Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - 028. Tanne moet het zwembad in
Zo, zo, het rdx-team, Helene, Magda en Juan. Ze beweren mij te kennen. Ze lijken wel mijn nichtjes en mijn neefje. Of is dat neefje ook een nicht? Ze willen mij het zwembad in. Ze zwaaien met een entreekaartje. "Hé, Tanne, laat je pennetje even liggen. Kom, kom, later kun je zoveel schrijven als je wil. Later, als je te oud bent om te zwemmen. Dan krijg je van ons een hele mooie grote pen, een fallus van jewelste, zo één met een bolle, gladde, ronde dop erop, waaronder een kras en discreet pennetje, dat je mag doen spuiten dat het een lieve lust is. Kom, kom, Tannetje, trek je zwarte jurkje uit. Nee hoor, je hoeft dat miezerige zwempakje met nopjes uit de C&A niet aan. Kom maar zwemmen in je blootje!" Ze rollen en sollen met me. Hun hoge verrukkelijke kreetjes kietelen me overal. Ik huppel met ze mee, dartel, fluks, op berggeitenpootjes.
Maar bij het zwembad aangekomen strubbel ik tegen. Onder de plexiglazen koepel klinken alle stemmen als van reuzen. De geur van chloor, kinderpies en ongewassen mannen grijpt me naar de keel. Mijn nichtjes springen proestend in het water. Bedeesd sta ik aan wal. "Zal ik je een zetje geven?" Mijn lievelingsneefje met zijn altijd zwarte nageltjes trekt een olijke snoet. Ik ril. Ik durf er niet in. Ik wil er gewoon niet in. Ik wil mijn pen. Ik wil de onderwaterwereld zelf verzinnen. Van de krokodillen schrijven, van de zeepaardjes, de koraalriffen en de statige vaartuigen bij volle maan. Liever dan in dat idiote zwempakje, kruip ik in mijn onderzeeër.
Tussen al die bits en bytes vind ik heus de sprookjes wel.
"Dode letter," oreerde mijn vader "niets dan dode letter." Hij klapte het zoveelste dossier dicht. "Niets dan fictie krijg ik te lezen. Miljoenen letters willen mij doen geloven in schuld of onschuld. Miljoenen overbodige letters. De ware toedracht moet ik steeds weer zelf zien uit te pluizen." Zijn borstelige wenkbrauwen bewogen majestueus. Zijn schouders bogen zichtbaar door onder het gewicht van zijn indrukwekkende job. Hij reikte mij een brief aan. Het was Paasvakantie. Ik blokte thuis. "Marcel Versonnen," zei hij, " een vriendje van je? Ik ken zijn naam van één van mijn dossiers. 'Openbare zedenschennis' als ik me goed herinner. Weet je wat dat betekent?" "Dat gaat over het soort dingen dat iedereen lustig doen mag, zolang een ander het maar niet ziet", schamperde ik. "Wil je weten wat er in te lezen staat?" Er ging een huivervlaag door me heen. Mijn knieën knikten. Maar ik vermande mijn kemphaaninborst vrijwel onmiddellijk, liet zijn onderzoekende blik afketsen op een pas gespannen vlies van onverschilligheid en repliceerde: "Neen. Dode letter, die dossiers van je. Wat erin staat zal mij worst wezen." "Goed, meid, dan laat ik het voor wat het is. Je bent gewaarschuwd. Wees toch maar op je hoede." Oh, wat haatte ik hem. Hij leek de integriteit zelve, zoals hij daar bedaard op zijn luxueuze armstoel zijn fel dooraderde handen zat te bekijken.
www.rdx.be tokkel ik, gevolgd door een druk op de entertoets. Anoniem word ik welkom geheten. Er zijn momenteel 603 mensen ingelogd.
feedback van andere lezers- Jean_Loeckx
Een diptiek, een tweeluik, akelig symmetrisch zoals alle tweesnijdend zwaarden.
Met in het midden het scharnier, de vouw : Tanne -ego scriptor! - en die prachtige sleutelzin :"Tussen al die bits en bytes vind ik heus de sprookjes wel.".
Zelfs de bladspiegel (more geometrico) helpt mee om te laten zien hoe Tanne gekneld - geknield - zit tussen de flash-back van het zwembad -de splash-back - en de abyss tegenover haar in de vorm van haar vader met de dode letterrollen in de hand. Tussen de twee grote leugens voor de literatuur : de dode letter en het naakte feit.
Ik lees je graag, An, of je nu niet mee gaat zwemmen of je vader trotseert.
PS
Dat men maar niet denke dat ik er teveel in zie, goede schrjvers hebben nu eenmaal niet in de hand wat ze allemaal schenken aan de lezer.
Vansion: splash back : heerlijk ... dat MOET ik plagieren (plagiaat is niets dan eerbetoon - maar dat snappen maar weinigen)
laat ze maar denken, jean, al is het best confronterend ... dat doorzicht van je ... eigenlijk schrijf ik voor wie smult zonder nadenken ... of is dat een natte droom? - commissarisV
Heb net gesmuld zonder nadenken, geen natte droom dus :-)
Vansion: lek dan je lipjes even af hé .. - Das
Oeps! Wist niet dat het zo eenvoudig was...euh...zeer graag gelezen.
603? En zit er befbaar materiaal tussen of moet daar eerst onderhandeld worden omtrent prijs en aflossingen!
Vansion: Kijk zelf eens he: op www.rendez-vous.be
Dat moet je eens gezien hebben - kronos
een onaardig sprongetje : Tanne aan/in het zwembad en dan toch niet, het blijken gedachten te zijn want ze zit aan haar laptop...kunnen haar gedachten niet afglijden naar? oh ja jij houdt van bruusk-sorry, de romanticus hé...
Vansion: Hahaha! Je hebt wellicht gelijk hoor. Ik heb alles wat ik overbodig achtte (en da's véél) ongenadig geschrapt, incl. alle 'overgangen'. De gedachten gaan bijna altijd via de weg van 'associatie' zoals in het echt. De link vermeld ik nooit of minimaal. Misschien moet ik mijn web toch wat fijner weven ...
|
