Volg ons op facebook
|
< terug
De kroeg Drie Sneetjes aan de Costa (22)
Inspecteur de Knol trapt er niet in, zegt hij, terwijl hij denkt dat de meiden inderdaad niets weten. Maar ach, gezag voelt lekkerder dan toegeven dat er voor niets tien man in vol ornaat zijn opgetrommeld.
"Niks Costa! Jullie moeten je beschikbaar houden!"
Mary bijt zich er ook als een terrier in vast, niet van zins de vette kluif af te geven. Niet goedschiks, dan maar met kwaadslaande trom! "Het gáát niet om mij, maar omme tante die zonder geld zit," zegt ze. "Ik KAN niet eens vluchten, kmoet voor die begrafenis zorgen! Kheb een baan diek niet kan verliezen." Pas na veel doordrammen en eindeloos argumenteren geeft de Knol mee, zogenaamd met fikse tegenzin. Hij mag dat wel, die keffende Mary-met-stevige-beet. Ze is uit het goede hout gesneden, niet voor een kleintje vervaard. Hij ziet het al bijna voor zich met haar, want zijn kluif mag er ook zijn, al zegt hij het zelf.
"Vier dagen. Dan zijn de dames terug. Met tante... dat is eh... als ze haar laten gaan, mmjaja."
Mary schrikt. Zou dat, Heer-in-de-hemel, ook nog kunnen? Lien vast in een lugubere Spanjoolse petoet?
De achterovergedrukte codes branden Lia uit de zak. Gefouilleerd worden met die info is om moeilijkheden vragen. Ze zegt dat ze thuis schoon goed gaat halen opdat ze daar haar geheim kan verstoppen en maakt er als vanzelf flikse avontuurlijke wildbedenksels over. Een paar uur later is ze weer present, opgewekt en energiek, topklaar voor hun uitje en de vlucht voor morgen is ook geboekt.
Stevige Mary is afgevallen als ze in het pensionnetje, waar tante Lien bivakkeert, de koffers bij de brokante balie zetten. Signor Da Vino zegt: "Signora Lien is wiz ze Gardia, joe sie" en hij wijst naar het imposante politiebureau. "Sjie doont noow joe kom, but room neks toe Signora Brabier is frie." Ze sjouwen twee trappen op en puffend valt Mary op het uitgelubberde tweepersoonbed van 'nextoeroom' 7. Het is smoorheet en Lia hijst zich inmiddellijk in een fleurig niemandalletje, petit zon-gevalletje dat meesterlijk haar lichaam onderstreept. Vooral haar pronte borsten die fier rechtop met prikogen het eventuele publiek toelachen. Zodra ze niet in de keuken slooft en de geschikte gelegenheid er voor is, pronkt ze graag met wat ze nog meer in huis heeft. "May, je weet nooit welke leuke zwartebesnorde hete vent zijn ogen over ons lieve lijf laat snaaien. Niet om te graaien, kijken en niet subiet knijpen, haha." draait ze wulpsend voor de spiegel. Mary, met donkerbruine kringen onder haar ogen, ligt onelegant wijdbeens voor pampus en vraagt zich af waar Lie die energie vandaan weet te rukken. "Jij hebt toch niet bij Kees iets te schuiven gevonden hè schat?" grapt ze vermoeid wat Lia met gepaste verontwaardiging kan ontkennen. Want nee, het komt niet van ome Kees. Ze denkt echter:' Als 't klopt lachen we volgend jaar vrolijk om zijn lollig lucratieve bijverdienste. Alleen moet ze nog uitvlooien hoe dooie Kees het in elkaar stak en met wie.' Ze binnengniffelt steroogjes, wat Mary moederlijk uitlegt als kinderlijke opwinding op vakantie....
Drie uur later schommelt de transpirerende Lien de trap op en valt opgelucht op bed. Door het oog van de naald is ze gekropen. Die tolk keek wel erg nadrukkelijk, toen ze de verklaring ondertekende… Eindelijk mag ze naar huis. Het lijk komt er achteraan zodra de formaliteiten zijn afgehandeld. In dit stierenvechtershol hijgt de waarheid heet in haar nek en ze heeft Kees graag thuis. Dan hoort ze een bekende stem in de belendende kamer en haar hart maakt een blije buiteling. Ze springt op en bonkt tegen hun deur. "Mary, lieverd ben jij dat?" Het oude hout vliegt open en ze vallen elkaar om de nek. Lia ziet vanaf het bed hoe de tranen over hun wangen rollen en ze zucht. Eens te meer wordt duidelijk; het hemd blijft nader dan de rok… Wat zou ze nu graag een borrel scoren in die bar om de hoek. Dan staat ze op en valt ook tante Lien om de hals, wiens natte oksels bewijzen hoe ze in de rats heeft gezeten. Er is veel bij te kletsen, nog meer, uren en nog is het niet genoeg. Die borrel kan nog wel even op de naad van de buik geschreven blijven, weet Lia, want Tante Lien snapt niets van die drugsaffaire. Als de meiden willen weten wat die Truus ermee te maken heeft valt ze wonderlijk stil en gooit ze het over een ander boeg. Ze is moe zegt ze, aan rust toe. "Laten we dat aan autoriteiten overlaten, want wij, suffe huppeltrutten, snappen van die dingen niets," zucht Lien. Dat ze de spijker op de kop slaat weet alleen zijzelf. Mary is het roerend met haar one-liner eens en Lia doet met een nepvrolijk hoofd mee, maar ze heeft zo haar eigen idee.
Die avond eet tante Lien voor Kees mee. De tappa's vliegen er door als haar eigen warme gehaktballen.
"Ik heb op één broodje per dag geleefd," bekent ze, "want ja, geen geld voor handen, maar nu is er gelukkig geen probleem meer. Ik zal alles terugbetalen als we weer in Nederland zijn." Mary knikt meelevend maar Lia houdt, voorlopig alleen nog in haar hoofd, een lijstje bij...want er gaat een smak van haar geld in Lienekes reddingsaktie zitten.
feedback van andere lezers- Mistaker
Ik hing net nog aan de telefoon met ene Truus, ze bleef maar doorpraten...
G
Dora: Kletskoekskes en zweefvliegmachinekes, kunnen aan langedraden doorkauwen, danks - koyaanisqatsi
Dit stukje had ook 'in de Spanjoolse petoet' kunnen heten! Schitterend woordje toch: petoet! :-)
Dora: Dank je wel, ja synonymen kunnen soms wel lekker pieken - hettie35
Fijn om te volgen Dora,
groetjes Hettie
Dora: Dank je Hettie, even iets om ontspannen? - jan
een heet gepeperd gezelschap,
grtzz
Dora: Niet allemaal, voor pampus begin je niet veel, maar bedankt Jan... - tessy
Heel leuke mengeling van humor en spanning, heerlijk om lezen blijft het.
Dora: Dank je TESS, deze keer vertyp ik me niet, zoals je ziet, jullie staan onder elkaar... Ik vind humor wel een aardig onderdeel inderdaad, anders wordt het allemaal zo zwaar... - bessy
het is gewoon een goed verhaal. Op zijn tijd wat te denken,
en ja de dames van de reddingsbrigade doen het op hun manier goed...
ja en dieTruus hé...eigenljk ben ik daar ook wel benieuwd naar.....misschien had ze wel iemand ergens anders voor nodig...
aldus een amateur detective...
Dit moet een boek worden
Dora: Hallo BESSY, wat leuk weer jouw feed... inderdaad liggen er nog verhaallijnen stil die later aan de beurt moeten komen. We zullen zien of het inderdaad zo ver mag komen dat het een heus boek wordt... - elpe
IK vermoed dat het verhaal nog bijlange niet teneinde is...
Dora: Goh... hoe kan dat nou toch... maar ja, je zit in het vak dus... heb je ook andere vermoedens die je maar beter niet kunt verklappen?
Dank je wel elpe...trouwe lezer
|
