writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Met de camper

door Ivan

Ja mijnheer, het valt vandaag de dag niet mee.
Deze stelling kwam van een lange schrale man,
welke ongevraagd op het terras, bij mij aan het tafeltje kwam zitten.
Hij deed dit zo onbehouwen, dat mijn koffie gelijk een voetbad had.
'Oh, sorry,' zei hij nerveus , 'zal ik een nieuwe voor u bestellen?'
'Ach nee, laat u maar,'zei ik , maar dacht, kan je niet uitkijken lomperd.
Toch enigszins nieuwsgierig, of wat nou precies die aanschuif opmerking inhield, vroeg ik hem, 'vertel eens, wat valt er nu niet mee, het is mooi weer, zonnetje schijnt, wat wilt u nog meer?.'
'Nu niet zo heelveel, mijnheer, maar ik zou graag mijn vrouw, terug hebben.'
'Die is vierjaar geleden overleden, zestig is zij geworden, nog niet zo oud.'
'Ja, dat is vervelend, maar dat gaat nu eenmaal niet,' zei ik hem.
Condoleren vond ik een beetje overdreven, het was immers al vierjaar geleden.
'Ja, dat is zo, maar ik was dertig jaar getrouwd met mijn Truus,
dan doet het pijn,mijnheer.'
'U zult het toch moeten accepteren dat zij er niet meer is, er zijn nog genoeg andere dingen in het leven.'
'Leuke dingen, die het kunnen veraangenamen, het leven gaat door,' zei ik dom filosofisch.
Ik had hier geen zin in, zo'n klager in de ochtend.
De mussen tjirpten op het terras, pikten van de stukjes speculaas die ik voor hen had neergegooid, nee, weg wezen moest hij.
'En weet u wat het wonderlijke was, dat na haar, slechts drie weken later, ging mijn jongere broer, ook zestig geworden.'
'U bedoelt doodt,?' vroeg ik verveeld belangstelling veinzend.
'Ja mijnheer, hoe bestaat het hé,?'
Ik kreeg het een beetje benauwd, gelukkig kwam Joop de kelner naar buiten, ik riep hem dan ook direct.
'Joop, heb je de rekening voor mij.'
Joop trok zijn wenkbrauwen op, en met een begrijpend smoelwerk vroeg hij, 'ga je al weg, Ivan?'
'Ja,'met een hoofdknikje in de richting van de tafelgenoot,
'ik heb nog wat te doen.'
Joop begreep de wenk, maar in plaats hij mij de ruimte gaf, en de rekening opmaakte, schoof hij aan het tafeltje.
'Wat een dag hé, Ivan, heerlijk.'
'Kijk nou toch eens aan, die mussen, het zonnetje, alles bloeit en leeft weer.'
'Ja was het maar zo, mijnheer,'de lange richtte zich nu tot Joop.
'Hoezo,' vroeg joop, ik voelde de bui al hangen, als Joop ergens op in gaat, nou, kap er dan maar mee, dan is het een verloren zaak.
'Ik vertelde net aan die mijnheer, dat mijn 'Truus' alweer vierjaar doodt is,
en ik haar nog steeds mis.'
'Ja dat verhaal ken ik,'zei Joop, zonder enig spoortje van medelijden, of wat dan ook.
Vervolgens ging hij verder met een voor mij onthullende vraag,
'Heb je die brieven nu nog eens nageplozen, die je vond na haar doodt, kwamen toch van je broer, is het niet?'
Waarna hij mij veelbetekenend aan keek,
"Ja Ivan, meer dan tweehonderd waren het er.'
'Is het niet,' vroeg hij nogmaals, aan de nu wat beduusd kijkende man.
'Liefdesbrieven, toch?'en allemaal van je broertje, en die is nu ook doodt, is het niet?' ging Joop door.
'Liefdesbrieven,liefdesbrieven,' ach, het hield niks in hoor,' zei de man zich min of meer verontschuldigend, 'die twee mochten elkaar nu eenmaal erg graag.'
Er viel even een pijnlijke stilte, maar Joop maakte met de palmen van zijn handen omhoog gericht een radeloos gebaar,
om dan te zeggen, 'Ja Ivan,' ze gingen ook regelmatig naar Spanje, met de camper, toch?.'
Waarop de man reageerde, met een verrukte glimlach,
'Ja, mijn broertje was een schat van een knul hoor, ik houd niet van kamperen, maar die twee wel, soms gingen zij meerderenmalen in een jaar.'
Joop stond op, 'Duidelijk Ivan,?' goed zo, kom nu even met mij mee ik moet je iets laten zien.'
Binnen gekomen draaide Joop zich naar mij toe, en zei,
'die achterlijke dwaas , is die een eind gek, of ben ik het?,
zo iemand moet je gelijk afkappen, 'rot op'.
'Vieuxje van mij, Ivan?.'

©Schrijver Ivan Grud


 

feedback van andere lezers

  • Runner
    Oei, je schrijven heeft een metamorfose ondergaan.
    Bravo! Ik sta versteld.
    Ivan Carmiggelt
    Ivan : We leren iedere dag eenbeetje, op mijn leeftijd dan , ha ha ha, wel fijn dat je de verbetering ziet, vr/dnk fijne dag nog Ivan
  • Wee
    Sterk verhaald weer, en ook weer graag gelezen.
    x
    Ivan : Thanks Wee, fijn dat je mij zo trouw leest, vr/gr Ivan
  • ivo
    tja ik denk dat menig relatie veel betaraf is met een broer die regelmatig naar Spanje rijdt ... sommige relaties zijn hiermee niet eens hypocriet ... maar realistisch echt ...
    Ivan : Wellicht heb je gelijk, maarrrrrrrrr, ik weet het niet Ivo
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .