|
< terug
Groene Briefjes uit Amerika (4) - Deel uit Verschrikkelijke Stad.
../..
Serge en Ria hadden tien inkomtickets gekregen die ze eerlijk hadden verdeeld onder hun collega's. Vooral die met schoolgaande kinderen maakten gretig gebruik van dit surplusje.
Herr direktor had hen gezegd dat ze, zolang ze dienst hadden in en rond het circus, te allen tijde mochten binnenspringen. Hij wees hen een plaats aan, aan de zijkant van de grote tent, vanwaar ze een zicht hadden op de voorstellingen. Ze waren dan wel met dienst maar hadden van hun dienstchef de toestemming gekregen om tussendoor naar het theater te kijken, voor zover ze niet opgeroepen werden voor andere zaken. Hun dienstradio moest steeds aan blijven staan, zonder pardon.
Vanuit een, met rode canvasdoeken afgeschermd hoekje, juist naast het Bolshov Circus Orkest konden ze alles perfect volgen. Ria verheugde er zich al op om de excentrieke "Maestro" met zijn ontploft kapsel van dichtbij te kunnen bezig zien tijdens zijn optreden.
Serge echter stond meer uit te kijken naar het befaamde clownskoppel Konstantin en Natalia. Niet zozeer voor de Mr Bean-achtige toestanden die Konstantin Oestransov neerzette in het theater maar voor de wulpse uitstraling van Natalia Masienova. Lang, blond, helder - bijna doorzichtige blauwe ogen - en grote borsten.
Zelfs zijn Ria kon daar niet aan tippen en die was al goed geproportioneerd. Toen hij dit terloops tegen Ria zei kreeg hij een bliksemschicht vanuit haar ogen als antwoord. Een gezicht waar donderwolken aan voorbijschoven benadrukten alles.
Dat de stadsnaam Grozny, in het Russisch "verschrikkelijk" betekent vinden Sergej en Milaj uitstekend. Dat is waar ze voor stonden en nog steeds staan. Via een Witrus, uit de buurt van het Sint Jansplein hadden ze zich twee wapens aangeschaft, een Samopal Vzor 61 en een Israëlische miniuzi. Beide wapens zijn relatief klein, automatisch en uiterst precies drie voorwaarden voor een wapen die Sergej als belangrijk vond.
Sergej zorgde zoals gewoonlijk voor de financiering van deze tuigen en zorgde er ook voor dat ze onder hun zwartgrijze camouflage regenvest een ultra-lichtgewicht-kogelvrijvest droegen. Op hun hoofd hadden ze een opgerolde bivakmuts en om alles compleet te maken, en zich terug zoals echte militairen te voelen, droegen ze grijsgetinte camouflagebroeken en zwarte lederen combatshoes. Allemaal spullen die ze in een Amerikaans Stockhouse hadden gekocht voor een appel en een ei.
Sergej en Milaj hadden tijdens hun verkenningstochten, op en rond de Gedempte Zuiderdokken, vastgesteld dat de fondsenwagen, die de zo fel begeerde dollars zou brengen, alleen maar via het Antwerpse Zuid zou kunnen aangereden komen. Volgens hen ook de meest logische weg als je van de Antwerpse Ringweg de binnenstad in zou rijden. Sergej had nog gezegd dat een goede verkenning en voorbereiding van een militaire operatie, want voor hem was dit een opdracht, 90 procent van het goed aflopen uitmaakt.
Milaj was in opdracht van Sergej naar de Brusselse Brabantstraat gegaan en had daar drie nieuwe nokia gsm-toestellen gekocht. Via een kennis hadden ze zich verder drie Britse prepaid simkaarten aangekocht. Sergej had tegen Milaj gezegd dat de Belgische politie die Engelse kaarten toch niet kon afluisteren. Hij had dit eens in een juridisch maandblad gelezen toen hij voor een vriend zat te wachten bij een advocaat. In ieder geval is dat veilig genoeg en kunnen ze vrijuit praten over deze mobiele telefoonlijnen. Daarbij wie verstaat er bij de flikken nu Russisch, voegde hij er laconiek aan toe.
Darina zou fungeren als uitkijk en zich opstellen aan de afrit van de ringweg. Van daaruit zou ze signaal kunnen geven wanneer de fondsenwagen er voorbijkwam. De mannen zouden zich in hinderlaag leggen in de buurt van de woonwagen van "herr Direktor" . Na enige aarzeling was Darina overstag gegaan en zeker nadat ze van beide vechtersbazen een pakje groene dollars had gekregen. Mooie groene briefjes uit Amerika met grijze banderolletjes die de pakjes samenhielden. De helft nu en de andere helft nadien, had Sergej gezegd en daarboven nog twee procent van de buit. Al bij al zo tienduizend dollar. Wie zou daar niet voor vallen, dacht ze bij zichzelf. Wat ze niet kon weten was het feit dat deze dollars vals waren. Goede vervalsingen want alleen op de grote banken zouden ze het verschil merken.
Beide mannen hadden haar op het hart gedrukt deze biljetten niet in België te wisselen. Het zou beter zijn haar deel van de buit te wisselen samen met deze biljetten in Nederland of in Duitsland, en dan nog liefst beetje bij beetje. Ze mocht niet te hebberig zijn.
Dat de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet werd buiten beschouwing gelaten.
../.. wordt vervolgd
feedback van andere lezers- hettie35
Weer fijn om te lezen,
groetjes Hettie
elpe: dankje Hettie - jan
vakkundig geschreven elpe
grtzz
elpe: We doen ons best hé, thx ffb - tessy
Ik dacht dat flikken geen giften mochten aanvaarden ? En deze krijgen tickets..??
elpe: Jij denkt heel juist Tessy....
dankje ffb - Dora
Zo zeg, wat een voobereidingen ... Ik sta daar nooit zo bij stil...maar ja. Ik hwb ook een ander vak al loop ik stil op de achtergrond met je verhaal mee
Fondsenwagen= wat in Nederland de geldwagen heet?
(die meT schoolgaande)
elpe: personen met een militaire achtergrond zijn meestal goed georganiseerd..... en inderdaad het is een "geldwagen" maar wordt in het jargon fondsenwagen genoemd.
T vergeten is een typische typefout van mezelf die in verbeterde versies van dit verhaal er uit zouden moeten gehaald zijn.
Thanks om m'n verhaal te volgen..
|
