|
< terug
stationsromannetje (8)
De verhouding met Koos kon niet verborgen blijven. Een agent die slaapt met de dochter van de protege is uiteraard niet bevorderlijk voor de degelijkheid van het doel.
Terwijl zij aan de universiteit haar carrière aan het uitbouwen was, maakte ze er thuis een potje van met een agent van de inlichtingendienst.
Koos wist uiteraard waarom hij haar vader moest beschermen, niet dat hij de inhoud van zijn werk kende, maar hij moest wel weten waartegen hij hem moest beschermen.
Blijkbaar had Koos ook nog andere interessen, want het was haar wel opgevallen dat Koos meer en meer begon te vragen over het werk van haar vader. Koos was zeker geen dommerik want hij kon feilloos de cursussen van haar volgen en wist er ook nog een en het ander over te vertellen.
Een agent bij de inlichtingendienst die een universiteitsachtergrond meedroeg in zijn cv was op zich misschien niet zo verwonderlijk, maar dan zou je dit eerder verwachten in de richting van psychologie of criminologie, maar toch niet in wetenschappen.
Het was wel vreemd dat Koos tijdens een vrijpartij plots stopte en op de rand van het bed met beide handen nietszeggend zat te denken. Maar tja, zij had er nooit iets achter gezocht.
Pas enkele weken geleden werd haar helemaal duidelijk. Haar vader was heel ziek thuisgekomen. Hij zei dat hij zich bedreigd voelde en wou het resultaat van zijn werk niet verloren zien gaan. Hij had haar een cdrom gegeven haar gezegd dat ze er heel goed voor moest zorgdragen. Zij mocht er met niemand over spreken, ook niet tegenover Koos.
Zij vertelde me dat ze bloosde als haar vader die naam uitsprak, want alhoewel zij geen geheimen hadden, was dit onderwerp toch wel heel speciaal. Zij vertelde dat ze met Koos de lakens deelde pas als haar vader de deur uit was en zij alleen thuis waren. Toch wist haar vader blijkbaar dat dit onder zijn dak gebeurde.
Zij stelde zich de vraag waarom Koos, die haar vader beschermde hier niets van mocht weten. Wist haar vader iets dat zij niet wist?
Ze vertelde me dat ze de cd bij haar droeg. Ze opende haar jas en trok haar bloes omhoog. Ik kon haar roze bh zien. Onder de riempjes van haar bh op haar rug zat een hoesje. Dit moest heel ongemakkelijk zitten.
Enkele dagen nadat haar vader deze cd had gegeven, moest hij naar het ziekenhuis. Het onderzoek was afgelopen en zij wist toen dat haar vader de resultaten aan haar had toevertrouwd.
Toen ze terug thuis kwam zag ze dat er iemand in het huis de laden en de kasten had doorzocht. Zij wist dit omdat ze er een gewoonte van maakte om alles juist op dezelfde plaats terug te zetten. Haar vader kwam enkel in de keuken en in zijn bureau. Al het overige liet hij ongemoeid.
Als zij de was en de strijk niet deed, dan was haar vader al lang als vagebond opgepakt en veroordeeld geweest.
En dan zouden de stofwebben van het plafond tot aan de grond hangen. Koos was op het moment dat ze dit vaststelde de agent die het huis moest bewaken.
Toen wist ze dat Koos niet was wie hij was en dat ze moest oppassen als hij haar zou benaderen, hij zou de cd dan kunnen voelen.
Zij maakte het uit met Koos en vroeg aan zijn chef om een andere agent te sturen. Dit maakte Koos heel boos.
Enkele dagen later werd ze benaderd door de moeder van Koos. Ze telefoneerde en vroeg of ze niet eens samen konden praten, want ze had haar zoon nog nooit zo ongelukkig gezien. Niets vermoedend was ze hier op ingegaan en het was daar dat ze het beertje had gekregen. Het was het beertje waar Koos vroeger altijd mee ging slapen en ze stelde haar voor om eens enkele dagen op reis te gaan, zodat ze de spanning van de laatste weken kon vergeten. Ze was door de moeder van Koos terug aan het twijfelen gebracht want ze koesterde nog wel wat gevoel voor deze zeer viriele man.
En zo was ze hierin terechtgekomen.
Ik bekeek de cd en besefte dat dit met de politie moest opgelost worden, maar hoe.
Mijn telefoon, bankkaart en creditkaard kon ik niet meer gebruiken. Het minste wat ik deed was onmiddellijk traceerbaar.
Ik had nog een spaarrekening op een kleine bank staan. Die spaarrekening was niet online raadpleegbaar en feitelijk was die niet aan mijn naam gelinkt. Het was zaterdagochtend en er was een kantoor van die bank in Turnhout, dus ik kon aan geld komen, want deze kantoren zijn ook op zaterdag open.
Nadat ik met mijn paspoort wat geld had opgenomen kon ik in de supermarkt een gsm van BIC kopen, zodat het traceren nog eens moeilijk kon worden.
Ik vroeg aan Karel of ik zijn wagen mocht gebruiken. Samen met mijn heldin vertrokken wij naar Eindhoven.
Want stel, dat ze mijn nieuwe nummer snel hadden achterhaald, dan nog moesten ze over Nederland om te traceren vanwaar ik gebeld had. Een lolletje dat hen enkele dagen kost en dan moest dit oorlogsspel afgelopen zijn, zodat het stationsromannetje eindelijk kon beginnen.
feedback van andere lezers- Mistaker
Blijft boeiend hoor.
Groet,
Greta
ivo: bedankt Greta - koyaanisqatsi
Nog voor ik het gelezen had dacht ik: dat moet ongemakkelijk zitten, zo'n schijfje... ;-)
ivo: idd ik zou niet weten hoe het voelt, ik ben geen vrouw :)...
bedankt koya . - Dora
Zo zo, Nou Ivo, een wespennnest dat toch zeker zo spannend dreigt te worden als....zinderen...
Ik blijf zeker schaduwen, want het heeft alles in zich om een thriller te worden. Poehee, wat een macht aan mooie ingredienten.
Terwijl zij haar eigen leven maakte en aan de universiteit haar carrière opbouwde??
ivo: die zin zat inderdaad nog in de constructiefase van het verhaal.
ik heb er wat aan gekuist en gepoetst en gereinigd.
bedankt alvast, nog enkele bladzijden te gaan, vrees ik, maar ik beloof je dat het goed zal aflopen. Rest alleen nog de vraag wat ik met goed bedoel ... daarvoor moet je blijven lezen uiteraard
|
