|
< terug
Definitie van zichzelf
Als een definitie een beschrijving is van iets dat is, 'zich' altijd wederkeert en 'zelf' gaat over mij, dan zou ik hier een reflectie kunnen geven van wie ik ben. Wat geef ik dan? Een spiegelbeeld?
Narcissus zat aan de rand van het water en bukte zich voorover. Het was warm en het water aanlokkelijk. Zijn blik ontmoette die van een knappe vreemdeling. Nooit eerder had hij zo'n verschijning gezien. Zeker, anderen adoreerden hem en hij zag de glans van zijn schoonheid weerspiegelt in hun begeerte. Maar altijd had het hem met afschuw vervuld. Menigeen had hij verstoten, menige liefdesblijk verworpen. Het liefdesverdriet kostte Echo haar lichaam en ziel tot alleen haar stem over bleef. Maar nu, nu zag hij schoonheid. Een watergeest? Een nimf? Narcissus kon zichzelf er niet toe brengen bij de waterrand weg te gaan en probeerde telkens weer de verschijning te omarmen. Steeds trok deze zich terug, om weer te keren als het water rustig was. Eten en drinken was niet meer belangrijk. De schone jager verloor zichzelf en kwijnde weg. Echo vergezelde hem; zijn woorden liefdevol herhalend omdat zij niet anders kon. En in de eenzaamheid van reflectie en echo stierf de jonge God.
Behoed mij voor reflectie
Bewaar me voor affirmatie
Laat me zijn en ik zal je tonen wie ik ben
|
