naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mijn Amsterdamse www (aflevering 3)

door Mistaker

Ondanks het schrale weer besloot ik haar door te laten gaan, mijn wekelijkse woensdag wandeling. Iets minder lang dan gebruikelijk, maar met een avontuurlijk element: wandelen door een buurt die mij volledig onbekend was. Op die manier kwam ik op het Surinameplein terecht.
Ik had ergens gelezen dat dit plein ging verdwijnen, of op z'n minst onherkenbaar veranderen, dus wilde ik de kans niet voorbij laten gaan om het in oude glorie te aanschouwen. Nou ja, glorie… het was een naargeestige plek die bij mij herinneringen opriep aan de tijd die ik had doorgebracht in een gebouw vlakbij de Jan Tooropstraat. Een donkergrijze middag die ik ooit, peinzend over mijn leven, in de vrijwel lege kantine had gesleten, deed me bijna op zoek gaan naar een touw. Nou kan dat ook aan het onderwerp van mijn overpeinzingen hebben gelegen.
Het was behoorlijk koud toen ik op dat plein stond. Uitzicht op een tramlus, een rotonde en verschrikkelijk veel auto's, slaagden er niet in om me warm te laten lopen voor deze buurt. Toch gaf ik de moed niet op.
"Als je maar kijkt en nooit vergeet waarom je uiteindelijk dichter bent geworden. Of heeft het vak jóu gekozen?" herinnerde ik me de woorden die iemand, ik weet niet meer wie, ooit had neergeschreven. Nou, daar ging ik eens even werk van maken!
Na wat rondgelopen te hebben, ontdekte ik inderdaad iets positiefs: architectuur van de Amsterdamse school. Hoewel ik daar nou niet zo'n enorme liefhebster van ben, was het toch wel een aangenaam element op dit desolate plein.
Een korte wandeling bracht me bij een buurtsuper waar ik een praatje maakte met de dame achter de kassa. Er was maar één kassa, voor alle duidelijkheid, zoals er ook maar één klant was.
Ik voerde altijd van dat soort gesprekjes; steeds weer moest ik dan aan mijn moeder denken die op precies dezelfde wijze met mensen achter kassa's en dergelijke sprak. Had ik dit overgenomen, of zat het in mijn genen? Misschien gooide mijn oma (nooit gekend) het ook al over deze boeg, om nog maar te zwijgen van mijn overgrootmoeder die jong overleed nadat ze was aangereden door een auto. Nog een hele prestatie, want er reden in die tijd nauwelijks auto's rond, al helemaal niet in dat gehucht waar zij woonde. Maar ja, dan ben je er ook niet op voorbereid natuurlijk.
Na mijn bezoek aan deze winkel, ging ik op zoek naar een zaak waar ik iets warms kon drinken.
In de bibliotheek had ik ooit een boek zien staan met als titel "The Cappuccino Years'. Ik had het niet geleend, het leek me erg flauw, maar de titel vond ik zonder meer pakkend. Was ik een Britse celeb dan wist ik het wel: mijn mémoires zouden 'My Cappuccino Life' heten. Niet bepaald een pakkende titel, in tegenstelling tot 'My Angel Dust Life' of 'My Johnny Walker Life.'
Uit een stilstaande auto klonk de stem van Bob Dylan:

One more cup of coffee for the road.
One more cup of coffee 'fore I go
to the valley below.

Maar ík ging niet naar welke vallei dan ook, mijn doel was slechts een uitbating waarin ik met koffie mijn veel te koude lijf kon verwarmen.

feedback van andere lezers

• hettie35
  Leest lekker vlot, mooi!
  groetjes Hettie
  Mistaker: Bedankt Hettie!
  
  Groet,
  Greta
• Hoeselaar
  Leest lekker, en wat heeft zo een titel eigenlijk om het lijf,hé als je Amsterdam toch in je hart draagt
  
  Willy
  Mistaker: Ik ben geboren en getogen in Rotterdam maar woon al weer langer in A'dam dan ik in R'dam gewoond heb. Ik ben fanatiek Feyenoord supporter, heb blijkbaar nog steeds een Rotterdams accent en gebruik (bewust) soms echt R'damse woorden. Maar in A'dam voel ik me helemaal thuis inmiddels.
  
  Groet,
  Greta
• Runner
  Leuk kabbelend verhaaltje.
  Mistaker: Dank je Runner!
  
  Groet,
  Greta
• Wee
  Weer graag (alle kanten op) met je meegedwaald :)
  x
  Mistaker: Bedankt Wee, best gezellig toch? ;-)
  
  Greta xx
• ivo
  een lekker dagkroniekje zoiets dat lekker leest en ook inlevend meegaat - knap hoor
  Mistaker: Dank je voor je fijne reactie Ivo!
  
  G
• Dora
  Heerlijk weer. Ik ben een fan...Krijg zin om zwijgend met je mee te lopen en door jouw ogen te kijken...Breng ik wel een keukenrolletje mee, voor de straffe wind die mijn ogen tranen laat, < : ))) Of Fishermens Friends
  Mistaker: Heel erg blij met je reactie Door!
  Ik heb altijd FF bij me, het is gewoon een verslaving zelfs.
  
  Groet,
  Greta