Volg ons op facebook
|
< terug
Die tere hazelnootkleur
Ze maakten een geluid dat Mieke lekker vond.
Knapperig, smakelijk als een precies goed gebakken frietje, maar vooral de vorm sprak haar aan.
Een sensuele uitstraling hadden ze. Geil vond ze die schoenen. Ze kon de neus met het perfecte stiksel, dat net voldoende anders van kleur was, goed zien en ook een deel van de hak. Al had ze geen schoenenfetish, deze intrigeerden haar mateloos. Leren zolen zag ze die fijn knisperkraakten zodra je over zandkorrels liep. Ze staken onder een uitgezakte broek uit. Hoe kon iemand dergelijke schoenen dragen onder zo'n vormeloosheid met een grijs teint die er lelijk bij vloekte? Razend nieuwsgierig was ze ook naar de sokken, die weggestopt bleven onder de verschoten broekspijpen. Als het maar geen witte tennissokken zijn, schoot het door haar heen. Dat zou echt een afknapper wezen.
Langzaam gleden haar ogen naar boven en niet alleen de pantalon misstond bij het mooie zachte leer. Ook het tijdloze oude jack dat erbij gedragen werd deelde nergens de uitstraling die de schoenen hadden.
Boven de kraag van de jas stond wel een mooie kop op een sterke nek en de haren waren een weelde op zich. Ze had er graag even door gewoeld maar ze sprak zichzelf vermanend toe. Ze was te oud voor deze onzin. Wat als hij nou eens kaal zou zijn geweest, vroeg ze zich af, zou ze hem dan ook interessant vinden? Ze probeerde zich hem voor te stellen met een glimmende kale schedel, maar dat lukte niet eens, zo'n prachtige volle kuif was het.
De man kocht een pakje sigaretten. Geen goedkoop merk. Hij was alleen, althans er stond geen gezelschap bij hem in de buurt en ze observeerde zijn handen. Lange slanke vingers met goed gevormde nagels en de zegelring paste er precies bij. Zijn bewegingen waren elegant zonder verwijfd te zijn. Een trouwring zag ze niet. Toen hij afrekende maakte hij een vriendelijke opmerking tegen de caissière en ze viel ook meteen op zijn stem. Het timbre raakte een snaar bij haar, die al jaren niet had meegetrild. Zomaar, bij de klantenservice van de supermarkt.
Oh jeh nee, dacht Miek, ga ik nu nog fladderen na al die jaren stilzwijgende vertrouwen op eenzaamheid?
Ze schudde haar hoofd als om het te legen van haar belachelijke gedachten. Gelukkig had de man ook nog een telefoonkaart nodig die de juffrouw moest opzoeken. Ze kon hem nog even bekijken.
De kleur van de schoenen had iets teers, van hazelnoten of een glanzend ree en ze kon bijna voelen hoe soepel het leer was. Mia had ooit, een lang leven geleden op de schoenenafdeling van een grote zaak gewerkt. Jong opgedane kennis bleef hangen, mijmerde ze 'Ze zijn handgenaaid. Dat is geen kattenpis, qua aankoopprijs.' Wellicht hing hij aan kleding zoals aan een geliefde. Die deed je ook niet weg omdat ze uit de mode was of omdat ze wat uitgezakt raakte. Althans, als je enige intelligentie bezat deed je dat volgens Mieks principes niet.
Het schoeisel was ook niet splinternieuw meer. Gelukkig.
Gloednieuw had niet dat heerlijke net voldoende ingesletene waardoor schoenen zo prachtig gingen leven.
Ze stond nu naast hem en zag en profiel zijn iets te kleine neus. Even keek hij opzij zodat ze prachtig bruine ogen zag die haar vriendelijk toelachten en daarna ging hij door met tegen de kassajuffrouw te flirten. Mieke voelde een steekje. Ja, hij was te jong voor haar, dat had ze meteen gezien. Toen hij groetend wegliep kon ze de zucht niet onderdrukken en nu zij aan de beurt was moest ze er iets te lang over denken wat ze ook weer kwam doen. Ze bloosde als een betrapte puber toen de caissière een grapje maakte over haar verstrooidheid. Miek schakelde onmiddellijk naar de automatische piloot om de aandacht van haar rode wangen af te leiden: "Ach ja meid, mannelijk schoon laat me nog steeds wegdromen over mijn flamboyant vervlogen verleden, maar gelukkig doe ik mijn best bij de pinken te blijven. Wel naar kijken maar niet aankomen." Het deed de waarheid niet eens geweld aan.
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Heb hiervan genoten ook al draag ik altijd de schoenen met die mooi M aan de zijkant en blinken ze nooit zo mooi als een elegante herenschoen maar ik kan er niet zonder, zou er zelf mee slapen gaan als dat mocht
Dora: Willy, ik ben een schoen-analfabeet, weet niet eens waar die M voor staat... maakt niets uit. Jij voelt je er kennelijk thuis in en daar gaat het om...lekker houwen zo
oeps oh ja, bedankt voor je originele feed... - bessy
een observatie op deze manier uitwerken prachtig ik krijg er de kriebels van.
Geen vervolg dus op gisteren maar wel een verhaal dat ik niet had willen missen.... groetske bessyan
Dora: Dank je Bessy, ik bloos als een klein meiske, een Miekske, haha,< : ))) - Mistaker
Waar ik woon zijn alleen maar AH's te vinden. De SP heeft daar zelfs vragen over gesteld maar het schijnt te mogen dat één supermarkt het monopolie heeft in een buurt.
Schoenen interesseren mij niet zo, mijn vriend is een grotere schonenliefhebber dan ik.
G
Dora: Ik draag al jaren dezelfde makkelijke stampers, vroeger danste ik het op stelten. Ze zeggen dat je er mooie kuiten van krijgt en een vriend? Is niet in de picture, dus of hij van laag of hoog houdt, van pumps, naaldhakken? De toekomst leert wellicht..., < : ))) - elpe
Is het dan toch waar dat vrouwen mannen beoordelen via hun schoeisel..?...
Knap geschreven D
Dora: Handen en voeten geven aan, heet dat geloof ik. Dank je wel - Wee
Hm ... bij welke supermarkt was dat???
x
Dora: Ha ha, ik vermoed, maar zeker weten doe ik het niet, hihi de SUPER -Coop - hettie35
Met een glimlach gelezen Dora, vlot geschreven.
Groetjes Hettie
Dora: Hah haha, ik vond het ook wel gniffelbaar... dank je - ivo
grappig hoe je dit beschrijft op en top vrouw ..
Dora: Oeps oeweeh, die Miekske toch hee? Dank je
|
