,' besluit ze. 'Morgen vier kilo halfom halen en dat verdomde recept opsnorren, wanttie ballen motten bijzondere ingrediënten hebben, toch?Anders kwammut volk niet van heinde en ver,' is Lia analytisch. Die ballen, daar zou ze zelf ook wel een zaakje mee willen beginnen.

"Wat zei ze dan?" vraagt Bart nu Mary heeft toegegeven dat ze is gebeld, "want Lien lult toch niet alleen om de groeten te doen?" De roddelaar dringt aan, zijn neus voor uitzonderlijke 'bik-storries' kriebelt. Hij had graag journalist geworden van de Privé, vertelde hij vroeger.
"Twas onsamenhangend, iets over Truus van Wim. Die ken ik niet, maar voorlopig blijft ze dus daar. Dat is het enige wat tante Lien zei, dus houdt op te drammen, ik weet verder niks." chagerijnt Mary. Vanaf dat moment hebben ze het druk, de vaste Stenen Kruikers.
"Er zat altijd al een luchtje aan die Truus." zegt Wingerd, "en niet van duur reukwater."
"Eerst Wim in het gesticht zetten, dan sterft die moeder en nou ze daar is opgedoken raakt Kees zoek." evalueert Bart op zijn vingers, maar Mien snoeft dat Truus van adel is, oh zo, dus hij weet van niks.
"Die panlat met dat behekste haar? Nou Mien, geloof me maar, daar is iets mee mis."
"Ja. wisten we nou maar wat." wingert Bas de Winger mee en klimopt naar de WC.

Om half tien schieten blauwe discolichten door het raam en stampt de hermandad binnen.
Twee potige politiemannen sturen de klanten weg en zeggen dat ze een hele mand appels met Mary te schillen hebben. De wet neemt breeduit plaats aan het tafeltje bij het raam. Mary zet ze de oude koffie voor en valt witjes op een stoel. Buiten, onder de lantaarnpaal, staan de stamgasten druk te gesticuleren, ziet ze. Als Lia aanschuift met een te vol glas rode wijn, trekt de dikke agent zijn notitieboekje.

 

feedback van andere lezers

  • bessy
    er gebeurt daar van alles is het niet in op het strand en de hotels op de Costa dan wel in de dorpskroeg, de ballen kunnen raar rollen daar, allerlei sappige ingrediënten, smakelijk om te lezen.

    Dora: Ja Bessy, eerst had ik een familiedrama dat "rondKarelde".
    Nu ontstaat een heel spinnenweb, met diverse verhaallijnen op andere locaties, een uitdaging...Fijn dat je meeleest...is erg stimulerend.
    Dank je wel.
  • hettie35
    Blijf het gretig blezen Dora, fijne ontspanning.
    Groetjes Hettie
    Dora: Dank je Hettie. Ik probeer met meerder karakters te spelen...
  • tessy
    Oei het is weer spannend aan het worden...benieuw, benieuwd.
    Dora: Leuk dat je meeleeft Tess, het is voor mij ook een ware ontdekkingsreis aan het worden, al weet ik uiteraard al wel waar het naar toe moet...moet nog zien of ik halverwege niet ontspoor...
  • jan
    nu worden de apen uit Mary's lange mouw geschud...

    grtzz
    Dora: Straks valt er niets meer op iemands mouw te spelden...
  • elpe
    Nu ben ik mee met je verhaal maar ik blijf toch moeite hebben met sommige woorden. Ik hoop dat je me dat niet kwalijk neemt als Vlaamssprekende Nederlandstalige. Leg me eens uit wat "Knaaien" betekent.
    Grtz
    Luc
    Dora: Dank je elpe ik zal het eens proberen:
    Knaaien is net geen knoeien maar wel zoiets als kneden.
    Graaien is als grijpen maar in kleverige massa, zoals je in gehakt eerst door de glibberdooier moet om het beschuit en het vlees tot een malse massa te mengen. Lia doet dat niet met vorken, dus... of in een machine. Ze wast uiteraard wel eerst grondig haar handen, borstelt ook lang haar nagels, maar het is geen type voor gummie handschoenen want dan voel je de materie niet goed, vind ze.. Poehee....en dat zie ik zelf allemaal door het woord knaaien te gebruiken. Geeft niets als de lezer die beelden er niet bij krijgt, ik vind het leuk dat je meeleest, dank je wel..
  • Mistaker
    Drink rode wijn, dan vergeet je al je zorgen... wie zong die schlager ook alweer?

    Genoten Door.

    G
    Dora: Ik ben niet zo bekend met de slager, verkocht die vroeger al rode wijn? Haha. Dank je wel
  • Mephistopheles
    een mandje appels schillen lijkt me nog zo ongezellig niet, zo hebben die flikken in elk geval wat te vreten
    Dora: Maar....
    Laat niet als dank voor 't aangenaam verpozen,
    de eigenaar van 't pand de schillen en de dozen
  • koyaanisqatsi
    Oeps... Nu de lokale ordehandhavers ten tonele verschijnen wordt het echt wel menens...
    Dora: Ja, van dik hout zaagt men tantes...,< : )))
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .