|
< terug
Privé vertrekken
Ik ben een saaie moralistische taart. Mijn kasteel staat open als je respect, aandacht en medeleven in je rugzak meebrengt. De privévertrekken zijn echter niet 'zomaar' vrij toegankelijk. Ik steek dat niet onder stoelen of banken. Bij ongeoorloofd overtreden trek ik mijn slotbrug op en wordt de ingang van mijn walhalla van binnenuit gebarricadeerd. Dat territorium dien ik zelf te beschermen en het is bekend welke gasten welkom zijn. Lieden die met dubbele agenda rondreizen, met manipulaties en gemakkelijke smoesjes mooie sier maken, vallen op mijn land vrij snel op. Ik begin met vertrouwen jegens bezoekers tot het tegendeel bewezen is en men duikelt in de slotgracht als men onder mijn dak de minimale communicatiemiddelen en respect niet hanteert.
Daarbuiten kun je je psychedelisch verneuken, jezelf verfomfaaien of in de kreukels werken. Desnoods verknal je alle gegeven kansen, want dat is ieders eigen keuze. Het is niet mijn leven dat de ander vergooit.
Echter, een bezoeker die reeds bij mij op visite is en in een roes zijn eigen glazen ingooit trekt en passant één en ander aan mijn serviesgoed van de gedekte tafel en daar word ik boos over.
Nieuwe gezichten en persoonlijkheden leren kennen is verassend en ik leefde naar de ontmoeting toe. Inspirerend en veelbelovend of slaapverwekkend saai en oninteressant. Wie kan dat voorspellen? Met de tank vol benzine toog ik op weg en zong mee met Charles Aznavour. Halverwege pikte ik hem op omdat hij er ook heen wilde en mijn slotgracht sloot al snel omdat er inconsistente zaken in zijn betoog zaten. Gelukkig had ik geen snelle verovering op het oog dus zonder veel ophef sloot ik de poort. We aten niet eens mosselen en ik ontmoette daarna inderdaad enkele interessante anderen. De passagier was de volgende ochtend verdwenen en het duurde tot ver in de middag voordat de waard en ik het op een rijtje hadden. Gelukkig konden we achteraf de 'missing moments' terugvinden.
Aan mijn hof is geen plaats voor een nar die zijn grappen als doorgesleten onderbroeken en ouderwetse wikkelrokken van waslijntjes plukt. Wie met gewiekste tekstjes, die leugens verhullen, snel denkt te scoren valt door de wasmand. Met krokodillentranen op mijn gemoed werken? Dat loopt stuk op mijn nuchterheid. Eenmaal achter de spiegel van zo iemand gekeken zal hij mijn bewondering zeker niet winnen. Mijn drank verrijken zonder uitdrukkelijk overleg met mij is zo uit den boze dat zo iemand razendsnel de vlugge feestneus elders uit moet hangen. Waarom was het nodig? Omdat ik niet kwijlend verliefd toehapte?
Lieden die bang zijn voor een mislukking krijgen meestal gelijk!
Omdat ze er zelf naartoe werken. Helaas worden goedwillende omstanders betrokken in hun zichzelf vervullende droom. Een nuttige ervaring, hoewel zinloos geweld niet bovenaan op mijn verlanglijstje staat. Het voordeel is wel dat ik er een tekstje of een paar dichtselkes over produceer omdat ik normaliter weinig met benevelde mensen verkeer. That is it.
feedback van andere lezers- elpe
Ahum....dit is wel duidelijk beschreven voor diegene(n) die het aanbelangt.
grtz
Dora: Ja, ik ben blij dat ik niet alleen was. Anders... moet er niet aan denken. Dank je. - silvia
oepsie Dora !
Dora: Ja, oeps, zeg dat wel Silvia. Dank je - jan
inspirend, toch goed dat er een zatlap in de buurt was die een taxi kon betalen,
overigens die komen eten runner heeft niets met u te maken het gaat over twee andere dames, maar blaas alles maar lekker op u heeft toch niets beters te oden dan u lekker te wentelen in andermans miserie,
grtzzzz - koyaanisqatsi
Dat is klare... euh... wijn schenken... (zou ik zeggen) ;-)
Dora: Ja, volgens mij is er niets mis met klare wijn en dat wil ik graag zo laten. Ik vind mosselen lekker, maar je moet ze niet bereiden als ze al open staan.
|
