Volg ons op facebook
|
< terug
Het geveilde schilderij I
Jeanne en Pierre Van Ostaden, hadden steeds zuinig geleefd. Geen kinderen, geen zorgen, zelfs hun gezondheid is acceptabel. Zij had jarenlang gewerkt als poetsvrouw bij de mensen van goeden huize, zoals zij ze noemde. Hij, werkte bij de Belgische Buurtspoorwegen. Nooit hadden ze iets tekort gehad, Vrijdag aten ze vis - zoals god gebood - en Zondag gingen ze naar de kerk. Na de mis nog een biertje bij café Mariette, om op de hoogte te blijven van de laatste roddels.
Sinds 5 jaar waren ze beiden op pensioen. En ondervonden toch, het iets moeilijker te hebben. Veel spaargeld was er niet meer, de wasmachine was stuk, de auto oud. Hij zou graag een nieuwe rolex hebben, zij een nieuwe relax. Doorheen de jaren had ze een aantal geschenken gekregen van haar werkgevers. Daartoe behoorde ook een schilderij van een half-naakt kersen etend meisje, een koperen beeldje dat twee vluchtende herten voor moest stellen en twee antieke Chinese vazen met drakenmotief.
Nooit hadden deze twee simpele mensen zich voor kunnen stellen dat er ook maar iets van waarde tussen deze spullen zat.
Toen de nood toch wel erg hoog werd, besloot Pierre om zijn buurman om raad te vragen. Het was te ver rijden naar het wassalon, dus moest er geld worden gevonden voor een nieuwe wasmachine. Marcel, de buurman, werd uitgenodigd en de koffie en koekjes werden klaargezet. Na een gesprek over buurman links en buurman rechts nam Pierre al zijn moed bij mekaar, om aan Marcel te vragen, wat hij van het schilderij vond. Marcel - die er geen graten in zag - beloofde het koppel om een bevriende expert uit te nodigen, om, zoals hij het statig noemde, de nodige expertise uit te voeren. Enkele dagen later werd er aan de deur gebeld, een gezette man, sterk hijgend, kwam de kamer in. Hij bekeek het schilderij en zei " wel meneer dit lijkt mij een nogal eenvoudig gevalletje te zijn." Ik bied u hiervoor 50 000 frank." Met de nieuwe wasmachine al in het achterhoofd wordt er een nieuwe afspraak gemaakt. Jeanne had echter haar buurvrouw over de vreemd hijgende man, en de 50 000 frank verteld. Zulk groot nieuws doet vlug de ronde, zeker bij café Mariette. Enkele dagen later staat er aan de familie van Ostaden's deur een raar ogend mannetje. Een snor en baard, een warige haardos, en een piepklein metalen brilletje, waaruit de meest heldere ogen priemen, schudt Pierre de hand. "Goedendag, ik ben Professor Malteus, hoogleraar en kunstcriticus aan de Universiteit van Gent. Ik kom het schilderij bekijken!" Pierre enigszins verbaasd over dit gek mensje, gebaart zwaaiend dat de man binnen komen moet. "Ik had niemand verwacht eigenlijk, maar komt u toch binnen, hier op straat zijn er teveel nieuwsgierige ogen!" Met uiterste voorzichtigheid wordt het schilderij van de haak gehaald. De professor bekijkt het en mompelt "hmm, jaa, zozo!" "Wat wil U daarmee zeggen?" vraagt Pierre overdonderd. "Beste man, dit hier is een pareltje! Het schilderij is mooi in al zijn eenvoud, maar het is ook een echte Augustus Koopman!" "Augustus, w, wie?" stottert Pierre. "Augustus Koopman is een Amerikaanse etser en schilder, leefde van 1869 en stierf in 1914, zeer gekend en gegeerd in kunstmiddens, dit is ontzettend interessant!" Jeanne kan zich nog net vastgrijpen aan een stoel voor zij door een appelflauwte geveld wordt. Pierre bevend van zenuwen. "Maar dan is dit ding iets waard? Een andere expert wou er ons 50 000 frank voor geven!" "Wat zegt U? 50 000 frank is een regelrechte belediging! Dit werk van een meester zal minstens 400 000 frank opbrengen, op een veiling, oftewel 10 000 euro!" Wordt vervolgd…
feedback van andere lezers- tessy
Oh wat leuk geschreven, ik ben aan het bijlezen en had niet gezien dat er twee delen stonden. ben dus begonnen met het volgende maar het lukte goed om ze apart te lezen :-)
Anjer: Ik ben blij dat je ze leuk vond, deel III staat klaar, mijn zoon is ook benieuwd, het zit al aardig in mijn hoofd. bedankt voor het lezen, grt Anjer - hettie35
Mooi Anjer hoop er meer over te lezen,
groetjes Hettie
Anjer: het is een probeersel, maar begint een echt verhaal in mijn hoofd te vormen... bedankt voor je fb grt Anjer - elpe
Goed verhaal.. ik ben benieuwd...
en euh laar "pensioen" maar staan, zelfs in zuid Nederland gebruikt met dat woord.
Anjer: Bedankt ik was al aan het zoeken naar een ander woord voor pensioen, maar vond te ruste gaan iets te dramatisch? grt Anjer - Dora
Er zit misschien een addertje onder het gras, denk ik? De expert...de hebbert en de dankbare?
Ik zou schrappen: staat er bij de Ostadens deur voor de deur.
op pensioen is geloof ik Belgisch? Vlaams?
Ik ga in Nederland nog niet met pensioen.
Anjer: ja inderdaad, pensioen is typisch belgisch, werken tot je 65 e of brugpensioen 58 zoiets..; bedankt voor je fb grt Anjer - koyaanisqatsi
verdorie, en die schilder bestaat nog ook
Anjer: Jaja heb mijn huiswerk gemaakt! grt Anjer - julien_maleur
Zeer leuk verhaal en ik ben al benieuwd naar het vervolg. Is het schilderij echt iets waard of is die prof de familie voor de gek aan het houden?
vg JM
Anjer: ja, dat zul je moeten lezen in het vervolg ....grt Anjer - Runner
Leuk geschreven!
Anjer: Benieuwd naar het vervolg? is in aanmaak... grt Anjer
|
