Volg ons op facebook
|
< terug
de kroeg De detective (26)
Zijn ouders vonden dat hij met zijn talenknobbel een fatsoenlijk vak moest leren, maar Max van Panningen was graag detective geworden. Destijds had hij het lef niet er tegen in te gaan, hij spreekt nu zijn talen, maar dat bevredigt niet de hang naar loucher leven, al weet hij niet waar die wens vandaan komt. Max heeft tijdens de uiteenlopendste freelance-opdrachten als tolk een grote variatie aan vreemde situaties overwonnen en eigenlijk is hem geen 'geval' te gek..Toen Rijnbert hem erover belde spitste hij zijn oortjes. zei meteen ja, natuurlijk, hij zat net tussen twee klussen in. "Ik sta ook nog bij je in het krijt, Rijnbert."
Hij heeft het goed voorbereid en staat voor de Stenen Kruik met de interessante map in zijn dure attachécase. De desolate uitstraling die het verschoten velours door de vuile ramen duwt belooft mistige duisterheden, dat maakt de uitdaging des te spannender. 'Uit afgeleefde hoeken komt soms de spannendste figuur gekropen. 'denkt hij en likkebaardend belt hij aan. Beslist, hij zal de juiste info voor Rijnbert los weten te peuren. Het duurt even en boven hoort hij gerucht.
Zijn vrijgezellenhart maakt een ondeugend hupje als het trapgat door een leuke jeugdige verschijning gevuld wordt, die in niets lijkt op hoe Rijnbert de gezette vrouw van de vermoorde kroegbaas beschreef.
"Hallo mevrouw, eh Den Braber is het niet?"
"Nou nee, ik ben de nicht van mevrouw."
"Mijn naam is van Panningen mevrouw." lispelt hij naar boven. "Mag ik u wellicht even storen om wat informatie over uw café te verzamelen?" blijft Max beschaafd en Mary, al dagen verknoopt in de ruzie met Lia, kan een verzetje wel gebruiken. Het lijkt een nette vent en ze nodigt hem uit boven te komen.
"Mijn tante is één en ander aan het regelen in verband met de dood van haar man," praat ze de tijd vol en gaat hem voor naar de woonkamer. De gedateerde meubilering past beslist niet bij deze aantrekkelijke vrouw, concludeert Max. Ze biedt hem koffie aan en als ze met tantes beste kopjes plus kristallen roomstelletje terug komt heeft Max zijn indrukwekkende dossier inclusief Excelstaat te voorschijn gehaald. De map met glanzend voorblad ligt glossyleuk belangrijk uit te stralen op de driezitsbank van onverslijtbare Velours d' Utrecht. Zodra de gastvrouw tegenover hem zit komt hij terzake.
"Ik kom van het Ministerie van Cultuur in Den Haag. We zijn bezig met een onderzoek genaamd "Onderhuids" Hij ziet dat ze erg goed luistert. "Dat gaat over het fenomeen buurtcafé in de provincie. We brengen de tot op heden onbenoemde voordelen van sociale vorming in de wijken van kleinere steden binnen die setting in kaart." Mary denkt bij zetting aan diamant en knikt hem bemoedigend toe. "Mag ik de Stenen Kruik daaronder scharen?" vraagt hij nederig en hoewel de ingewikkelde zin haar weinig zegt, knikt ze nogmaals ook omdat ze hem wel aantrekkelijk vindt. Hij schrijft iets op de lege stippellijnen.
"Jammer dat de zaak vandaag gesloten is, naar ik aanneem in verband met de droevige ontwikkelingen?" praat hij voor het vaderland weg en zij realiseert zich ineens dat ze er slonzig uitziet, kan niet anders dan jaknikken en trekt, als hij in zijn papieren kijkt, aan de uitgelubberde trui om hem in vorm plooien.
"Ik zou graag mijn info controleren" zegt hij om eventueel wantrouwen weg te nemen. In het adres, sinds wanneer K. den Braber eigenaar is, telefoonnummer plus kadastrale gegevens ontdekt Mary geen fout, maar haar ogen beduimelen hem met steeds meer interesse. Max glimlacht terwijl hij knabbelt van het roomboterkoekje en knikt suikerzoet dat het hem smaakt. Met opgestoken pink, schoteltje onder het wanstaltige kopje, nipt hij de excellente koffie netjes weg en knikt nogmaals tevreden. "Zo, dat was lekker, daar was ik echt aan toe, dank u wel." windt hij de jonge vrouw om zijn slanke vinger.
Ze lacht verlegen. In haar hoofd roepen beschuitjes bij het ontbijt nadat hij de nacht met haar heeft doorgebracht en ze krijgt er onmiddellijk lichamelijke bewijzen van, realiseert zich dat ze bereid is zijn slanke vingers...oef ohjeh. Preuts slaat ze haar benen over elkaar, voordat het daar uit de hand loopt.
"Hoeveel vaste klanten heeft de Stenen Kruik bijvoorbeeld?" vraagt hij kijkend op zijn vragenlijst en Mary telt op haar vingers uit, de mensen meerekendend die niet iedere dag komen, dat ze wel tot twintig komt.
"Ja, wellicht lijkt het in uw ogen wat overdreven, maar zou ik, laten we zeggen, zo ongeveer tien namen van vaste klanten mogen noteren?" informeert hij, daarbij een nieuw katern van zijn 'onderzoek' opzoekend. Mary ratelt namen. "dan is er Bas, maar die noemt iedereen Wingert en uiteraard hebben we nog onze Jeneverbes Mien." Max verontschuldigt zich, dat hij zo snel niet schrijven kan en Mary lacht giechelend al haar mooie tanden bloot, want ach ja, "dat had ik zo snel even niet door, hihi." Max vindt dat ze lief lacht.
"Wat een toeval, haha, geluk bij een ongeluk, tante heeft gisteren een lijst gemaakt van wie er een kaart krijgen voor de begrafenis," zegt ze en plukt de drie a-viertjes uit het bovenste laatje van het wandmeubel. IJverig schrijft Max dat deel van de lijst over waarin Mevrouw "Mien" staat vermeld en prijst zich gelukkig als lid van amateur toneelvereniging Het Schouwtje. Na tien minuten staat zijn blad vol en weet hij wat hij weten moet. Tevreden klapt hij de imposante map dicht en kijkt Mary diep in de ogen, zich ervan bewust dat hij met haar best eens...
feedback van andere lezers- Mistaker
Watching the detectives...
Een bestaan als privé detective zie ik ook wel zitten, weer eens wat anders dan die basisschool.
Groet,
Greta
Dora: Het lijkt me ook wel leuk, alleen niet met al die achtervolgingen die ze op de TV erbij halen. Ik ben te oud voor die snelle dingen, haha, dank je - koyaanisqatsi
Hier bloeit iets moois... (denk ik)...
Dora: Je weet maar nooit, haha, zoals ik dat bij jouw stukken ook niet kan voorzien...dank je wel maar weer - hettie35
Weer mooi Dora, vind het steeds even fijn om je stukjes
te lezen. Groetjes Hettie
Dora: Dank je Hettie, trouwe lezeres... - bessy
hé doorke geweldig weer, kijk eens naar de zin nadat hij voor het vaderland wegpraat waarin ze er wat slonzig uitziet, ik vind die een beetje vreemd lopen, nu loopt het wel vaker anders in jouw verhaal, maar dit, ik weet het niet, lees er nog eens overheen....
Dora: Ik zal er iets tussen zetten, om misverstanden te voorkomen, haha, goed gezien Bessy...dank je wel... - tessy
Schitterend !!
Dora: Dank je wel Tess...ik ga maar stug door. - jan
je laat nog geen steek vallen Doortje, het blijft een mysteries verhaal...
Dora: Nee, steken mag ik niet laten vallen, anders loopt het verhaal uit als een te wijde broddellap, dank je Jan - elpe
Max is op de hoogte van bepaalde "ambtenarentaal" en gebruikt zijn toneelervaring als een volleerde undercoveragent.
Je houdt het spannend.
Dora: Dank je wel, ja hij heeft het goed voorbereid... geen geval is hem te gek...
|
