Volg ons op facebook
|
< terug
Het bewogen leven van een deur
Ik hoor jullie al denken: wat kan er nou spannend zijn aan het leven van een deur? Wel, m'n beste lezer, u zou er nog raar van kunnen opkijken. Ik ben zelf namelijk een deur. Een buitendeur om precies te zijn en daar ben ik blij om! Als buitendeur valt er zo af en toe nog eens iets te beleven, wat binnendeuren volgens mij niet echt kunnen zeggen. Je hebt de afwisseling van de seizoenen. De frisse, ontluikende lente, de zwoele zomer, de kleurrijke herfst en de barkoude winter. Daarenboven kan je als buitendeur genieten van de gebeurtenissen op straat. Ik ben beter op de hoogte van alle nieuwste roddels dan de grootste roddeltante van het dorp. Zo hoorde ik onlangs Maria, de vrouw van Louis, tegen José zeggen dat ze hem betrapt heeft met een andere vrouw. Als ik het goed begrepen heb, was het met zijn bazin, die maar liefst 15 jaar jonger is dan hijzelf. Ik heb Louis altijd al bekeken als een rasechte sloeber. Ik keek er dus niet echt van op. Maar het leukst vind ik het, wanneer mijn eigenares, Lotte, in mijn opening een praatje slaat met een van de buren. Haar stem is zo melodieus, haar handelingen zo zacht en als ze tegen mij aanleunt, voel ik me helemaal de koning te rijk. Ja, ik geef het toe, ze is gewoon de liefde van mijn leven. Ze is 's morgens de eerste die in m'n gedachten opkomt en 's avonds de laatste voor ik in slaap dommel. Ik zweer het je, het leven van een buitendeur is ongelooflijk mooi. Als je ooit zou overwegen een deur te worden, ga dan voor buitendeur, dat is veel interessanter dan binnendeur.
Mijn favoriete tijd van het jaar is zonder enige twijfel de zomer. Er valt dan niet alleen veel te beleven, maar de dag zit dan ook nog eens boordevol afwisseling. De winter is zo saai, omdat ik dan altijd dicht moet blijven. In de zomer daarentegen is er de afwisseling. Open, toe, open toe. Ik sta het liefst open. Een zacht zomerbriesje dat dan voorbij me waait en het hele huis verfrist. Ik word al blij van de gedachte alleen. Als ik zo toch eens gesloten ben in de zomer, sta ik gezellig in het zonnetje te genieten. Een warme gloed die m'n hout verwarmt, zalig gewoon! Nog een zomerse zaligheid is het 'opnieuw geverfd worden'. De zachte aanrakingen van Lotte met haar verfborstel. Zucht! Het doet me steeds weer rillen van plezier! Ook doet zo'n vers verflaagje me weer jong en spring levend voelen. Ja, het maakt me keer op keer goed gezind. Of toch meestal. De voorbije zomer liepen de dingen allemaal anders dan gepland. Het was een heerlijk zonnige dag en ik verheugde me op een lekker dagje niets doen. Ik zag Lotte druk in de weer met verf en borstels. Heerlijk, dacht ik, ze gaat me vandaag schilderen. Deze mooie dag wordt er alleen maar mooier op. Ik voelde al hoe ze sensueel de natte borstel over m'n hout zou laten glijden, hoe ze zich zou bukken om de borstel terug in de verf te doppen en opnieuw zou beginnen. Ik werd al helemaal week van de gedachte alleen. Niets was echter minder waar, beste lezer! Ik denk niet dat ik in heel m'n leven al zo beledigd ben geweest. Ze zette de verf en borstels naast me en sprak tegen de snotaap die naast haar stond. 'Deze deur mag je verven, daarna mag je de ramen doen. Als ik tevreden ben over het werk, betaal ik je 50 euro.' Angstzweet brak bij me uit. Lotte ging die kleine snotter betalen om mij te schilderen? Ging ze het dan niet zelf meer doen? Betekende al die jaren verzorging dan echt niets voor haar? Al die jaren dat ik haar had warm gehouden door mooi dicht te blijven, of koelte te geven door open te staan! Ik was totaal geschokt. Ik voelde me totaal vernederd, voor schut gezet, ongelooflijk hard bedrogen en gekrenkt in mijn waarde als buitendeur. Ik dacht echt dat we een band hadden opgebouwd in de loop der jaren. Vrouwen! Zal er ooit een man of deur in slagen om ze volledig te doorgronden?
Lotte deed me open en ik piepte uit protest. Ze keek op en zei 'Ik moet de deur precies nog eens dringend smeren.' Ik werd overspoeld door een golf van moedeloosheid. Ik zou nooit met haar kunnen communiceren. Ik zou altijd gewoon een deur blijven voor haar. Ze zou altijd een onbereikbare liefde voor me blijven. En nu wou ze me zelfs niet meer schilderen! Ik zou nooit meer haar strelende penceel tegen m'n hout voelen, nooit meer het masserende geschuur. Het was een verloren zaak, en ik voelde me een gebroken deur.
Het is dan ook sinds die verdomde zomerdag dat ik niet meer gelukkig ben. Ik kan niet meer genieten van de seizoenen, ik let er niet meer op welke roddels er door het dorp gaan, ik heb geen zin meer om een deur te zijn. Sindsdien huil ik ook zachtjes dag en nacht. Mijn hout is daardoor helemaal gaan uitzetten en klem ik van jewelste. Mijn diensten als buitendeur kan ik bijgevolg ook niet meer naar behoren uitvoeren. Gisteren hoorde ik Lotte zelfs spreken over een nieuwe buitendeur, een nieuwer en hipper model. Eentje waar ze geen omzien naar heeft, eentje die niet geschilderd moet worden. Dat deed echt pijn om te horen. Had onze tijd samen voor haar dan echt geen diepere betekenis?
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Ja, nu ik het ook lees geloof ik dat je gelijk hebt, als men echt wil kan menover alles en nog wat schrijven.
Zou het ook leuk vinden mocht je ons ook eens willen lezen
Willy - jan
ik ga voor keukendeur;-)
grtzz - koyaanisqatsi
Leuk neergezet! - Runner
Geluk gehad dat de verf er niet afgebrand moest worden.
Leuke fantasie goed geschreven - Wee
Leuk, heel graag gelezen :)
x - GoNo2
Genoten! - Mistaker
Vlot geschreven en zeer origineel verhaal.
Groet,
Greta - Dora
Wat een leuke insteek. Ja, het doet wel de deur dicht, zulke aanbidding MOET ooit op een afknapper uit draaideuren...
Gewoon deurdrammen. Niet depressief blijven. Ze brengen je naar de sloop en mag dan vast wel ergens, bij een armlastig stelletje die een leuk pandje opknappen met behoud van originele panelen een tweede leven beginnen. Als Oma Deur. Jammer voor je, maar lekker neergeschreven... - ivo
hoe sentiment van afwijzing en gevoel kan gesublimeerd worden in een oude deur, knap hoor ...
vervang de oude deur door een persoon en je krijgt een verhaal met rode oortjes ..
|
